In the Name of Allah, Most Gracious, Most Merciful
Prophet Muhammad (pbuh) in Hindu Scriptures
by Dr. Zakir Naik
http://www.islam101 .com/religions/ hinduism/ Mhs.htm
http://www.youtube. com/watch? v=tJHbEWs- m_s
--------------------------------------------------------------------------------
1> Muhammad (pbuh) prophesised in Bhavishya Purana
According to Bhavishya Purana in the Prati Sarag Parv III Khand 3 Adhay 3 Shloka 5 to 8.
"A malecha (belonging to a foreign country and speaking a foreign language) spiritual teacher will appear with his companions. His name will be Mohammad. Raja (Bhoj) after giving this Maha Dev Arab (of angelic disposition) a bath in the Panchgavya and the Ganga water ( i.e. purifying him of all sins) offered him the present of his sincere devotion and showing him all reverence said, "I make obeisance to thee. O ye! The pride of mankind, the dweller in Arabia, Ye have collected a great force to kill the Devil and you yourself have been protected from the malecha opponents."
The Prophecy clearly states:
a) The name of the Prophet as Mohammad.
b) He will belong to Arabia. The Sanskrit word Marusthal means a sandy track of land or a desert.
c) Special mention is made of the companions of the Prophet, i.e. the Sahabas. No other Prophet had as many companions as Prophet Muhammad (pbuh).
d) He is referred as the pride of mankind (Parbatis nath). The Glorious Qur'an reconfirms this
"And thou (standest) on an exalted standard of character" [Al-Qur'an 68:4]|
"Ye have indeed in the Messenger of Allah, a beautiful pattern (of conduct)". [Al-Qur'an 33:21]
e) He will kill the devil, i.e. abolish idol worship and all sorts of vices.
f) The Prophet will be given protection against his enemy.
Some people may argue that 'Raja' Bhoj mentioned in the prophecy lived in the 11th century C.E. 500 years after the advent of Prophet Muhammad (pbuh) and was the descendant in the 10th generation of Raja Shalivahan. These people fail to realise that there was not only one Raja of the name Bhoj. The Egyptian Monarchs were called as Pharaoh and the Roman Kings were known as Caesar, similarly the Indian Rajas were given the title of Bhoj. There were several Raja Bhoj who came before the one in 11th Century C.E.
The Prophet did not physically take a bath in the Panchgavya and the water of Ganges. Since the water of Ganges is considered holy, taking bath in the Ganges is an idiom, which means washing away sins or immunity from all sorts of sins. Here the prophecy implies that Prophet Muhammad (pbuh) was sinless, i.e. Maasoom.
According to Bhavishya Purana in the Pratisarag Parv III Khand 3 Adhay 3 Shloka 10 to 27 Maharishi Vyas has prophesised:
"The Malecha have spoiled the well-known land of the Arabs. Arya Dharma is not to be found in the country. Before also there appeared a misguided fiend whom I had killed; he has now again appeared being sent by a powerful enemy. To show these enemies the right path and to give them guidance, the well-known Muhammad (pbuh), is busy in bringing the Pishachas to the right path. O Raja, You need not go to the land of the foolish Pishachas, you will be purified through my kindness even where you are. At night, he of the angelic disposition, the shrewd man, in the guise of Pishacha said to Raja Bhoj, "O Raja! Your Arya Dharma has been made to prevail over all religions, but according to the commandments of Ishwar Parmatma, I shall enforce the strong creed of the meat eaters. My followers will be men circumcised, without a tail (on his head), keeping beard, creating a revolution announcing the Aadhaan (the Muslim call for prayer) and will be eating all lawful things. He will eat all sorts of animals except swine. They will not seek purification from the holy shrubs, but will be purified through warfare. On account of their fighting the irreligious nations, they will be known as Musalmaans. I shall be the originator of this religion of the meat-eating nations."
The Prophecy states that:
a) The evil doers have corrupted the Arab land.
b) Arya Dharma is not found in that land.
c) The Indian Raja need not go the Arab land since his purification will take place in India after the musalmaan will arrive in India.
d) The coming Prophet will attest the truth of the Aryan faith, i.e. Monotheism and will reform the misguided people.
e) The Prophet's followers will be circumcised. They will be without a tail on the head and bear a beard and will create a great revolution.
f) They will announce the Aadhaan, i.e. 'the Muslim call for prayer'.
g) He will only eat lawful things and animals but will not eat pork. The Qur'an confirms this in no less than 4 different places:
In Surah Al-Baqarah chapter 2 verse 173
In Surah Al-Maidah chapter 5 verse 3
In Surah Al-Anam chapter 6 verse 145
In Surah Al-Nahl chapter 16 verse 115
"Forbidden to you for food are dead meat, blood, flesh of swine, and that on which hath been invoked the name of other than Allah".
h) They will not purify with grass like the Hindus but by means of sword they will fight their irreligious people.
i) They will be called musalmaan.
j) They will be a meat-eating nation.
The eating of herbivorous animals is confirmed by the Qur'an in Surah Maidah, chapter 5 verse 1 and in Surah Muminun chapter 23 verse 21
According to Bhavishya Purana, Parv - III Khand 1 Adhay 3 Shloka 21-23:
"Corruption and persecution are found in seven sacred cities of Kashi, etc. India is inhabited by Rakshas, Shabor, Bhil and other foolish people. In the land of Malechhas, the followers of the Malechha dharma (Islam) are wise and brave people. All good qualities are found in Musalmaans and all sorts of vices have accumulated in the land of the Aryas. Islam will rule in India and its islands. Having known these facts, O Muni, glorify the name of thy lord".
The Qur'an confirms this in Surah Taubah chapter 9 verse 33 and in Surah Al Saff chapter 61 verse 9:
"It is He who hath sent His Messenger with Guidance and the Religion of Truth, to proclaim it over all religion, even though the Pagans may detest (it)".
A similar message is given in Surah Fatah chapter 48 verses 28 ending with, "and enough is Allah as a witness".
2> Prophet Muhammad (pbuh) Prophesised in Atharvaveda
In the 20th book of Atharvaveda Hymn 127 Some Suktas (chapters) are known as Kuntap Sukta. Kuntap means the consumer of misery and troubles. Thus meaning the message of peace and safety and if translated in Arabic means Islam.
Kuntap also means hidden glands in the abdomen. These mantras are called so probably because their true meaning was hidden and was to be revealed in future. Its hidden meaning is also connected with the navel or the middle point of this earth. Makkah is called the Ummul Qur'a the mother of the towns or the naval of the earth. In many revealed books it was the first house of Divine worship where God Almighty gave spiritual nourishment to the world. The Qur'an says in Surah Ali-Imran chapter 3, verse 96:
"The first house (of worship) appointed for men was that at Bakkah (Makkah) full of blessings and of guidance and for all kinds of beings". Thus Kuntap stands for Makkah or Bakkah.
Several people have translated these Kuntap Suktas like M. Bloomfield, Prof. Ralph Griffith, Pandit Rajaram, Pandit Khem Karan, etc.
The main points mentioned in the Kuntap Suktas i.e. in Atharvaveda book 20 Hymn 127 verses 1-13 are:
Mantra 1
He is Narashansah or the praised one (Muhammad). He is Kaurama: the prince of peace or the emigrant, who is safe, even amongst a host of 60,090 enemies.
Mantra 2
He is a camel-riding Rishi, whose chariot touches the heaven.
Mantra 3
He is Mamah Rishi who is given a hundred gold coins, ten chaplets (necklaces), three hundred good steeds and ten thousand cows.
Mantra 4
Vachyesv rebh. 'Oh! ye who glorifies'.
i) The Sanskrit word Narashansah means 'the praised one', which is the literal translation of the Arabic word Muhammad (pbuh).
The Sanskrit word Kaurama means 'one who spreads and promotes peace'. The holy Prophet was the 'Prince of Peace' and he preached equality of human kind and universal brotherhood. Kaurama also means an emigrant. The Prophet migrated from Makkah to Madinah and was thus also an Emigrant.
ii) He will be protected from 60,090 enemies, which was the population of Makkah. The Prophet would ride a camel. This clearly indicates that it cannot be an Indian Rishi, since it is forbidden for a Brahman to ride a camel according to the Sacred Books of the East, volume 25, Laws of Manu pg. 472. According to Manu Smirti chapter 11 verse 202, "A Brahman is prohibited from riding a camel or an ass and to bathe naked. He should purify himself by suppressing his breath".
iii) This mantra gave the Rishi's name as Mamah. No rishi in India or another Prophet had this name Mamah which is derived from Mah which means to esteem highly, or to revere, to exalt, etc. Some Sanskrit books give the Prophet's name as 'Mohammad', but this word according to Sanskrit grammar can also be used in the bad sense. It is incorrect to apply grammar to an Arabic word. Actually shas the same meaning and somewhat similar pronunciation as the word Muhammad (pbuh).
He is given 100 gold coins, which refers to the believers and the earlier companions of the Prophet during his turbulent Makkan life. Later on due to persecution they migrated from Makkah to Abysinia. Later when Prophet migrated to Madinah all of them joined him in Madinah.
The 10 chaplets or necklaces were the 10 best companions of the Holy Prophet (pbuh) known as Ashra-Mubbashshira (10 bestowed with good news). These were foretold in this world of their salvation in the hereafter i.e. they were given the good news of entering paradise by the Prophet's own lips and after naming each one he said "in Paradise". They were Abu Bakr, Umar, Uthman, Ali, Talha, Zubair, Abdur Rahman Ibn Auf, Saad bin Abi Waqqas, Saad bin Zaid and Abu Ubaidah (May Allah be well-pleased with all of them).
The Sanskrit word Go is derived from Gaw which means 'to go to war'. A cow is also called Go and is a symbol of war as well as peace. The 10,000 cows refer to the 10,000 companions who accompanied the Prophet (pbuh) when he entered Makkah during Fateh Makkah which was a unique victory in the history of mankind in which there was no blood shed. The 10,000 companions were pious and compassionate like cows and were at the same time strong and fierce and are described in the Holy Quran in Surah Fatah:
"Muhammad is the Messenger of Allah; and those who are with him are strong against unbelievers, (but) compassionate amongst each other." [Al-Qur'an 48:29]
iv) This mantra calls the Prophet as Rebh which means one who praises, which when translated into Arabic is Ahmed, which is another name for the Holy Prophet (pbuh).
Battle of the Allies described in the Vedas.
It is mentioned in Atharvaveda Book XX Hymn 21 verse 6, "Lord of the truthful! These liberators drink these feats of bravery and the inspiring songs gladdened thee in the field of battle. When thou renders vanquished without fight the ten thousand opponents of the praying one, the adoring one."
a) This Prophecy of the Veda describes the well-known battle of Ahzab or the battle of the Allies during the time of Prophet Muhammed. The Prophet was victorious without an actual conflict which is mentioned in the Qur'an in Surah Ahzab:
"When the believers saw the confederate forces they said, "This is what Allah and His Messenger had promised us and Allah and His Messenger told us what was true." And it only added to their faith and their zeal in obedience." [Al-Qur'an 33:22]
b) The Sanskrit word karo in the Mantra means the 'praying one' which when translated into Arabic means 'Ahmed', the second name of Prophet Muhammed (pbuh).
c) The 10,000 opponents mentioned in the Mantra were the enemies of the Prophet and the Muslims were only 3000 in number.
D0 The last words of the Mantra aprati ni bashayah means the defeat was given to the enemies without an actual fight.
The enemies' defeat in the conquest of Makkah is mentioned in Atharvaveda book 20 Hymn 21 verse no 9:
"You have O Indra, overthrown 20 kings and 60,099 men with an outstripping Chariot wheel who came to fight the praised one or far famed (Muhammad) orphan."
a) The population of Makkah at the time of Prophet's advent was nearly 60,000
b) There were several clans in Makkah each having its own chief. Totally there were about 20 chiefs to rule the population of Makkah.
c) An Abandhu meaning a helpless man who was far-famed and 'praised one'. Muhammad (pbuh) overcame his enemies with the help of God.
3> Muhammad (pbuh) prophesised in the Rigveda
A similar prophecy is also found in Rigveda Book I, Hymn 53 verse 9:
The Sanskrit word used is Sushrama, which means praiseworthy or well praised which in Arabic means Muhammad (pbuh).
4> Muhummad (pbuh) is also prophesised in the Samveda
Prophet Muhammad (pbuh) is also prophesised in the Samveda Book II Hymn 6 verse 8:
"Ahmed acquired from his Lord the knowledge of eternal law. I received light from him just as from the sun." The Prophecy confirms:
a) The name of the Prophet as Ahmed since Ahmed is an Arabic name. Many translators misunderstood it to be Ahm at hi and translated the mantra as "I alone have acquired the real wisdom of my father".
b) Prophet was given eternal law, i.e. the Shariah.
c) The Rishi was enlightened by the Shariah of Prophet Muhammad. The Qur'an says in Surah Saba chapter 34 verse 28
"We have not sent thee but as a universal (Messenger) to men, giving them glad tidings and warning them (against sin), but most men understand not." [Al-Qur'an 34:28]
--------------------------------------------------------------------------------
KAL – KI – AUTAR
http://www.universa lunity.net/ kalki.htm
1-GOD <--> 1-Religion <--> 1-Holy Book
--------------------------------------------------------------------------------
The Glorious Book of Allah (swt), the Holy Quraan, says in Sura Al-Fatir (35:24): Surely We have sent you (O Muhammad) with the truth as a bearer of good news and a Warner; and there is not a people but a Warner has gone among them.
A highly controversial book titled 'Kalki Autar' (a guide and Prophet for the whole universe) has recently been published in India. Pundit Vaid Prakash, the author of this monumental work, is a Brahman of Bengali descent and is a professor and researcher of Sanskrit (a classic Hindu scriptural language) at Ilahabad University. He, after a great deal of research, study and hard-work has presented his work to as many as eight great Pundits, all established Sanskrit and religious scholars in their own right and they have duly declared Professor Parkash's work unambiguous, scholarly and authentic.
Important religious books of Hindu India give a vivid description of the "Kalki Autar" and prophesies of his coming. To great amazement and delight of Professor Prakash, this description fits perfectly on the Holy person of the Prophet Muhammad (saw), the Last Prophet to humanity.
Here are some specific quotes from the Hindu sacred book, Veda:
1. The 'Kalki Autar' will be the last Messenger / Prophet of Bhagwan (Allah) to guide the whole world.
2. The 'Kalki Autar' will be born in an island/peninsula (may refer to 'jazeeratul Arab').
3. The 'Kalki Autar's father's name will be 'Vishnu Bhagat' and his mother's name will be 'somanib'. The Sanskrit word 'Vishnu' means Allah; the word 'bhagat' means slave or servant (The name 'Vishnu Bhagat' refers to 'the Slave of Allah' or Abdullah, the Holy Prophet's father); the Sanskrit word Somanib stands for 'peace/tranquility.— this will go for the Holy Prophet's mother, Amina which means the same in Arabic.
4. The 'Kalki Autar' will live on olives and dates, will be true to his words and will show exemplary honesty. The Prophet Mohammad was popularly known as Siddique (truthful) and Ameen (honest).
5. The Veda mentions 'kalki Autar' to be born in the respected and noble dynasty of his land; this is true for the Prophet Muhammad (saw) as he was born in the respected tribe of Quraish who enjoyed great respect and high place in Makkah.
6. The prophesied 'Kalki Autar' will be taught in a cave by the Bhagwan through a very special messenger; history reveals that the angel Jibrail visited the prophet in the cave of Hira to reveal the first five verses of the Holy Quraan.
7. The 'Kalki Autar' will be provided by the Bhagwan with the fastest of a horse that will he will ride to visit the Seven skies/Heavens. This is a reference to the Burraq taking the prophet (sws) to the Seven Heavens.
8. The 'Kalki Autar' will be assisted and strengthened in a big way by the Bhagwan Himself. We know that Muhammad (saw) was divinely aided and reinforced by Allah (swt) through His angels in the battle of Badr.
9. The Veda mentions that 'Kalki Autar' will be well versed in horse riding, arrow shooting, and swordsmanship; Pundit Vaid Parkash hastens to point out that the use of horses and spears is long gone and the followers of Veda would be ill-advised to wait for the 'Kalki Autar' bearing sword and arrows or spears in this day and age.
Many other world scriptures clearly point out to the same "Last Prophet" - none other than the Prophet Mohammad (sws). According to Abdul Haq Widyarthi's monumental research in a book titled "Mohammad in the World Scriptures" similar clear, unambiguous prophesies have been laid down in many other religious books, such as, the Bhudda's Tripitika, several Hindu scriptures including Purana (prophesies the coming of 'Mehmed'), Upnishads, Athra Veda, and Rig Veda, and also in the Zoroastrians' Avasta. All one needs to do is have a clear, open mind and heart to pay attention to this very special, single message Allah (swt) has preserved uncorrupted in these books of wide following. May Allah, the Most High, give the inner light to those waiting for the 'Kalki Autar' and 'Mehamed' to realize that he has already come and gone more than 1400 years ago--and the Vedas, Upnishads, Avasta, Bible, and Taura are now replaced for ever by the one and only, the untamed, uncorrupted Book of God—the Glorious Quraan!
Alahamdolillah- e-rabbilalameen!
17 November, 2007
15 November, 2007
ഇസ് ലാം പ്രകൃതി മതം
ഇന്ന് ലോകത്ത് അറിയപ്പെടുന്ന മതങ്ങളുടെ കൂട്ടത്തില് മനുഷ്യപ്രകൃതിക്ക് അനുയോജ്യമായതും സര്വ്വകാലത്തേക്കും പ്രദേശത്തേക്കും ഇണങ്ങുന്നതും കാലം പഴകുംതോറും പ്രസക്തിയും പ്രശസ് തിയും ഏറിവന്നു കൊണ്ടിരിക്കുന്നതുമായ ഏകമതം ഇസ് ലാം അതൊന്നുമാത്രമാണ്. ഇസ് ലാം എന്ന വാക്ക് തന്നെ കാലദേശ ഗോത്ര വര്ഗ്ഗ വ്യത്യാസമന്യേ ആര്ക്കും സ്വീകരിക്കാന് പര്യാപ് തമാണ്. മറ്റു മതങ്ങളെല്ലാം അവയുടെ പേരില്തന്നെ പരിധികളും പരിമിതികളും നിലനില്ക്കുമ്പോള് പ്രകൃതിമതമായ ഇസ് ലാം അതിന്റെ പേരിലൂടെതന്നെ അതിന്റെ കവാടം മലര്ക്കെ തുറക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ക്രിസ്തുമതം യേശുക്രിസ്തുവിലേക്ക് ചേര്ക്കപ്പെടുമ്പോള്, ഹിന്ദുമതം ഭൂപ്രദേശത്തിലേക്ക് ചേര്ക്കപ്പെടുന്നു. ജൂത മതമാകട്ടെ ഗോത്രവര്ഗ്ഗത്തിലേക്കും ചേര്ത്ത് പറയപ്പെടുന്നു. എന്നാല് ഇസ് ലാം എന്ന പദത്തിന്റെ പല അര്ത്ഥങ്ങളില് ഒന്ന് സമര്പ്പണം എന്നാണ്.
സമര്പ്പണം: ഈ പദം ഏത് മതക്കാര്ക്കും അംഗീകരിക്കാന് വൈമനസ്യം തോന്നുകയില്ല. നേരെമറിച്ച് ജൂതമതം സ്വീകരിക്കാന് മറ്റു ഗോത്രവര്ഗ്ഗക്കാര് തെയ്യാറായിക്കൊള്ളണമെന്നില്ല, അപ്രകാരം തന്നെ ഹിന്ദു മതം സ്വീകരിക്കാന് മറ്റു പ്രദേശങ്ങളിലുള്ളവര്ക്കും അരോചകമായിരിക്കും. എന്നാല് ഇസ് ലാം ആവശ്യപ്പെടുന്നത് തന്റെ സ്രഷ് ടാവാരാണോ അവന്റെ മുന്നില് അവന്റെ നിയമങ്ങള്ക്ക് മുന്നില് ജീവിതം സമര്പ്പിക്കുകയെന്നതാകുന്നു. ഖുര്ആന് ആവശ്യപ്പെടുന്നത് തന്നെ ഇപ്രകാരമാണ്: "ആകയാല് ഋജുമാനസ് കനായി ദൈവത്തിലേക്ക് തിരിയുക, അല്ലാഹു മനുഷ്യനെ സൃഷ്ടിച്ച പ്രകൃതിയത്രെ അത്. അല്ലാഹുവിന്റെ സൃഷ്ടി വ്യവസ്ഥക്ക് യാതൊരു മാറ്റവുമില്ല അതത്രെ വക്രതയില്ലാത്തമതം, പക്ഷെ മനുഷ്യരില് അധികമാളുകളും (അത്) മനസ്സിലാക്കുന്നില്ല" (ഖുര്ആന് 30:30).
അതെ നാമെല്ലാം നമ്മുടെ ഇന്നലെകളില് ദൈവത്തിന്റെ നിയമങ്ങളും വ്യവസ്ഥകളും നൂറു ശതമാനം പിന് തുടര്ന്നവര് ആയിരുന്നു. മതത്തെക്കുറിച്ചും ദൈവത്തെക്കുറിച്ചും പറയുന്ന പലയിടങ്ങളിലും തങ്ങളുടെ സൃഷ് ടിപ്പിനെ സംബന്ധിച്ച് ചിന്തിച്ച് സ്രഷ് ടാവിനെ കണ്ടെത്താന് ഖുര്ആന് പ്രേരണ നല്കുന്നത് കാണാം. അതെ, ഇന്നലെകളില് നാം എവിടെയായിരുന്നു? നാം ഈ ഭൂമിയിലേക്ക് പിറന്നു വീഴുന്നത് വരെ അതിന്റെ പിന്നില് പ്രവര്ത്തിച്ചിരുന്ന ശക്തിയാരായിരുന്നു എന്ന് നീ എപ്പോഴെങ്കിലും ചിന്തിച്ചു നോക്കിയിട്ടുണ്ടോ? നമ്മുടെ മാതാപിതാക്കളുടെ ബന്ധപ്പെടലും അവരുടെ പ്രവര്ത്തനങ്ങളും മാത്രമായിരുന്നു, എന്ന് നിനക്ക് വാദമുണ്ടോ? എങ്കില് എന്ത് കൊണ്ട് പലര്ക്കും അവര് ആഗ്രഹിച്ചിട്ടും പ്രവര്ത്തിച്ചിട്ടും തീരെ കുഞ്ഞുങ്ങള് ഉണ്ടാകുന്നില്ല. അതല്ലെങ്കില് അവന് ആഗ്രഹിക്കുന്ന വിധത്തിലുള്ള കുഞ്ഞുങ്ങളല്ല ഉണ്ടാകുന്നത്. അപ്പോള് അവരല്ലാത്ത ആരോ പ്രവര്ത്തിക്കുന്നു നിയന്ത്രിക്കുന്നു എന്നത് ഉറപ്പാണ് അതാരാണ്? അവരെ പരിചരിച്ചിരുന്ന ഡോക്ടര് ആയിരുന്നു എന്ന് വാദമുണ്ടോ? എന്നാല് എന്ത്കൊണ്ടാണ് പലപ്പോഴും കാര്യങ്ങള് ഡോകടര്മാര്ക്ക് പോലും നിയന്ത്രിക്കാന് കഴിയാത്തവിധം സങ്കീര്ണ്ണമായിത്തീരുന്നത്? നിഷ് പക്ഷമായി ചിന്തിക്കുന്ന ഏതൊരാളും വിനയാന്വിതനായി സമ്മതിക്കുക തന്നെ ചെയ്യും. തന്റെ ജനനത്തിനു പിന്നില് സൃഷ് ടാവിന്റെ അപാരമായ കഴിവും കാരുണ്യവും ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട് എന്നും, അത് കൊണ്ട്തന്നെ തന്റെ ജീവിതം അവന്റെ മുന്നില് സമര്പ്പിച്ചേമതിയാകൂ എന്നതും.. പക്ഷേ അധികമാളുകളും ശരിയാംവണ്ണം ചിന്തിക്കാന് തയ്യാറാകുന്നില്ല എന്നതാണ് വാസ് തവം!
ദൈവം മനുഷ്യനോടു ചോദിക്കുന്നതു കാണുക:
"അല്ലയോമനുഷ്യാ അത്യുദാരനായ നിന്റെ രക്ഷിതാവിന്റെ കാര്യത്തില് നിന്നെ വഞ്ചിച്ചു കളഞ്ഞതെന്താണ്? അവന് നിന്നെ സൃഷ് ടിക്കുകയും നിന്നെ സംവിധാനിക്കുകയും, നിന്നെ ശരിയായ അവസ്ഥയില് ക്രമീകരിക്കുകയും, അവനുദ്ദേശിച്ച രൂപത്തില് നിന്നെ (കൃത്യമായി) ഘടിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തവനത്രെ" (വിശുദ്ധ ഖുര്ആന് 52:6,7,8).
ആരെങ്കിലും തന്നെക്കുറിച്ച് മനസ്സിലാക്കിയാല് അവന് തന്റെ നാഥനെ അറിയുക തന്നെ ചെയ്യും എന്ന ആപ് തവാക്യം എത്ര വാസ്ഥവമാണ്.
നമ്മുടെ സൃഷ് ടിപ്പ് എന്തുമാത്രം അത്ഭുതങ്ങള് നിറഞ്ഞതും സങ്കീര്ണ്ണവുമാണ്!? എത്ര കടമ്പകള് കടന്നാണ് നാം ഇന്നീ കാണുന്ന അവസ്ഥയില് എത്തിപ്പെട്ടിട്ടുള്ളത്?
ഖുര്ആന് പറയുന്നത് കാണുക:
"മനുഷ്യന്, എന്താണ് എന്ന് പറയാന് പറ്റാത്ത ഒരു കാലഘട്ടം കഴിഞ്ഞുപോയിട്ടില്ലയോ"? (ഖുര്ആന് 76:1).
"എന്നാല് മനുഷ്യന് ചിന്തിച്ചുനോക്കട്ടെ എന്തില് നിന്നാണ് അവന് സൃഷ് ടിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത് എന്ന്, തെറിച്ചുവീഴുന്ന ഒരു ദ്രാവകത്തുള്ളിയില് നിന്നെത്രെ അവന് സൃഷ് ടിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്! മുതുകെല്ലിനും നെഞ്ചെല്ലുകള്ക്കുമിടയില് നിന്ന് അത് പുറത്തുവരുന്നു" (ഖുര്ആന് 86:6,7,8).
"നിങ്ങള് സ്രവിക്കുന്ന ശുക്ലത്തെക്കുറിച്ച് നിങ്ങള് ചിന്തിച്ചു നോക്കിയിട്ടുണ്ടോ നിങ്ങളാണോ അത് സൃഷ് ടിച്ചുണ്ടാക്കുന്നത് അതോ നാമാണോ" (ഖുര്ആന് 56:59).
"പിന്നീട് ബീജമായികൊണ്ട് അവനെ നാം ഒരു ഭദ്രമായ സ്ഥാനത്ത് നിക്ഷേപിച്ചു, പിന്നീട് ആ ബീജത്തെ നാം ഒരു ഭ്രൂണമായി രൂപപ്പെടുത്തി, അനന്തരമതിനെ മാംസ പിണ്ഡമാക്കി, തുടര്ന്ന് മാംസപിണ്ഡത്തെ അസ്ഥികൂടമാക്കി, പിന്നീട് അസ്ഥികൂടത്തെ നാം മാസം കൊണ്ടു പൊതിഞ്ഞു, പിന്നീട് നാം അതിനെ മറ്റൊരു സൃഷ് ടിയായി വളര്ത്തിയെടുത്തു. അപ്പോള് ഏറ്റവും നല്ല സൃഷ് ടികര്ത്താവായ അല്ലാഹു അനുഗ്രഹപൂര്ണ്ണനായിരിക്കുന്നു" (വിശുദ്ധ ഖുര്ആന് 23:13,14).
ശാസ് ത്ര പുരോഗതികളോ, വികസനമോ നേടിയിട്ടില്ലാതിരുന്ന ആറാം നൂറ്റാണ്ടില് അക്ഷരഭ്യാസമെന്തെന്ന് പോലും അറിയാത്ത വ്യക്തിയിലൂടെ പുറത്തുവന്ന ഈ വാക്യങ്ങളിലടങ്ങിയിരിക്കുന്ന സത്യം ആധുനിക ശാസ് ത്രം നൂറ് ശതമാനം ശരിയെന്നംഗീകരിക്കുന്നു. കാരണം അത് മനുഷ്യന്റെ വാക്കുകളല്ല മനുഷ്യ സ്രഷ് ടാവായ പ്രപഞ്ചനാഥന്റേതാണ് എന്നത് തീര്ച്ച. ഈ ഖുര്ആനിക സത്യമാണ് ആധുനിക ഫ്രഞ്ച് ശാസ് ത്രജ്ഞനും ചിന്തകനുമായ മോറീസ് ബുക്കായിയെ ഇസ് ലാമിലേക്കാകര്ശിച്ചത്.
അദ്ദേഹം പറഞ്ഞ വാക്കുകള് ശ്രദ്ധിക്കുക "മുഹമ്മദിന്റെ കാലത്തുള്ള വിജ്ഞാനങ്ങളും സൗകര്യങ്ങളും വെച്ച് നോക്കുമ്പോള് ബോധ്യപ്പെടുന്ന ഒരു യഥാര്ത്ഥ്യമുണ്ട് അതെന്തെന്നാല് ഇതൊരിക്കലും മനുഷ്യന്റെ വാക്കുകളല്ല എന്നത് തന്നെ" !.
അപ്പോള് ഗര്ഭകാലത്ത് നാം പൂര്ണ്ണമായും അനുസരിച്ചത് സ്രഷ് ടാവിന്റെ ആജ്ഞകളും ക്രമീകരണങ്ങളുമായിരുന്നു, അന്ന് പ്രത്യേകമായനിലയില് ഭക്ഷണവും പാനീയങ്ങളും നമ്മുടെ പൊക്കിള്കൊടിയിലൂടെ നമുക്കവന് നല്കികൊണ്ടിരുന്നു. അങ്ങിനെ ഇരുനൂറ്റിയെണ്മ്പത് ദിവസത്തോളം നാം മാതാവിന്റെ ഗര്ഭാശയത്തില് കഴിച്ചുകൂട്ടി. പിന്നീട് നമ്മോടായി അവന് പറഞ്ഞു. എനി നിങ്ങള് ഏകദേശം എഴുപതോ, എമ്പതോ കൊല്ലം തല്ക്കാലം ഭൂമിയില് ജീവിക്കുക അവിടേയും ഞാന് പറയുന്നത് അനുസരിച്ച്, എന്റെ നിയമങ്ങള്ക്ക് കീഴ് പ്പെട്ട് കൊണ്ട്, നിങ്ങളുടെ ജീവിതം എനിക്ക് സമര്പ്പിക്കുക. എന്നാല് വരാനിരിക്കുന്ന നിങ്ങളുടെ ശാശ്വത ജീവിതത്തില് നിങ്ങള്ക്ക് സന്തോഷിക്കാം അല്ലാത്ത പക്ഷം നിങ്ങളുടെ ജീവിതം നിത്യദുരിത സങ്കേതമായ നരകത്തിലായിരിക്കും.
തന്നെയുമല്ല ഇസ് ലാംമനുഷ്യനോട് ആവശ്യപ്പെടുന്ന ഏതെങ്കിലും ഒരുകാര്യം മനുഷ്യപ്രകൃതിക്ക് ഇണങ്ങാത്തതും യോജ്യമല്ലാത്തതുമാണ് എന്നോ, അതല്ലെങ്കില് ഇസ് ലാം മനുഷ്യരോട് വിലക്കുന്ന കാര്യങ്ങള് അത് മനുഷ്യര്ക്ക് ആവശ്യമുള്ളതായിരുന്നു, അതിലാണ് മനുഷ്യര്ക്ക് നന്മയുള്ളത്, അതാണ് പ്രകൃതിയോട് യോജിച്ചത്, എന്നോ ഇസ് ലാമിന്റെ നാളിതുവരെയുള്ള ചരിത്രത്തില് ഉണ്ടായിട്ടുള്ള ശത്രുക്കള്ക്ക് പോലും ഉന്നയിക്കാന് കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല, ഇനിയൊട്ടു കഴിയുകയുമില്ല. കാരണം അത് മനുഷ്യനിര്മ്മിതമല്ല എന്നതുതന്നെ.
അത് മനുഷ്യനേയും പ്രകൃതിയേയും സൃഷ് ടിച്ച പ്രപഞ്ചനാഥനില് നിന്നുള്ള പ്രകൃതിമതം തന്നെയാണ്.
പ്രപഞ്ചനാഥന്റെ പ്രഖ്യാപനം എന്തുമാത്രം അര്ത്ഥവത്തും ചിന്തനീയമായതുമാണ്!?
"എന്റെ മാര്ഗ്ഗദര്ശനം ആര് പിന്പറ്റുന്നുവോ അവന് പിഴച്ചുപോകുകയില്ല കഷ് ടപ്പെടുകയുമില്ല" (ഖുര്ആന് 20:123).
"തീര്ച്ചയായും ആകാശങ്ങളുടേയും ഭൂമിയുടേയും സൃഷ് ടിപ്പിലും രാപ്പകലുകള് മാറിവരുന്നതിലും സല്ബുദ്ധിയുള്ളവര്ക്ക് പല ദൃഷ്ടാന്തങ്ങളുമുണ്ട്. നിന്നുകൊണ്ടും ഇരുന്നുകൊണ്ടും കിടന്നുകൊണ്ടും അവര് അല്ലാഹുവെ ഓര്മ്മിക്കുകയും, ആകാശങ്ങളുടേയും ഭൂമിയുടേയും സൃഷ് ടിയെപ്പറ്റി ചിന്തിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവരത്രെ അവര് (അവര് പറയും) ഞങ്ങളുടെ രക്ഷിതാവെ! നീ നിരര്ത്ഥകമായി സൃഷ് ടിച്ചതല്ല ഇതൊന്നും. അതിനാല് നരകശിക്ഷയില് നിന്നും ഞങ്ങളെ നീ കാത്തുരക്ഷിക്കേണമേ".(ഖുര്ആന് 3:190,191).
ഇസ് ലാം സമാധാനത്തിന്റെ മതം
ഇസ് ലാം എന്ന വാക്കിന്റെ മറ്റൊരു അര്ത്ഥം സമാധാനം എന്നാണ്.
ദൈവീക ഗ്രന്ഥമായ ഖുര്ആന് പറയുന്നത് കാണുക: "അല്ലാഹു സമാധാന ഭവനത്തിലേക്കാണ് (നിങ്ങളെ) ക്ഷണിക്കുന്നത്" (വിശുദ്ധ ഖുര്ആന് 10:25).
അല്ലാഹു മനുഷ്യനോടാവശ്യപ്പെടുന്ന ഏതൊരു വിഷയവും അവന് ശാരീരികമായും ആത്മീയമായും, ഭൗതികമായും പാരത്രികമായും പരിപൂര്ണ്ണവും ശാശ്വതവുമായ സമാധാനവും സ്വസ് തതയും നല്കുന്നവ മാത്രമാണ്. പ്രവാചകന്(സ) പഠിപ്പിച്ച കീര്ത്തനങ്ങളില് ഇങ്ങിനെ കാണാന് കഴിയും:
"നഥാ, നിന്നിലാകുന്നു സാശ്വത സമാധാനം, നിന്നില് നിന്നാകുന്നു സമാധാനം" (മുസ് ലീം).
പ്രപഞ്ചനാഥന് പ്രപഞ്ചത്തിലെ മുഴുവന് സൃഷ് ടികള്ക്കും അനുയോജ്യമായ പ്രകൃതി നിശ്ചയിക്കുകയും അതിനനുസരിച്ച് വഴി കാണിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവനാണ്.
അവന് നിശ്ചയിച്ച പ്രകൃതിയിലൂടെ മത്രമേ സൃഷ് ടികള്ക്ക് സമാധാനം ലഭ്യമാവുകയുള്ളു.
"ഞങ്ങളുടെ നാഥന് ഓരോ വസ് തുക്കള്ക്കും അതിന്റേതായ പ്രകൃതിനില്കുകയും എന്നിട്ടതിന് വഴികാണിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവനത്രെ". (ഖുര്ആന് 20:50).
ഈ പ്രപഞ്ചത്തിലെ പരമാണു തൊട്ട് വലിയ ഭീമാകാരങ്ങളായ ജന്തുക്കള് മുതല്, ആകാശഭൂമികളും അവകള്ക്കിടയില് സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന സൂര്യചന്ദ്രാദി നക്ഷത്രഗോളങ്ങളുമെല്ലാം തീര്ത്തും അല്ലാഹു നിശ്ചയിച്ച പ്രകൃതിക്കനുസരിച്ച് മാത്രം ചലിക്കുകയും അവക്ക് ഭംഗം നേരിടുമ്പോള് അവയുടെ സുഗമവും സമാധാനപരവുമായ വ്യവസ്ഥക്ക് കോട്ടം തട്ടുകയും ചെയ്യുന്നു. ഉദാഹരണമായി മനുഷ്യശരീര പ്രകൃതി തന്നെ നാം എടുത്തു പരിശൊധിച്ചാല് സ്രഷ് ടാവ് നിശ്ചയിച്ച പ്രകൃതിക്കനുസരിച്ച് മാത്രമാണ് അവന്റെ ശ്വസനം, ദഹനം, പ്രത്യുല് പാദനം മറ്റ് അവയവങ്ങളുടെ ധര്മ്മങ്ങള് എന്നിവയെല്ലാം നടക്കുന്നത്. അവന് ഇഷ് ടപ്പെട്ടാലും ഇല്ലെങ്കിലും അല്ലാഹുവിന്റെ വ്യവസ്ഥകള്ക്ക് അവന് കീഴ് പ്പെട്ടേ മതിയാകൂ. അവന്റെ കാരുണ്യവും സ്നേഹവും മാത്രമാണ് തന്റെ ഭൗതിക ജീവിതത്തിലെ സമാധാനത്തിനാധാരം. ഇക്കാര്യം ബുദ്ധിയുള്ള ഒരാള്ക്കും തന്നെ നിഷേധിക്കുവാന് കഴിയുകയില്ല. സ ര് വ്വജ്ഞനായ അല്ലാഹു പറയുന്നതെത്ര വ്യക്തം!:
"അപ്പോള് അല്ലാഹുവിന്റെ മതമല്ലാത്ത മറ്റു വല്ല മതവുമാണോ അവര് ആഗ്രഹിക്കുന്നത്, (വാസ് തവത്തില്) ആകാശങ്ങളിലും ഭൂമിയിലുമുള്ളവരെല്ലാം അനുസരണയോടെയോ നിര്ബന്ധമായോ അവന് കീഴ് പ്പെട്ടിരിക്കുകയും (എന്നാല്) അവങ്കലേക്ക് തന്നെയാണ് അവര് മടക്കപ്പെടുക എന്നും (അവര് ഓര്ക്കേണ്ടതാണ്)" (ഖുര്ആന് 3:83).
എങ്കില് പിന്നെ ശാശ്വതമായ ഇഹപര വിജയത്തിനും സമാധാനത്തിനും വേണ്ടി ദൈവം നിശ്ചയിച്ചുതന്ന മാര്ഗ്ഗം എന്തുകൊണ്ടവന് അവലംഭിച്ചുകൂട!?
ഓരോ ജീവികള്ക്കും സ്രഷ് ടാവ് നിശ്ചയിച്ച പ്രകൃതി മത്രമാണ് അവക്ക് പൂര്ണ്ണ സമാധാനം നല്കന്നത്. അന്തരീക്ഷത്തില് പാറിക്കളിച്ച് പറന്നുല്ലസിക്കുന്ന പറവകളെ നാം പിടിച്ചു സ്വര്ണ്ണക്കൂട്ടിലടച്ച് പാലും പഴവും നല്കിയാല് പോലും അതിന്റെ സമാധാനം നഷ് ടപ്പെടുകയാണ്. കാരണം അതിന് ദൈവം നിശ്ചയിച്ച പ്രകൃതി തെറ്റി എന്നത് തന്നെ. അപ്രകാരം തന്നെ വെള്ളത്തില് ജീവിക്കുന്ന മത്സ്യത്തിന്റെ പ്രകൃതിക്ക് മാറ്റം വരുത്തുമ്പോള് അത് ചത്തുപോകുന്നു. ഇതില് നിന്നെല്ലാം പ്രപഞ്ചത്തെ സൃഷ് ടിക്കുകയും അവയിലടങ്ങിയ ഓരോ ജീവജാലങ്ങള്ക്കും അവന് നിശ്ചയിച്ച പ്രകൃതി മാത്രമാണ് അവക്ക് സ്വസ് തതയും സമാധാനവും നല്കാന് പര്യാപ് തമായിട്ടുള്ളത് എന്ന് നമുക്ക് നമ്മുടെ ബുദ്ധികൊണ്ട് തന്നെ കണ്ടെത്താന് കഴിയും.
ഇനി മറ്റൊരു നിലക്കും നമുക്കീ കാര്യങ്ങള് മനസ്സിലാക്കാന് കഴിയും ഇസ് ലാം മനുഷ്യനോട് ചെയ്യാനാവശ്യപ്പെടുന്ന ഓരോ കാര്യങ്ങളും, അതുപോലെ അവനോട് വര്ജ്ജിക്കാനാവശ്യപ്പെടുന്ന കാര്യങ്ങളും നാം എടുത്ത് പരിശോധിക്കുകയാണ് എങ്കില് അവയത്രയും മനുഷ്യന്റെ ഇഹപര വിജയത്തിനും പുരോഗതിക്കും പരിപൂര്ണ്ണ സമാധാനത്തിനും ഉതകുന്നതാണ്. അതിനെതിര് പ്രവര്ത്തിച്ചാല് അത് അവന്റെ ജീവിതത്തില് പല നിലക്കുള്ള ബുദ്ധിമുട്ടും വരുത്തി വെക്കുന്നു. ജീവിതത്തില് സ്വസ്തതയും സമാധാനവും നഷ്ട്പ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യുന്നു. ഉദാഹരമായി ഇസ് ലാം മനുഷ്യനോട് മദ്യപിക്കരുത് എന്നും. മദ്യം തീര്ത്തും വര്ജ്ജിക്കണമെന്നും ആവശ്യപ്പെടുന്നു. ഇത് മനുഷ്യന് അംഗീകരിച്ചാല് ഏത് വിധേനയും അവന്റെ ജീവിതത്തില് നേട്ടങ്ങള് മാത്രമാണ് അതുകൊണ്ട് ഉണ്ടായിത്തീരുന്നത്. എന്നാല് അത് അംഗകരിക്കാതെ മദ്യപിക്കുന്നവരുടെ അവസ്ഥയോ?! നാം അതൊന്നെടുത്ത് പരിശോധിച്ചാല് അതവന്റെ സമ്പത്ത് നശിപ്പിക്കുന്നു, ആരോഗ്യം കേടുവരുത്തുന്നു, വിലപ്പെട്ട സമയം അപഹരിക്കുന്നു, ബുദ്ധിയെ മരവിപ്പിക്കുന്നു, കുടുംബകലഹം ഉണ്ടാകുന്നു, കൂട്ടുകാരും നാട്ടുകാരും വെറുക്കുന്നു, ദാരിദ്ര്യം വിലക്കു വാങ്ങുന്നു, സ്വസ് തത നഷ് ടപ്പെടുത്തുന്നു, സര്വ്വോപരി പരലോകത്ത് നരകാവകാശിയായി മാറുകയുംചെയ്യുന്നു. ഇത്പോലെ മറ്റ് ഏതൊരുകാര്യം നാം പരിശോധിച്ചാലും, അവയത്രയും മനുഷ്യനില് നന്മയും സമാധാനവും ഉണ്ടാക്കുന്നതായി കാണാം. അതെ, ഇസ് ലാം എന്ന പേര് വ്യക്തമാക്കിത്തരുന്നത് പോലെ തന്നെ അതിലെ ഓരോ നിയമങ്ങളും മനുഷ്യന് സമാധാനമേകുകതന്നെ ചെയ്യും. നിങ്ങള് നിങ്ങളുടെ ജീവിതം ദൈവിക നിയമങ്ങള്ക്ക് സമര്പ്പിച്ചാല് അത് നിങ്ങളെ സമാധാനത്തിലേക്ക് വഴികാണിക്കും. സര്വ്വോപരി ശാശ്വത വിജയത്തിലേക്കും.
അത്കൊണ്ട് നമ്മുടെ ജീതിതലക്ഷ്യം പരലോകവും, ശാശ്വത മോക്ഷവുമായിരിക്കണം. പ്രവാചകന് മുഹമ്മദ്(സ) പറഞ്ഞു: നിങ്ങള് ഈ ലോകത്ത് ഒരു സഞ്ചാരിയെപ്പോലെ കഴിഞ്ഞുകൂടുക, പരലോകത്തേക്ക്, സ്വര്ഗ്ഗം ലക്ഷ്യം വെച്ച് യാത്രചെയ്യുന്ന ഒരു സഞ്ചാരിയെപ്പോലെ. എന്നാല് യാത്രക്കിടയില് ക്ഷീണമകറ്റുന്നതിന്ന് താന് കാണുന്ന മരത്തണലിലോ, സത്രത്തിലോ, വൈറ്റിംഗ് ഷെഡ്ഡിലോ തനിക്ക് കിട്ടുന്ന സൗകര്യങ്ങള് ഉപയോഗപ്പെടുത്തുന്നതിനോ വിശ്രമിക്കുന്നതിനോ ഇസ് ലാം ഒരിക്കലും എതിരല്ല. പക്ഷേ ലക്ഷ്യം മറക്കെരുതെന്ന് മാത്രം. അല്ലാഹു പറയുന്നു: "നിനക്ക് അല്ലാഹു നല്കിയിട്ടുള്ളതിലൂടെ നീ പരലോകം തേടുക, (എന്നാല്) ഐഹിക ലോകത്തില് നിന്ന് നിനക്കുള്ളത് നീ മറക്കുകയും വേണ്ട, അല്ലാഹു നിനക്ക് നന്മ നല്കിയതുപോലെ നീയും നന്മചെയ്യുക, നീ നാട്ടില് കുഴപ്പത്തിന് മുതിരരുത്" (ഖുര്ആന് 28:77).
സുഹൃത്തേ,
ഇസ് ലാം നിങ്ങളുടെ കൂടിയാണ്. ലോകത്ത് കഴിഞ്ഞുപോയ മുഴുവന് പ്രവാചകന്മാരും പഠിപ്പിച്ച മതം ഇസ് ലാം (സമര്പ്പണം) മാത്രമായിരുന്നു.
ഇസ് ലാം പഠിപ്പിക്കുന്ന ദൈവം ഈ പ്രപഞ്ചത്തേയും അതിലെ സര്വ്വ ചരാചരങ്ങളേയും തങ്കളടക്കമുള്ള മുഴുവന് മനുഷ്യരേയും മറ്റു ജീവജാലങ്ങളേയും സൃഷ് ടിച്ചവനായ പ്രപഞ്ചാധീതനായ ശക്തിയാകുന്നു.
ഇസ് ലാമിനെ പ്രബോധനം ചെയ്യാനായി ദൈവം നിയോഗിച്ച - ബൈബിളിലും ഹൈന്ദവ പുരാണങ്ങളിലുമെല്ലാം സുവിശേഷമറിയിക്കപ്പെട്ട-അവസാനത്തെ പ്രവാചകനായ മുഹമ്മദ് നബിയെ സംബന്ധിച്ച് പറയുന്നത് താങ്കളടക്കമുള്ള മുഴുവന് മനുഷ്യരിലേക്കുമായി നിയോഗിക്കപ്പെട്ട പ്രവാചകന് എന്നാണ്.
ഇസ് ലാമിന്റെ അടിസ്ഥാന പ്രമാണമായ അവസാന വേദഗ്രന്ഥമായ ഖുര്ആന് നിങ്ങളുടേതു കൂടിയാണ്. ഖുര്ആന് എന്ന പദത്തിനു തന്നെ വായിക്കപ്പെടേണ്ടത് എന്നാണ് അര്ത്ഥം. അത് സംബോധന ചെയ്യുന്നത് മനുഷ്യരേ എന്നു വിളിച്ചു കൊണ്ടുമാണ്.
അത്കൊണ്ട് ഇസ് ലാം അത് മാത്രമാണ് ശാശ്വതമായ മോക്ഷമാര്ഗ്ഗം. അല്ലാഹുവിന്റെ വചനമായ വിശുദ്ധ ഖുര്ആനിന്റെ മുന്നറിയിപ്പ് ശ്രദ്ധിക്കുക:
"ഇസ് ലാം (ദൈവത്തിനുള്ള ആത്മാര്പ്പണം) അല്ലാത്തതിനെ ആരെങ്കിലും മതമായി ആഗ്രഹിക്കുന്ന പക്ഷം അത് അവനില് നിന്ന് ഒരിക്കലും സ്വീകരിക്കപ്പെടുന്നതല്ല. പരലോകത്തില് അവന് നഷ് ടക്കാരില് പെട്ടവനുമായിരിക്കും" (ഖുര്ആന് 3:85)
ചിന്തിക്കുക നശ്വരമായ ഐഹിക ജീവിതത്തേക്കാള് പാരത്രിക ജീവിതത്തിന് പ്രാധാന്യം നല്കുക. ശാശ്വതമോക്ഷം തിരഞ്ഞെടുക്കുക: നാഥന് അനുഗ്രഹിക്കട്ടെ (ആമീന്).
കടപ്പാട്: അബ് ദുല് ലത്തീഫ് സുല്ലമി മാറഞ്ചേരി,
ഇസ് ലാമിക ഗൈഡന്സ് സെന്റര് സുലൈ
പി. ബി 1419 റിയാദ് 11431. സൗദി അറേബ്യ
സമര്പ്പണം: ഈ പദം ഏത് മതക്കാര്ക്കും അംഗീകരിക്കാന് വൈമനസ്യം തോന്നുകയില്ല. നേരെമറിച്ച് ജൂതമതം സ്വീകരിക്കാന് മറ്റു ഗോത്രവര്ഗ്ഗക്കാര് തെയ്യാറായിക്കൊള്ളണമെന്നില്ല, അപ്രകാരം തന്നെ ഹിന്ദു മതം സ്വീകരിക്കാന് മറ്റു പ്രദേശങ്ങളിലുള്ളവര്ക്കും അരോചകമായിരിക്കും. എന്നാല് ഇസ് ലാം ആവശ്യപ്പെടുന്നത് തന്റെ സ്രഷ് ടാവാരാണോ അവന്റെ മുന്നില് അവന്റെ നിയമങ്ങള്ക്ക് മുന്നില് ജീവിതം സമര്പ്പിക്കുകയെന്നതാകുന്നു. ഖുര്ആന് ആവശ്യപ്പെടുന്നത് തന്നെ ഇപ്രകാരമാണ്: "ആകയാല് ഋജുമാനസ് കനായി ദൈവത്തിലേക്ക് തിരിയുക, അല്ലാഹു മനുഷ്യനെ സൃഷ്ടിച്ച പ്രകൃതിയത്രെ അത്. അല്ലാഹുവിന്റെ സൃഷ്ടി വ്യവസ്ഥക്ക് യാതൊരു മാറ്റവുമില്ല അതത്രെ വക്രതയില്ലാത്തമതം, പക്ഷെ മനുഷ്യരില് അധികമാളുകളും (അത്) മനസ്സിലാക്കുന്നില്ല" (ഖുര്ആന് 30:30).
അതെ നാമെല്ലാം നമ്മുടെ ഇന്നലെകളില് ദൈവത്തിന്റെ നിയമങ്ങളും വ്യവസ്ഥകളും നൂറു ശതമാനം പിന് തുടര്ന്നവര് ആയിരുന്നു. മതത്തെക്കുറിച്ചും ദൈവത്തെക്കുറിച്ചും പറയുന്ന പലയിടങ്ങളിലും തങ്ങളുടെ സൃഷ് ടിപ്പിനെ സംബന്ധിച്ച് ചിന്തിച്ച് സ്രഷ് ടാവിനെ കണ്ടെത്താന് ഖുര്ആന് പ്രേരണ നല്കുന്നത് കാണാം. അതെ, ഇന്നലെകളില് നാം എവിടെയായിരുന്നു? നാം ഈ ഭൂമിയിലേക്ക് പിറന്നു വീഴുന്നത് വരെ അതിന്റെ പിന്നില് പ്രവര്ത്തിച്ചിരുന്ന ശക്തിയാരായിരുന്നു എന്ന് നീ എപ്പോഴെങ്കിലും ചിന്തിച്ചു നോക്കിയിട്ടുണ്ടോ? നമ്മുടെ മാതാപിതാക്കളുടെ ബന്ധപ്പെടലും അവരുടെ പ്രവര്ത്തനങ്ങളും മാത്രമായിരുന്നു, എന്ന് നിനക്ക് വാദമുണ്ടോ? എങ്കില് എന്ത് കൊണ്ട് പലര്ക്കും അവര് ആഗ്രഹിച്ചിട്ടും പ്രവര്ത്തിച്ചിട്ടും തീരെ കുഞ്ഞുങ്ങള് ഉണ്ടാകുന്നില്ല. അതല്ലെങ്കില് അവന് ആഗ്രഹിക്കുന്ന വിധത്തിലുള്ള കുഞ്ഞുങ്ങളല്ല ഉണ്ടാകുന്നത്. അപ്പോള് അവരല്ലാത്ത ആരോ പ്രവര്ത്തിക്കുന്നു നിയന്ത്രിക്കുന്നു എന്നത് ഉറപ്പാണ് അതാരാണ്? അവരെ പരിചരിച്ചിരുന്ന ഡോക്ടര് ആയിരുന്നു എന്ന് വാദമുണ്ടോ? എന്നാല് എന്ത്കൊണ്ടാണ് പലപ്പോഴും കാര്യങ്ങള് ഡോകടര്മാര്ക്ക് പോലും നിയന്ത്രിക്കാന് കഴിയാത്തവിധം സങ്കീര്ണ്ണമായിത്തീരുന്നത്? നിഷ് പക്ഷമായി ചിന്തിക്കുന്ന ഏതൊരാളും വിനയാന്വിതനായി സമ്മതിക്കുക തന്നെ ചെയ്യും. തന്റെ ജനനത്തിനു പിന്നില് സൃഷ് ടാവിന്റെ അപാരമായ കഴിവും കാരുണ്യവും ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട് എന്നും, അത് കൊണ്ട്തന്നെ തന്റെ ജീവിതം അവന്റെ മുന്നില് സമര്പ്പിച്ചേമതിയാകൂ എന്നതും.. പക്ഷേ അധികമാളുകളും ശരിയാംവണ്ണം ചിന്തിക്കാന് തയ്യാറാകുന്നില്ല എന്നതാണ് വാസ് തവം!
ദൈവം മനുഷ്യനോടു ചോദിക്കുന്നതു കാണുക:
"അല്ലയോമനുഷ്യാ അത്യുദാരനായ നിന്റെ രക്ഷിതാവിന്റെ കാര്യത്തില് നിന്നെ വഞ്ചിച്ചു കളഞ്ഞതെന്താണ്? അവന് നിന്നെ സൃഷ് ടിക്കുകയും നിന്നെ സംവിധാനിക്കുകയും, നിന്നെ ശരിയായ അവസ്ഥയില് ക്രമീകരിക്കുകയും, അവനുദ്ദേശിച്ച രൂപത്തില് നിന്നെ (കൃത്യമായി) ഘടിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തവനത്രെ" (വിശുദ്ധ ഖുര്ആന് 52:6,7,8).
ആരെങ്കിലും തന്നെക്കുറിച്ച് മനസ്സിലാക്കിയാല് അവന് തന്റെ നാഥനെ അറിയുക തന്നെ ചെയ്യും എന്ന ആപ് തവാക്യം എത്ര വാസ്ഥവമാണ്.
നമ്മുടെ സൃഷ് ടിപ്പ് എന്തുമാത്രം അത്ഭുതങ്ങള് നിറഞ്ഞതും സങ്കീര്ണ്ണവുമാണ്!? എത്ര കടമ്പകള് കടന്നാണ് നാം ഇന്നീ കാണുന്ന അവസ്ഥയില് എത്തിപ്പെട്ടിട്ടുള്ളത്?
ഖുര്ആന് പറയുന്നത് കാണുക:
"മനുഷ്യന്, എന്താണ് എന്ന് പറയാന് പറ്റാത്ത ഒരു കാലഘട്ടം കഴിഞ്ഞുപോയിട്ടില്ലയോ"? (ഖുര്ആന് 76:1).
"എന്നാല് മനുഷ്യന് ചിന്തിച്ചുനോക്കട്ടെ എന്തില് നിന്നാണ് അവന് സൃഷ് ടിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത് എന്ന്, തെറിച്ചുവീഴുന്ന ഒരു ദ്രാവകത്തുള്ളിയില് നിന്നെത്രെ അവന് സൃഷ് ടിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്! മുതുകെല്ലിനും നെഞ്ചെല്ലുകള്ക്കുമിടയില് നിന്ന് അത് പുറത്തുവരുന്നു" (ഖുര്ആന് 86:6,7,8).
"നിങ്ങള് സ്രവിക്കുന്ന ശുക്ലത്തെക്കുറിച്ച് നിങ്ങള് ചിന്തിച്ചു നോക്കിയിട്ടുണ്ടോ നിങ്ങളാണോ അത് സൃഷ് ടിച്ചുണ്ടാക്കുന്നത് അതോ നാമാണോ" (ഖുര്ആന് 56:59).
"പിന്നീട് ബീജമായികൊണ്ട് അവനെ നാം ഒരു ഭദ്രമായ സ്ഥാനത്ത് നിക്ഷേപിച്ചു, പിന്നീട് ആ ബീജത്തെ നാം ഒരു ഭ്രൂണമായി രൂപപ്പെടുത്തി, അനന്തരമതിനെ മാംസ പിണ്ഡമാക്കി, തുടര്ന്ന് മാംസപിണ്ഡത്തെ അസ്ഥികൂടമാക്കി, പിന്നീട് അസ്ഥികൂടത്തെ നാം മാസം കൊണ്ടു പൊതിഞ്ഞു, പിന്നീട് നാം അതിനെ മറ്റൊരു സൃഷ് ടിയായി വളര്ത്തിയെടുത്തു. അപ്പോള് ഏറ്റവും നല്ല സൃഷ് ടികര്ത്താവായ അല്ലാഹു അനുഗ്രഹപൂര്ണ്ണനായിരിക്കുന്നു" (വിശുദ്ധ ഖുര്ആന് 23:13,14).
ശാസ് ത്ര പുരോഗതികളോ, വികസനമോ നേടിയിട്ടില്ലാതിരുന്ന ആറാം നൂറ്റാണ്ടില് അക്ഷരഭ്യാസമെന്തെന്ന് പോലും അറിയാത്ത വ്യക്തിയിലൂടെ പുറത്തുവന്ന ഈ വാക്യങ്ങളിലടങ്ങിയിരിക്കുന്ന സത്യം ആധുനിക ശാസ് ത്രം നൂറ് ശതമാനം ശരിയെന്നംഗീകരിക്കുന്നു. കാരണം അത് മനുഷ്യന്റെ വാക്കുകളല്ല മനുഷ്യ സ്രഷ് ടാവായ പ്രപഞ്ചനാഥന്റേതാണ് എന്നത് തീര്ച്ച. ഈ ഖുര്ആനിക സത്യമാണ് ആധുനിക ഫ്രഞ്ച് ശാസ് ത്രജ്ഞനും ചിന്തകനുമായ മോറീസ് ബുക്കായിയെ ഇസ് ലാമിലേക്കാകര്ശിച്ചത്.
അദ്ദേഹം പറഞ്ഞ വാക്കുകള് ശ്രദ്ധിക്കുക "മുഹമ്മദിന്റെ കാലത്തുള്ള വിജ്ഞാനങ്ങളും സൗകര്യങ്ങളും വെച്ച് നോക്കുമ്പോള് ബോധ്യപ്പെടുന്ന ഒരു യഥാര്ത്ഥ്യമുണ്ട് അതെന്തെന്നാല് ഇതൊരിക്കലും മനുഷ്യന്റെ വാക്കുകളല്ല എന്നത് തന്നെ" !.
അപ്പോള് ഗര്ഭകാലത്ത് നാം പൂര്ണ്ണമായും അനുസരിച്ചത് സ്രഷ് ടാവിന്റെ ആജ്ഞകളും ക്രമീകരണങ്ങളുമായിരുന്നു, അന്ന് പ്രത്യേകമായനിലയില് ഭക്ഷണവും പാനീയങ്ങളും നമ്മുടെ പൊക്കിള്കൊടിയിലൂടെ നമുക്കവന് നല്കികൊണ്ടിരുന്നു. അങ്ങിനെ ഇരുനൂറ്റിയെണ്മ്പത് ദിവസത്തോളം നാം മാതാവിന്റെ ഗര്ഭാശയത്തില് കഴിച്ചുകൂട്ടി. പിന്നീട് നമ്മോടായി അവന് പറഞ്ഞു. എനി നിങ്ങള് ഏകദേശം എഴുപതോ, എമ്പതോ കൊല്ലം തല്ക്കാലം ഭൂമിയില് ജീവിക്കുക അവിടേയും ഞാന് പറയുന്നത് അനുസരിച്ച്, എന്റെ നിയമങ്ങള്ക്ക് കീഴ് പ്പെട്ട് കൊണ്ട്, നിങ്ങളുടെ ജീവിതം എനിക്ക് സമര്പ്പിക്കുക. എന്നാല് വരാനിരിക്കുന്ന നിങ്ങളുടെ ശാശ്വത ജീവിതത്തില് നിങ്ങള്ക്ക് സന്തോഷിക്കാം അല്ലാത്ത പക്ഷം നിങ്ങളുടെ ജീവിതം നിത്യദുരിത സങ്കേതമായ നരകത്തിലായിരിക്കും.
തന്നെയുമല്ല ഇസ് ലാംമനുഷ്യനോട് ആവശ്യപ്പെടുന്ന ഏതെങ്കിലും ഒരുകാര്യം മനുഷ്യപ്രകൃതിക്ക് ഇണങ്ങാത്തതും യോജ്യമല്ലാത്തതുമാണ് എന്നോ, അതല്ലെങ്കില് ഇസ് ലാം മനുഷ്യരോട് വിലക്കുന്ന കാര്യങ്ങള് അത് മനുഷ്യര്ക്ക് ആവശ്യമുള്ളതായിരുന്നു, അതിലാണ് മനുഷ്യര്ക്ക് നന്മയുള്ളത്, അതാണ് പ്രകൃതിയോട് യോജിച്ചത്, എന്നോ ഇസ് ലാമിന്റെ നാളിതുവരെയുള്ള ചരിത്രത്തില് ഉണ്ടായിട്ടുള്ള ശത്രുക്കള്ക്ക് പോലും ഉന്നയിക്കാന് കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല, ഇനിയൊട്ടു കഴിയുകയുമില്ല. കാരണം അത് മനുഷ്യനിര്മ്മിതമല്ല എന്നതുതന്നെ.
അത് മനുഷ്യനേയും പ്രകൃതിയേയും സൃഷ് ടിച്ച പ്രപഞ്ചനാഥനില് നിന്നുള്ള പ്രകൃതിമതം തന്നെയാണ്.
പ്രപഞ്ചനാഥന്റെ പ്രഖ്യാപനം എന്തുമാത്രം അര്ത്ഥവത്തും ചിന്തനീയമായതുമാണ്!?
"എന്റെ മാര്ഗ്ഗദര്ശനം ആര് പിന്പറ്റുന്നുവോ അവന് പിഴച്ചുപോകുകയില്ല കഷ് ടപ്പെടുകയുമില്ല" (ഖുര്ആന് 20:123).
"തീര്ച്ചയായും ആകാശങ്ങളുടേയും ഭൂമിയുടേയും സൃഷ് ടിപ്പിലും രാപ്പകലുകള് മാറിവരുന്നതിലും സല്ബുദ്ധിയുള്ളവര്ക്ക് പല ദൃഷ്ടാന്തങ്ങളുമുണ്ട്. നിന്നുകൊണ്ടും ഇരുന്നുകൊണ്ടും കിടന്നുകൊണ്ടും അവര് അല്ലാഹുവെ ഓര്മ്മിക്കുകയും, ആകാശങ്ങളുടേയും ഭൂമിയുടേയും സൃഷ് ടിയെപ്പറ്റി ചിന്തിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവരത്രെ അവര് (അവര് പറയും) ഞങ്ങളുടെ രക്ഷിതാവെ! നീ നിരര്ത്ഥകമായി സൃഷ് ടിച്ചതല്ല ഇതൊന്നും. അതിനാല് നരകശിക്ഷയില് നിന്നും ഞങ്ങളെ നീ കാത്തുരക്ഷിക്കേണമേ".(ഖുര്ആന് 3:190,191).
ഇസ് ലാം സമാധാനത്തിന്റെ മതം
ഇസ് ലാം എന്ന വാക്കിന്റെ മറ്റൊരു അര്ത്ഥം സമാധാനം എന്നാണ്.
ദൈവീക ഗ്രന്ഥമായ ഖുര്ആന് പറയുന്നത് കാണുക: "അല്ലാഹു സമാധാന ഭവനത്തിലേക്കാണ് (നിങ്ങളെ) ക്ഷണിക്കുന്നത്" (വിശുദ്ധ ഖുര്ആന് 10:25).
അല്ലാഹു മനുഷ്യനോടാവശ്യപ്പെടുന്ന ഏതൊരു വിഷയവും അവന് ശാരീരികമായും ആത്മീയമായും, ഭൗതികമായും പാരത്രികമായും പരിപൂര്ണ്ണവും ശാശ്വതവുമായ സമാധാനവും സ്വസ് തതയും നല്കുന്നവ മാത്രമാണ്. പ്രവാചകന്(സ) പഠിപ്പിച്ച കീര്ത്തനങ്ങളില് ഇങ്ങിനെ കാണാന് കഴിയും:
"നഥാ, നിന്നിലാകുന്നു സാശ്വത സമാധാനം, നിന്നില് നിന്നാകുന്നു സമാധാനം" (മുസ് ലീം).
പ്രപഞ്ചനാഥന് പ്രപഞ്ചത്തിലെ മുഴുവന് സൃഷ് ടികള്ക്കും അനുയോജ്യമായ പ്രകൃതി നിശ്ചയിക്കുകയും അതിനനുസരിച്ച് വഴി കാണിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവനാണ്.
അവന് നിശ്ചയിച്ച പ്രകൃതിയിലൂടെ മത്രമേ സൃഷ് ടികള്ക്ക് സമാധാനം ലഭ്യമാവുകയുള്ളു.
"ഞങ്ങളുടെ നാഥന് ഓരോ വസ് തുക്കള്ക്കും അതിന്റേതായ പ്രകൃതിനില്കുകയും എന്നിട്ടതിന് വഴികാണിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവനത്രെ". (ഖുര്ആന് 20:50).
ഈ പ്രപഞ്ചത്തിലെ പരമാണു തൊട്ട് വലിയ ഭീമാകാരങ്ങളായ ജന്തുക്കള് മുതല്, ആകാശഭൂമികളും അവകള്ക്കിടയില് സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന സൂര്യചന്ദ്രാദി നക്ഷത്രഗോളങ്ങളുമെല്ലാം തീര്ത്തും അല്ലാഹു നിശ്ചയിച്ച പ്രകൃതിക്കനുസരിച്ച് മാത്രം ചലിക്കുകയും അവക്ക് ഭംഗം നേരിടുമ്പോള് അവയുടെ സുഗമവും സമാധാനപരവുമായ വ്യവസ്ഥക്ക് കോട്ടം തട്ടുകയും ചെയ്യുന്നു. ഉദാഹരണമായി മനുഷ്യശരീര പ്രകൃതി തന്നെ നാം എടുത്തു പരിശൊധിച്ചാല് സ്രഷ് ടാവ് നിശ്ചയിച്ച പ്രകൃതിക്കനുസരിച്ച് മാത്രമാണ് അവന്റെ ശ്വസനം, ദഹനം, പ്രത്യുല് പാദനം മറ്റ് അവയവങ്ങളുടെ ധര്മ്മങ്ങള് എന്നിവയെല്ലാം നടക്കുന്നത്. അവന് ഇഷ് ടപ്പെട്ടാലും ഇല്ലെങ്കിലും അല്ലാഹുവിന്റെ വ്യവസ്ഥകള്ക്ക് അവന് കീഴ് പ്പെട്ടേ മതിയാകൂ. അവന്റെ കാരുണ്യവും സ്നേഹവും മാത്രമാണ് തന്റെ ഭൗതിക ജീവിതത്തിലെ സമാധാനത്തിനാധാരം. ഇക്കാര്യം ബുദ്ധിയുള്ള ഒരാള്ക്കും തന്നെ നിഷേധിക്കുവാന് കഴിയുകയില്ല. സ ര് വ്വജ്ഞനായ അല്ലാഹു പറയുന്നതെത്ര വ്യക്തം!:
"അപ്പോള് അല്ലാഹുവിന്റെ മതമല്ലാത്ത മറ്റു വല്ല മതവുമാണോ അവര് ആഗ്രഹിക്കുന്നത്, (വാസ് തവത്തില്) ആകാശങ്ങളിലും ഭൂമിയിലുമുള്ളവരെല്ലാം അനുസരണയോടെയോ നിര്ബന്ധമായോ അവന് കീഴ് പ്പെട്ടിരിക്കുകയും (എന്നാല്) അവങ്കലേക്ക് തന്നെയാണ് അവര് മടക്കപ്പെടുക എന്നും (അവര് ഓര്ക്കേണ്ടതാണ്)" (ഖുര്ആന് 3:83).
എങ്കില് പിന്നെ ശാശ്വതമായ ഇഹപര വിജയത്തിനും സമാധാനത്തിനും വേണ്ടി ദൈവം നിശ്ചയിച്ചുതന്ന മാര്ഗ്ഗം എന്തുകൊണ്ടവന് അവലംഭിച്ചുകൂട!?
ഓരോ ജീവികള്ക്കും സ്രഷ് ടാവ് നിശ്ചയിച്ച പ്രകൃതി മത്രമാണ് അവക്ക് പൂര്ണ്ണ സമാധാനം നല്കന്നത്. അന്തരീക്ഷത്തില് പാറിക്കളിച്ച് പറന്നുല്ലസിക്കുന്ന പറവകളെ നാം പിടിച്ചു സ്വര്ണ്ണക്കൂട്ടിലടച്ച് പാലും പഴവും നല്കിയാല് പോലും അതിന്റെ സമാധാനം നഷ് ടപ്പെടുകയാണ്. കാരണം അതിന് ദൈവം നിശ്ചയിച്ച പ്രകൃതി തെറ്റി എന്നത് തന്നെ. അപ്രകാരം തന്നെ വെള്ളത്തില് ജീവിക്കുന്ന മത്സ്യത്തിന്റെ പ്രകൃതിക്ക് മാറ്റം വരുത്തുമ്പോള് അത് ചത്തുപോകുന്നു. ഇതില് നിന്നെല്ലാം പ്രപഞ്ചത്തെ സൃഷ് ടിക്കുകയും അവയിലടങ്ങിയ ഓരോ ജീവജാലങ്ങള്ക്കും അവന് നിശ്ചയിച്ച പ്രകൃതി മാത്രമാണ് അവക്ക് സ്വസ് തതയും സമാധാനവും നല്കാന് പര്യാപ് തമായിട്ടുള്ളത് എന്ന് നമുക്ക് നമ്മുടെ ബുദ്ധികൊണ്ട് തന്നെ കണ്ടെത്താന് കഴിയും.
ഇനി മറ്റൊരു നിലക്കും നമുക്കീ കാര്യങ്ങള് മനസ്സിലാക്കാന് കഴിയും ഇസ് ലാം മനുഷ്യനോട് ചെയ്യാനാവശ്യപ്പെടുന്ന ഓരോ കാര്യങ്ങളും, അതുപോലെ അവനോട് വര്ജ്ജിക്കാനാവശ്യപ്പെടുന്ന കാര്യങ്ങളും നാം എടുത്ത് പരിശോധിക്കുകയാണ് എങ്കില് അവയത്രയും മനുഷ്യന്റെ ഇഹപര വിജയത്തിനും പുരോഗതിക്കും പരിപൂര്ണ്ണ സമാധാനത്തിനും ഉതകുന്നതാണ്. അതിനെതിര് പ്രവര്ത്തിച്ചാല് അത് അവന്റെ ജീവിതത്തില് പല നിലക്കുള്ള ബുദ്ധിമുട്ടും വരുത്തി വെക്കുന്നു. ജീവിതത്തില് സ്വസ്തതയും സമാധാനവും നഷ്ട്പ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യുന്നു. ഉദാഹരമായി ഇസ് ലാം മനുഷ്യനോട് മദ്യപിക്കരുത് എന്നും. മദ്യം തീര്ത്തും വര്ജ്ജിക്കണമെന്നും ആവശ്യപ്പെടുന്നു. ഇത് മനുഷ്യന് അംഗീകരിച്ചാല് ഏത് വിധേനയും അവന്റെ ജീവിതത്തില് നേട്ടങ്ങള് മാത്രമാണ് അതുകൊണ്ട് ഉണ്ടായിത്തീരുന്നത്. എന്നാല് അത് അംഗകരിക്കാതെ മദ്യപിക്കുന്നവരുടെ അവസ്ഥയോ?! നാം അതൊന്നെടുത്ത് പരിശോധിച്ചാല് അതവന്റെ സമ്പത്ത് നശിപ്പിക്കുന്നു, ആരോഗ്യം കേടുവരുത്തുന്നു, വിലപ്പെട്ട സമയം അപഹരിക്കുന്നു, ബുദ്ധിയെ മരവിപ്പിക്കുന്നു, കുടുംബകലഹം ഉണ്ടാകുന്നു, കൂട്ടുകാരും നാട്ടുകാരും വെറുക്കുന്നു, ദാരിദ്ര്യം വിലക്കു വാങ്ങുന്നു, സ്വസ് തത നഷ് ടപ്പെടുത്തുന്നു, സര്വ്വോപരി പരലോകത്ത് നരകാവകാശിയായി മാറുകയുംചെയ്യുന്നു. ഇത്പോലെ മറ്റ് ഏതൊരുകാര്യം നാം പരിശോധിച്ചാലും, അവയത്രയും മനുഷ്യനില് നന്മയും സമാധാനവും ഉണ്ടാക്കുന്നതായി കാണാം. അതെ, ഇസ് ലാം എന്ന പേര് വ്യക്തമാക്കിത്തരുന്നത് പോലെ തന്നെ അതിലെ ഓരോ നിയമങ്ങളും മനുഷ്യന് സമാധാനമേകുകതന്നെ ചെയ്യും. നിങ്ങള് നിങ്ങളുടെ ജീവിതം ദൈവിക നിയമങ്ങള്ക്ക് സമര്പ്പിച്ചാല് അത് നിങ്ങളെ സമാധാനത്തിലേക്ക് വഴികാണിക്കും. സര്വ്വോപരി ശാശ്വത വിജയത്തിലേക്കും.
അത്കൊണ്ട് നമ്മുടെ ജീതിതലക്ഷ്യം പരലോകവും, ശാശ്വത മോക്ഷവുമായിരിക്കണം. പ്രവാചകന് മുഹമ്മദ്(സ) പറഞ്ഞു: നിങ്ങള് ഈ ലോകത്ത് ഒരു സഞ്ചാരിയെപ്പോലെ കഴിഞ്ഞുകൂടുക, പരലോകത്തേക്ക്, സ്വര്ഗ്ഗം ലക്ഷ്യം വെച്ച് യാത്രചെയ്യുന്ന ഒരു സഞ്ചാരിയെപ്പോലെ. എന്നാല് യാത്രക്കിടയില് ക്ഷീണമകറ്റുന്നതിന്ന് താന് കാണുന്ന മരത്തണലിലോ, സത്രത്തിലോ, വൈറ്റിംഗ് ഷെഡ്ഡിലോ തനിക്ക് കിട്ടുന്ന സൗകര്യങ്ങള് ഉപയോഗപ്പെടുത്തുന്നതിനോ വിശ്രമിക്കുന്നതിനോ ഇസ് ലാം ഒരിക്കലും എതിരല്ല. പക്ഷേ ലക്ഷ്യം മറക്കെരുതെന്ന് മാത്രം. അല്ലാഹു പറയുന്നു: "നിനക്ക് അല്ലാഹു നല്കിയിട്ടുള്ളതിലൂടെ നീ പരലോകം തേടുക, (എന്നാല്) ഐഹിക ലോകത്തില് നിന്ന് നിനക്കുള്ളത് നീ മറക്കുകയും വേണ്ട, അല്ലാഹു നിനക്ക് നന്മ നല്കിയതുപോലെ നീയും നന്മചെയ്യുക, നീ നാട്ടില് കുഴപ്പത്തിന് മുതിരരുത്" (ഖുര്ആന് 28:77).
സുഹൃത്തേ,
ഇസ് ലാം നിങ്ങളുടെ കൂടിയാണ്. ലോകത്ത് കഴിഞ്ഞുപോയ മുഴുവന് പ്രവാചകന്മാരും പഠിപ്പിച്ച മതം ഇസ് ലാം (സമര്പ്പണം) മാത്രമായിരുന്നു.
ഇസ് ലാം പഠിപ്പിക്കുന്ന ദൈവം ഈ പ്രപഞ്ചത്തേയും അതിലെ സര്വ്വ ചരാചരങ്ങളേയും തങ്കളടക്കമുള്ള മുഴുവന് മനുഷ്യരേയും മറ്റു ജീവജാലങ്ങളേയും സൃഷ് ടിച്ചവനായ പ്രപഞ്ചാധീതനായ ശക്തിയാകുന്നു.
ഇസ് ലാമിനെ പ്രബോധനം ചെയ്യാനായി ദൈവം നിയോഗിച്ച - ബൈബിളിലും ഹൈന്ദവ പുരാണങ്ങളിലുമെല്ലാം സുവിശേഷമറിയിക്കപ്പെട്ട-അവസാനത്തെ പ്രവാചകനായ മുഹമ്മദ് നബിയെ സംബന്ധിച്ച് പറയുന്നത് താങ്കളടക്കമുള്ള മുഴുവന് മനുഷ്യരിലേക്കുമായി നിയോഗിക്കപ്പെട്ട പ്രവാചകന് എന്നാണ്.
ഇസ് ലാമിന്റെ അടിസ്ഥാന പ്രമാണമായ അവസാന വേദഗ്രന്ഥമായ ഖുര്ആന് നിങ്ങളുടേതു കൂടിയാണ്. ഖുര്ആന് എന്ന പദത്തിനു തന്നെ വായിക്കപ്പെടേണ്ടത് എന്നാണ് അര്ത്ഥം. അത് സംബോധന ചെയ്യുന്നത് മനുഷ്യരേ എന്നു വിളിച്ചു കൊണ്ടുമാണ്.
അത്കൊണ്ട് ഇസ് ലാം അത് മാത്രമാണ് ശാശ്വതമായ മോക്ഷമാര്ഗ്ഗം. അല്ലാഹുവിന്റെ വചനമായ വിശുദ്ധ ഖുര്ആനിന്റെ മുന്നറിയിപ്പ് ശ്രദ്ധിക്കുക:
"ഇസ് ലാം (ദൈവത്തിനുള്ള ആത്മാര്പ്പണം) അല്ലാത്തതിനെ ആരെങ്കിലും മതമായി ആഗ്രഹിക്കുന്ന പക്ഷം അത് അവനില് നിന്ന് ഒരിക്കലും സ്വീകരിക്കപ്പെടുന്നതല്ല. പരലോകത്തില് അവന് നഷ് ടക്കാരില് പെട്ടവനുമായിരിക്കും" (ഖുര്ആന് 3:85)
ചിന്തിക്കുക നശ്വരമായ ഐഹിക ജീവിതത്തേക്കാള് പാരത്രിക ജീവിതത്തിന് പ്രാധാന്യം നല്കുക. ശാശ്വതമോക്ഷം തിരഞ്ഞെടുക്കുക: നാഥന് അനുഗ്രഹിക്കട്ടെ (ആമീന്).
കടപ്പാട്: അബ് ദുല് ലത്തീഫ് സുല്ലമി മാറഞ്ചേരി,
ഇസ് ലാമിക ഗൈഡന്സ് സെന്റര് സുലൈ
പി. ബി 1419 റിയാദ് 11431. സൗദി അറേബ്യ
11 November, 2007
മരണശേഷമൊരു മടക്കമോ?
പരലോക നിഷേധികളുടെ ചോദ്യങ്ങളും ഖുര്ആന് നല്കുന്ന മറുപടിയും
ഒരാള് മരിച്ചു കഴിഞ്ഞാല് അയാളെ മണ്ണില് മറവു ചെയ്യുന്നവരും ചിതയില് ദഹിപ്പിക്കുന്നവരും നദിയിലൊഴുക്കുന്നവരുമെല്ലാമുണ്ട്. മറവുചെയ്യപ്പെട്ടവരുടെ ജഡം ഏറെ താമസിയാതെ മണ്ണോടു ചേരും. ചിതയില് ദഹിപ്പിക്കപ്പെടുന്നവ ഉടനെ ചാരമായി മാറുന്നു.
ഇങ്ങനെ തീര്ത്തും ഇല്ലാതായി മാറുന്ന മനുഷ്യര് വീണ്ടും ഉയിര്ത്തെഴുന്നേല്പിക്കപ്പെടുമെന്നും അവര്ക്ക് ഇഹലോകത്തിലെ പ്രവര്ത്തനങ്ങള്ക്കനുസരിച്ച് രക്ഷാശിക്ഷകള് നല്കും എന്നെല്ലാമുള്ള ഇസ് ലാമികധ്യാപനങ്ങള് തികച്ചും അടിസ്ഥാനരഹിതമല്ലേ? അവിശ്വസനീയമല്ലേ? അതെങ്ങനെ സംഭവിക്കാനാണ്" എന്നെല്ലാമുള്ള ചോദ്യങ്ങള് യുക്തിവാദികളടക്കമുള്ള പലരില് നിന്നും ഉയര്ന്നുകേള്ക്കാറുണ്ട്. ഇത്തരത്തിലുള്ള ചോദ്യങ്ങള് ലോകത്തുവന്ന പ്രവാചകന്മാരോടെല്ലാം മരണാനന്തര ജീവിതത്തില് വിശ്വാസമില്ലാത്ത ജനങ്ങള് ചോദിച്ചിട്ടുള്ളതായി ഖുര്ആന് മനസ്സിലാക്കിത്തരുന്നുണ്ട്. അവരുടെ വാദങ്ങളും ചോദ്യങ്ങളും വിശുദ്ധ ഖുര്ആന് വ്യക്തമാക്കുന്നത കാണുക:
"അവര് പറഞ്ഞിരുന്നു ഞങ്ങളുടെ ഐഹികജീവിതമല്ലാതെ യാതൊന്നുമില്ല. ഞങ്ങള് ഉയിര്ത്തെഴുന്നേല്പിക്കപ്പെടുന്നവരല്ല എന്ന്" (6:29).
"അവര് പരമാവധി ഉറപ്പിച്ച് സത്യം ചെയ്യാറുള്ള രീതിയില് അല്ലാഹുവിന്റെ പേരില് ആണയിട്ടു പറഞ്ഞു: മരണപ്പെടുന്നവരെ അല്ലാഹു ഉയിര്ത്തെഴുന്നേല്പിക്കുകയില്ല എന്ന്. അങ്ങനെയല്ല അത് അവന് ബാധ്യതയേറ്റ സത്യവാഗ്ദാനമാകുന്നു. പക്ഷേ, മനുഷ്യരിലല് അധികപേരും മനസ്സിലാക്കുന്നില്ല" (6:29).
"നിങ്ങള്ക്ക് നല്കപ്പെടുന്ന ആ വാഗ്ദാനം എത്രയെത്ര വിദൂരം! ജീവിതമെന്നത് നമ്മുടെ ഈ ഐഹിക ജീവിതം മാത്രമാകുന്നു. നാം മരിക്കുന്നു. നാം ജനിക്കുന്നു. നാം ഉയിര്ത്തെഴുന്നേലല്പിക്കപ്പെടുന്നവരല്ല തന്നെ (23:36,37).
"അവര് പറഞ്ഞു: ഞങ്ങള് മരിച്ചു മണ്ണും അസ്ഥിശകലങ്ങളും ആയിക്കഴിഞ്ഞാലല് ഞങ്ങളള് ഉയിര്ത്തെഴുന്നേലല്പിക്കപ്പെടുമെന്നോ? ഞങ്ങള്ക്കും, മുമ്പ് ഞങ്ങളുടെ പിതാക്കള്ക്കും ഈ വാഗ്ദാനം നല്കപ്പെട്ടിരുന്നു. ഇത് പൂര്വികന് മാരുടെ കെട്ടുകഥകള് മാത്രമാകുന്നു" (23:82,83).
"(അവര് പറയും:) മരിച്ച് മണ്ണും അസ്ഥിശകലങ്ങളുമായിക്കഴിഞ്ഞാല് ഞങ്ങളള് ഉയിര്ത്തെഴുന്നേലല്പിക്കപ്പെടുക തന്നെ ചെയ്യുമോ? ഞങ്ങളുടെ പൂര്വപിതാക്കളും (ഉയിര്ത്തെഴുന്നേല് പിക്കപ്പെടുമോ?)" (37:16,17).
ദൈവവിശ്വാസകിളാണെങ്കിലും പരലോകത്തിലല് വിശ്വാസമില്ലാത്തവര് പണ്ടുകാലത്തുണ്ടായിരുന്നു എന്ന് വ്യക്തം. പരലോക നിഷേധികള്ക്ക് മറുപടിയായി ഖുര്ആന് പറയുന്നു:
"അവര് പറഞ്ഞു: നാം എല്ലുകളും ജീര്ണാവിശഷ്ടങ്ങളുമായിക്കഴിഞ്ഞാല് തീര്ച്ചയായും നാം പുതിയൊരു സൃഷ്ടിയായി ഉയിര്ത്തെഴുന്നേല്പിക്കപ്പെടുന്നതാണോ? (നബിയേ,) നീ പറയുക: നിങ്ങള് കല്ലോ ഇരുമ്പോ ആയിക്കൊള്ളുക. അല്ലെങ്കില് നിങ്ങളുടെ മനസ്സുകളില് വലുതായി തോന്നുന്ന ഏതെങ്കിലുമൊരു സൃഷ് ടിയായിക്കൊള്ളുക (എന്നാലും നിങ്ങളള് പുനരുജ്ജീവിപ്പിക്കപ്പെടും). അപ്പോള്, 'ആരാണ് ഞങ്ങളെ (ജീവിതത്തിലേക്ക്) തിരിച്ചു കൊണ്ടുവരിക' എന്ന് അവര് പറഞ്ഞേക്കും. നിങ്ങളെ ആദ്യതവണ സൃഷ്ടിച്ചവന് തന്നെ എന്ന് നീ പറയുക. അപ്പോള് നിന്റെ നേരെ (നോക്കിയിട്ട്) അവര് തലയാട്ടിക്കൊണ്ട് പറയും: 'എപ്പോഴായിരിക്കും അത്? നീ പറയുക: 'അത് അടുത്ത് തന്നെ ആയേക്കാം'. അതെ, അവന് നിങ്ങളെ വിളിക്കുകയും അവനെ സ് തുതിച്ച് കൊണ്ട് നിങ്ങള് ഉത്തരം നല്കുകയും ചെയ്യുന്ന ദിവസം. (അതിന്നിടക്ക്) വളരെ കുറച്ച് മാത്രമേ നിങ്ങള് കഴിച്ചുകൂട്ടുയിട്ടുള്ളൂ എന്ന് നിങ്ങള് വിചാരിക്കുകയും ചെയ്യും" (17:49-53).
"അവര് നമ്മുടെ ദൃഷ്ടാന്തങ്ങളെ നിഷേധിച്ചതിനും, ഞങ്ങള് എല്ലുകളും ജീര്ണ്ണാവിശഷ്ടങ്ങളും ആയിക്കഴിഞ്ഞാണോ പുതിയൊരു സൃഷ്ടിയായി ഞങ്ങള് ഉയിര്ത്തെഴുന്നേല്പിക്കപ്പെടുന്നത് എന്ന് അവര് പറഞ്ഞതിനും അവര്ക്കുള്ള പ്രതിഫലമത്രെ അത്. ആകാശങ്ങളും ഭൂമിയും സൃഷ്ടിച്ച അല്ലാഹു ഇവരെപ്പോലെയുള്ളവരെയും സൃഷ്ടിക്കാന് ശക്തനാണ് എന്ന് ഇവര് മനസ്സിലാക്കിയിട്ടില്ലേ? ഇവര് അവന് ഒരു അവധി നിശ്ചയിച്ചിട്ടുണ്ട്. അതില് സംശയമേ ഇല്ല. എന്നാല് നന്ദി കേട് കാണിക്കാനല്ലാതെ ഈ അക്രമികള്ക്ക് മനസ്സ് വന്നില്ല" (17:98,99).
"മനുഷ്യരേ, ഉയിര്ത്തെഴുന്നേല്പിനെ പറ്റി നിങ്ങള് സംശയത്തിലാണെങ്കില് (ആലോചിച്ച് നോക്കുക:) തീര്ച്ചയായും നാമാണ് നിങ്ങളെ മണ്ണില് നിന്നും പിന്നീട് ബീജത്തില് നിന്നും പിന്നീട് ഭ്രൂണത്തില് നിന്നും അനന്തരം രൂപം നല്കപ്പെട്ടതും രൂപം നല്കപ്പെടാത്തതുമായ മാംസപിണ്ഡത്തില് നിന്നും സൃഷ്ടിച്ചത്. നാം നിങ്ങള്ക്ക് കാര്യങ്ങള് വിശദമാക്കിത്തരാന് വേണ്ടി (പറയുകയാകുന്നു) നാം ഉദ്ദേശിക്കുന്നതിനെ നിശ്ചിതമായ ഒരു അവധിവരെ നാം ഗര്ഭാശയങ്ങളില് താമസിപ്പിക്കുന്നു. പിന്നീട് നിങ്ങളെ നാം ശിശുക്കളായി പുറത്ത് കൊണ്ടു വരുന്നു. അനന്തരം നിങ്ങള് നിങ്ങളുടെ പൂര്ണശക്തി പ്രാപിക്കുന്നതു വരെ (നാം നിങ്ങളെ വളര്ത്തുന്നു.) (നേരത്തെ) ജീവിതം അവസാനിപ്പിക്കപ്പെടുന്നവരും നിങ്ങളുടെ കൂട്ടത്തിലുണ്ട്.
അറിവിണ്ടായിരുന്നതിനെ ശേഷം യാതൊന്നും അറിയാതാകും വിധം ഏറ്റവും അവശമായ പ്രായത്തിലേക്ക് മടക്കപ്പെടുന്നവരും നിങ്ങളുടെ കൂട്ടത്തിലുണ്ട്. ഭൂമി വരണ്ടു നിര്ജീവമായി കിടക്കുന്നതായി നിനക്ക് കാണാം. എന്നിട്ട് അതിന്മേല് നാം വെള്ളം ചൊരിഞ്ഞാല് അത് ഇളകുകയും വികസിക്കുകയും, കൗതുകമുള്ള എല്ലാതരം ചെടികളെയും അത് മുളപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. അതെന്തുകൊണ്ടെന്നാല് അല്ലാഹു തന്നെയാണ് സത്യമായുള്ളവന്. അവന് മരിച്ചവരെ ജീവിപ്പിക്കും,അവന് ഏത് കാര്യത്തിനും കഴിവുള്ളവനാണ്. അന്ത്യസമയം വരിക തന്നെചെയ്യും. അതില് യാതൊരു സംശയവുമില്ല. ഖബ്റുകളിലുള്ളവരെ അല്ലാഹു ഉയിര്ത്തെഴുന്നേല്പിക്കുകയും ചെയ്യും" (22:5,7).
"നിങ്ങളെ സൃഷ്ടിക്കുന്നതും പുനരുജ്ജീവിപ്പിക്കുന്നതും ഒരൊറ്റ വ്യക്തിയെ (സൃഷ് ടിക്കുകയും പുനരുജ്ജീവിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നത്) പോലെ മത്രമാകുന്നു. തീര്ച്ചയായും, അല്ലാഹു എല്ലാം കേള്ക്കുകയും കാണുകയും ചെയ്യുന്നവനത്രെ" (31:28).
"തങ്ങള് ഉയിര്ത്തെഴുന്നേല്പിക്കപ്പെടുകയില്ലെന്ന് ആ അവിശ്വാസികള് ജല്പിച്ചു. (നബിയേ,) പറയുക: അതെ എന്റെ രക്ഷിതാവിനെ തന്നെയാണ, നിങ്ങള് ഉയിര്ത്തെഴുന്നേല്പിക്കപ്പെടും, പിന്നീട് നിങ്ങള് പ്രവര്ത്തിച്ചതിനെപ്പറ്റി നിങ്ങള്ക്ക് വിവരമറിയിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യും. അത് അല്ലാഹുവെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം എളുപ്പമുള്ളതാകുന്നു" (64:7).
"മനുഷ്യന് വിചാരിക്കുന്നുവോ; അവന് വെറുതെ വിട്ടേക്കപ്പെടുമെന്ന്!അവന് സ്രവിക്കപ്പെടുന്ന ശുക്ലത്തില് നിന്നുള്ള ഒരു കണമായിരുന്നില്ലേ? പിന്നെ അവന് ഒരു ഭ്രൂണമായി. എന്നിട്ട് അല്ലാഹു (അവനെ) സൃഷ്ടിച്ചു സംവിധാനിച്ചു. അങ്ങനെ അതില് നിന്ന് ആണും പെണ്ണുമാകുന്ന രണ്ടു ഇണകളെ അവന് ഉണ്ടാക്കി. അങ്ങിനെയുള്ളവന് മരിച്ചവരെ ജീവിപ്പിക്കാന് കഴിവുള്ളവനല്ലേ?"(73:36-40).
"നീ ഭൂമിയെ വരണ്ടുണങ്ങിയതായി കാണുന്നു. എന്നിട്ട് അതില് നാം വെള്ളം വര്ഷിച്ചാല് അതിന് ചലനമുണ്ടാവുകയും അത് വളരുകയും ചെയ്യുന്നു. ഇതും അവന്റെ ദൃഷ്ടാന്തങ്ങളില് പെട്ടതത്രെ. അതിന് ജീവന് നല്കിയവന് തീര്ച്ചയായും മരിച്ചവര്ക്കും ജീവന് നല്കുന്നവനാകുന്നു. തീര്ച്ചയായും അവന് ഏതുകാര്യത്തിനും കഴിവുള്ളവനാകുന്നു" (41:39).
"മനുഷ്യന് വിചാരിക്കുന്നുണ്ടോ; നാം അവന്റെ എല്ലുകളെ ഒരുമിച്ചുകൂട്ടുകയില്ലെന്ന്? അതെ, നാം അവന്റെ വിരല്ത്തുമ്പുകളെ പോലും ശരിപ്പെടുത്താന് കഴിവുള്ളവനായിരിക്കെ" (75:3,4).
ഇല്ലായ് മയിലല് നിന്ന് മനുഷ്യനെ സൃഷ്ടിച്ച സ്രഷ്ടാവിന് മനുഷ്യനെ പുനരുജ്ജീവിപ്പിക്കാന് കഴിയില്ല എന്നു പറയുന്നതിലാണ് യുക്തിഹീനത എന്നു വ്യക്തം. കോടാനകോടി മനുഷ്യര്ക്ക് വ്യത്യസ്തമായ വ്യക്തിത്വവും കൈവിരലുകളും തലമുടിയും കണ്ണുകളും നല്കിയ ദൈവത്തിന് മരണശേഷം മനുഷ്യനെ പുനഃസൃഷ്ടിക്കാന് എന്തു പ്രയാസമാണുണ്ടായിരിക്കുക? നിര്ജീവമായ ഭൂമി മഴകിട്ടിയാല് സജീവമാകുന്നതുപോലെ മരിച്ചു മണ്ണടിഞ്ഞ മനുഷ്യന് ഉയിര്ത്തെഴുന്നേല്ക്കുമെന്നതില് എവിടെയാണ് യുക്തിഹീനത? അവിശ്വസനീയമായി അതില് എന്തുണ്ട്.
ഒരാള് മരിച്ചു കഴിഞ്ഞാല് അയാളെ മണ്ണില് മറവു ചെയ്യുന്നവരും ചിതയില് ദഹിപ്പിക്കുന്നവരും നദിയിലൊഴുക്കുന്നവരുമെല്ലാമുണ്ട്. മറവുചെയ്യപ്പെട്ടവരുടെ ജഡം ഏറെ താമസിയാതെ മണ്ണോടു ചേരും. ചിതയില് ദഹിപ്പിക്കപ്പെടുന്നവ ഉടനെ ചാരമായി മാറുന്നു.
ഇങ്ങനെ തീര്ത്തും ഇല്ലാതായി മാറുന്ന മനുഷ്യര് വീണ്ടും ഉയിര്ത്തെഴുന്നേല്പിക്കപ്പെടുമെന്നും അവര്ക്ക് ഇഹലോകത്തിലെ പ്രവര്ത്തനങ്ങള്ക്കനുസരിച്ച് രക്ഷാശിക്ഷകള് നല്കും എന്നെല്ലാമുള്ള ഇസ് ലാമികധ്യാപനങ്ങള് തികച്ചും അടിസ്ഥാനരഹിതമല്ലേ? അവിശ്വസനീയമല്ലേ? അതെങ്ങനെ സംഭവിക്കാനാണ്" എന്നെല്ലാമുള്ള ചോദ്യങ്ങള് യുക്തിവാദികളടക്കമുള്ള പലരില് നിന്നും ഉയര്ന്നുകേള്ക്കാറുണ്ട്. ഇത്തരത്തിലുള്ള ചോദ്യങ്ങള് ലോകത്തുവന്ന പ്രവാചകന്മാരോടെല്ലാം മരണാനന്തര ജീവിതത്തില് വിശ്വാസമില്ലാത്ത ജനങ്ങള് ചോദിച്ചിട്ടുള്ളതായി ഖുര്ആന് മനസ്സിലാക്കിത്തരുന്നുണ്ട്. അവരുടെ വാദങ്ങളും ചോദ്യങ്ങളും വിശുദ്ധ ഖുര്ആന് വ്യക്തമാക്കുന്നത കാണുക:
"അവര് പറഞ്ഞിരുന്നു ഞങ്ങളുടെ ഐഹികജീവിതമല്ലാതെ യാതൊന്നുമില്ല. ഞങ്ങള് ഉയിര്ത്തെഴുന്നേല്പിക്കപ്പെടുന്നവരല്ല എന്ന്" (6:29).
"അവര് പരമാവധി ഉറപ്പിച്ച് സത്യം ചെയ്യാറുള്ള രീതിയില് അല്ലാഹുവിന്റെ പേരില് ആണയിട്ടു പറഞ്ഞു: മരണപ്പെടുന്നവരെ അല്ലാഹു ഉയിര്ത്തെഴുന്നേല്പിക്കുകയില്ല എന്ന്. അങ്ങനെയല്ല അത് അവന് ബാധ്യതയേറ്റ സത്യവാഗ്ദാനമാകുന്നു. പക്ഷേ, മനുഷ്യരിലല് അധികപേരും മനസ്സിലാക്കുന്നില്ല" (6:29).
"നിങ്ങള്ക്ക് നല്കപ്പെടുന്ന ആ വാഗ്ദാനം എത്രയെത്ര വിദൂരം! ജീവിതമെന്നത് നമ്മുടെ ഈ ഐഹിക ജീവിതം മാത്രമാകുന്നു. നാം മരിക്കുന്നു. നാം ജനിക്കുന്നു. നാം ഉയിര്ത്തെഴുന്നേലല്പിക്കപ്പെടുന്നവരല്ല തന്നെ (23:36,37).
"അവര് പറഞ്ഞു: ഞങ്ങള് മരിച്ചു മണ്ണും അസ്ഥിശകലങ്ങളും ആയിക്കഴിഞ്ഞാലല് ഞങ്ങളള് ഉയിര്ത്തെഴുന്നേലല്പിക്കപ്പെടുമെന്നോ? ഞങ്ങള്ക്കും, മുമ്പ് ഞങ്ങളുടെ പിതാക്കള്ക്കും ഈ വാഗ്ദാനം നല്കപ്പെട്ടിരുന്നു. ഇത് പൂര്വികന് മാരുടെ കെട്ടുകഥകള് മാത്രമാകുന്നു" (23:82,83).
"(അവര് പറയും:) മരിച്ച് മണ്ണും അസ്ഥിശകലങ്ങളുമായിക്കഴിഞ്ഞാല് ഞങ്ങളള് ഉയിര്ത്തെഴുന്നേലല്പിക്കപ്പെടുക തന്നെ ചെയ്യുമോ? ഞങ്ങളുടെ പൂര്വപിതാക്കളും (ഉയിര്ത്തെഴുന്നേല് പിക്കപ്പെടുമോ?)" (37:16,17).
ദൈവവിശ്വാസകിളാണെങ്കിലും പരലോകത്തിലല് വിശ്വാസമില്ലാത്തവര് പണ്ടുകാലത്തുണ്ടായിരുന്നു എന്ന് വ്യക്തം. പരലോക നിഷേധികള്ക്ക് മറുപടിയായി ഖുര്ആന് പറയുന്നു:
"അവര് പറഞ്ഞു: നാം എല്ലുകളും ജീര്ണാവിശഷ്ടങ്ങളുമായിക്കഴിഞ്ഞാല് തീര്ച്ചയായും നാം പുതിയൊരു സൃഷ്ടിയായി ഉയിര്ത്തെഴുന്നേല്പിക്കപ്പെടുന്നതാണോ? (നബിയേ,) നീ പറയുക: നിങ്ങള് കല്ലോ ഇരുമ്പോ ആയിക്കൊള്ളുക. അല്ലെങ്കില് നിങ്ങളുടെ മനസ്സുകളില് വലുതായി തോന്നുന്ന ഏതെങ്കിലുമൊരു സൃഷ് ടിയായിക്കൊള്ളുക (എന്നാലും നിങ്ങളള് പുനരുജ്ജീവിപ്പിക്കപ്പെടും). അപ്പോള്, 'ആരാണ് ഞങ്ങളെ (ജീവിതത്തിലേക്ക്) തിരിച്ചു കൊണ്ടുവരിക' എന്ന് അവര് പറഞ്ഞേക്കും. നിങ്ങളെ ആദ്യതവണ സൃഷ്ടിച്ചവന് തന്നെ എന്ന് നീ പറയുക. അപ്പോള് നിന്റെ നേരെ (നോക്കിയിട്ട്) അവര് തലയാട്ടിക്കൊണ്ട് പറയും: 'എപ്പോഴായിരിക്കും അത്? നീ പറയുക: 'അത് അടുത്ത് തന്നെ ആയേക്കാം'. അതെ, അവന് നിങ്ങളെ വിളിക്കുകയും അവനെ സ് തുതിച്ച് കൊണ്ട് നിങ്ങള് ഉത്തരം നല്കുകയും ചെയ്യുന്ന ദിവസം. (അതിന്നിടക്ക്) വളരെ കുറച്ച് മാത്രമേ നിങ്ങള് കഴിച്ചുകൂട്ടുയിട്ടുള്ളൂ എന്ന് നിങ്ങള് വിചാരിക്കുകയും ചെയ്യും" (17:49-53).
"അവര് നമ്മുടെ ദൃഷ്ടാന്തങ്ങളെ നിഷേധിച്ചതിനും, ഞങ്ങള് എല്ലുകളും ജീര്ണ്ണാവിശഷ്ടങ്ങളും ആയിക്കഴിഞ്ഞാണോ പുതിയൊരു സൃഷ്ടിയായി ഞങ്ങള് ഉയിര്ത്തെഴുന്നേല്പിക്കപ്പെടുന്നത് എന്ന് അവര് പറഞ്ഞതിനും അവര്ക്കുള്ള പ്രതിഫലമത്രെ അത്. ആകാശങ്ങളും ഭൂമിയും സൃഷ്ടിച്ച അല്ലാഹു ഇവരെപ്പോലെയുള്ളവരെയും സൃഷ്ടിക്കാന് ശക്തനാണ് എന്ന് ഇവര് മനസ്സിലാക്കിയിട്ടില്ലേ? ഇവര് അവന് ഒരു അവധി നിശ്ചയിച്ചിട്ടുണ്ട്. അതില് സംശയമേ ഇല്ല. എന്നാല് നന്ദി കേട് കാണിക്കാനല്ലാതെ ഈ അക്രമികള്ക്ക് മനസ്സ് വന്നില്ല" (17:98,99).
"മനുഷ്യരേ, ഉയിര്ത്തെഴുന്നേല്പിനെ പറ്റി നിങ്ങള് സംശയത്തിലാണെങ്കില് (ആലോചിച്ച് നോക്കുക:) തീര്ച്ചയായും നാമാണ് നിങ്ങളെ മണ്ണില് നിന്നും പിന്നീട് ബീജത്തില് നിന്നും പിന്നീട് ഭ്രൂണത്തില് നിന്നും അനന്തരം രൂപം നല്കപ്പെട്ടതും രൂപം നല്കപ്പെടാത്തതുമായ മാംസപിണ്ഡത്തില് നിന്നും സൃഷ്ടിച്ചത്. നാം നിങ്ങള്ക്ക് കാര്യങ്ങള് വിശദമാക്കിത്തരാന് വേണ്ടി (പറയുകയാകുന്നു) നാം ഉദ്ദേശിക്കുന്നതിനെ നിശ്ചിതമായ ഒരു അവധിവരെ നാം ഗര്ഭാശയങ്ങളില് താമസിപ്പിക്കുന്നു. പിന്നീട് നിങ്ങളെ നാം ശിശുക്കളായി പുറത്ത് കൊണ്ടു വരുന്നു. അനന്തരം നിങ്ങള് നിങ്ങളുടെ പൂര്ണശക്തി പ്രാപിക്കുന്നതു വരെ (നാം നിങ്ങളെ വളര്ത്തുന്നു.) (നേരത്തെ) ജീവിതം അവസാനിപ്പിക്കപ്പെടുന്നവരും നിങ്ങളുടെ കൂട്ടത്തിലുണ്ട്.
അറിവിണ്ടായിരുന്നതിനെ ശേഷം യാതൊന്നും അറിയാതാകും വിധം ഏറ്റവും അവശമായ പ്രായത്തിലേക്ക് മടക്കപ്പെടുന്നവരും നിങ്ങളുടെ കൂട്ടത്തിലുണ്ട്. ഭൂമി വരണ്ടു നിര്ജീവമായി കിടക്കുന്നതായി നിനക്ക് കാണാം. എന്നിട്ട് അതിന്മേല് നാം വെള്ളം ചൊരിഞ്ഞാല് അത് ഇളകുകയും വികസിക്കുകയും, കൗതുകമുള്ള എല്ലാതരം ചെടികളെയും അത് മുളപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. അതെന്തുകൊണ്ടെന്നാല് അല്ലാഹു തന്നെയാണ് സത്യമായുള്ളവന്. അവന് മരിച്ചവരെ ജീവിപ്പിക്കും,അവന് ഏത് കാര്യത്തിനും കഴിവുള്ളവനാണ്. അന്ത്യസമയം വരിക തന്നെചെയ്യും. അതില് യാതൊരു സംശയവുമില്ല. ഖബ്റുകളിലുള്ളവരെ അല്ലാഹു ഉയിര്ത്തെഴുന്നേല്പിക്കുകയും ചെയ്യും" (22:5,7).
"നിങ്ങളെ സൃഷ്ടിക്കുന്നതും പുനരുജ്ജീവിപ്പിക്കുന്നതും ഒരൊറ്റ വ്യക്തിയെ (സൃഷ് ടിക്കുകയും പുനരുജ്ജീവിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നത്) പോലെ മത്രമാകുന്നു. തീര്ച്ചയായും, അല്ലാഹു എല്ലാം കേള്ക്കുകയും കാണുകയും ചെയ്യുന്നവനത്രെ" (31:28).
"തങ്ങള് ഉയിര്ത്തെഴുന്നേല്പിക്കപ്പെടുകയില്ലെന്ന് ആ അവിശ്വാസികള് ജല്പിച്ചു. (നബിയേ,) പറയുക: അതെ എന്റെ രക്ഷിതാവിനെ തന്നെയാണ, നിങ്ങള് ഉയിര്ത്തെഴുന്നേല്പിക്കപ്പെടും, പിന്നീട് നിങ്ങള് പ്രവര്ത്തിച്ചതിനെപ്പറ്റി നിങ്ങള്ക്ക് വിവരമറിയിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യും. അത് അല്ലാഹുവെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം എളുപ്പമുള്ളതാകുന്നു" (64:7).
"മനുഷ്യന് വിചാരിക്കുന്നുവോ; അവന് വെറുതെ വിട്ടേക്കപ്പെടുമെന്ന്!അവന് സ്രവിക്കപ്പെടുന്ന ശുക്ലത്തില് നിന്നുള്ള ഒരു കണമായിരുന്നില്ലേ? പിന്നെ അവന് ഒരു ഭ്രൂണമായി. എന്നിട്ട് അല്ലാഹു (അവനെ) സൃഷ്ടിച്ചു സംവിധാനിച്ചു. അങ്ങനെ അതില് നിന്ന് ആണും പെണ്ണുമാകുന്ന രണ്ടു ഇണകളെ അവന് ഉണ്ടാക്കി. അങ്ങിനെയുള്ളവന് മരിച്ചവരെ ജീവിപ്പിക്കാന് കഴിവുള്ളവനല്ലേ?"(73:36-40).
"നീ ഭൂമിയെ വരണ്ടുണങ്ങിയതായി കാണുന്നു. എന്നിട്ട് അതില് നാം വെള്ളം വര്ഷിച്ചാല് അതിന് ചലനമുണ്ടാവുകയും അത് വളരുകയും ചെയ്യുന്നു. ഇതും അവന്റെ ദൃഷ്ടാന്തങ്ങളില് പെട്ടതത്രെ. അതിന് ജീവന് നല്കിയവന് തീര്ച്ചയായും മരിച്ചവര്ക്കും ജീവന് നല്കുന്നവനാകുന്നു. തീര്ച്ചയായും അവന് ഏതുകാര്യത്തിനും കഴിവുള്ളവനാകുന്നു" (41:39).
"മനുഷ്യന് വിചാരിക്കുന്നുണ്ടോ; നാം അവന്റെ എല്ലുകളെ ഒരുമിച്ചുകൂട്ടുകയില്ലെന്ന്? അതെ, നാം അവന്റെ വിരല്ത്തുമ്പുകളെ പോലും ശരിപ്പെടുത്താന് കഴിവുള്ളവനായിരിക്കെ" (75:3,4).
ഇല്ലായ് മയിലല് നിന്ന് മനുഷ്യനെ സൃഷ്ടിച്ച സ്രഷ്ടാവിന് മനുഷ്യനെ പുനരുജ്ജീവിപ്പിക്കാന് കഴിയില്ല എന്നു പറയുന്നതിലാണ് യുക്തിഹീനത എന്നു വ്യക്തം. കോടാനകോടി മനുഷ്യര്ക്ക് വ്യത്യസ്തമായ വ്യക്തിത്വവും കൈവിരലുകളും തലമുടിയും കണ്ണുകളും നല്കിയ ദൈവത്തിന് മരണശേഷം മനുഷ്യനെ പുനഃസൃഷ്ടിക്കാന് എന്തു പ്രയാസമാണുണ്ടായിരിക്കുക? നിര്ജീവമായ ഭൂമി മഴകിട്ടിയാല് സജീവമാകുന്നതുപോലെ മരിച്ചു മണ്ണടിഞ്ഞ മനുഷ്യന് ഉയിര്ത്തെഴുന്നേല്ക്കുമെന്നതില് എവിടെയാണ് യുക്തിഹീനത? അവിശ്വസനീയമായി അതില് എന്തുണ്ട്.
08 November, 2007
വാര്ധക്യം ശാപമോ?
വൃദ്ധന്, വൃദ്ധ എന്നീ പദങ്ങള് കേള്ക്കുമ്പോള് തന്നെ പല യുവതി യുവാക്കളുടെയും നെറ്റി ചുളിയുന്ന കാലമാണിന്ന് എന്ന് പറയുന്നതില് ഒട്ടും അതിശയോക്തിയില്ല. വൃദ്ധരായ മാതാപിതാക്കള് പലര്ക്കും ഇന്ന് ശാപമാണ്, ഭാരമാണ്, വിഴുപ്പുഭാണ്ടമാണ്. ചുക്കി ച്ചുളിഞ്ഞ തൊലിയും കാഴ്ച മങ്ങിയ കണ്ണുകളും ഒട്ടും കേള്ക്കാത്ത കാതുകളും 'അള്ഷിമേഴ് സ് എന്ന ഓര്മ്മക്കുറവുമൊക്കെയായി ചുമച്ചു തുപ്പി വീട്ടിന്റെയൊരു മൂലയില് കൂനിക്കൂടിയിരിക്കുന്ന മനുഷ്യന് തന്റെ മതാവോ പിതാവോ ആയാലെന്ത്... അവലക്ഷണമല്ലേ?! ആ നാശം പിടിച്ച ജന്തുവിനെ വീട്ടില് നിന്നറക്കി വീടു 'ക്ലീന്' ആക്കുവാന് എന്തുണ്ട് മാര്ഗ്ഗം? അതു ചിന്തിച്ച് തല പുണ്ണാക്കേണ്ട! അതിനാണ് വൃദ്ധസദനങ്ങള്. അവിടെ അവരെ കൊണ്ടുപോയി തള്ളാം. മാസാമാസം നടത്തിപ്പുകാര്ക്ക്, നിശ്ചയിക്കപ്പെട്ട തുക അയച്ചു കൊടുത്താല് മതി. മരിച്ചാല് അവര് വിവരമറിയിക്കും. വേണമെങ്കില് പോയി കാണാം. എന്തൊരു സൗകര്യം, അല്ലേ! സ്നേഹമസൃണമായ പെരുമാറ്റവും വാത്സല്യത്തിന്റെ ഊഷ്മള സ്പര്ശവും അനിവാര്യമായ ഘട്ടത്തില് മക്കളില് നിന്ന് അവഗണനയും പരിഹാസവും മാത്രം ലഭിക്കുന്ന മാതാപിതാക്കളുടെ നെഞ്ചിന്റെയുള്ളിലെ വേദന വിവര്ണ്ണാതീതമാണ്. തന്നെ പെറ്റു വളര്ത്തിയ മാതാവ്; തനിക്കു വേണ്ടി ആരോഗ്യവും ആയുസ്സും വിനിയോഗിച്ച് തന്നെ ഉന്നത നിലയിലെത്തിച്ച പിതാവ്; അവരെ ചവിട്ടിപ്പുറത്താക്കുന്ന സന്താനം ചെയ്യുന്നത് എന്തുമാത്രം വലിയ പാതകമല്ലേ!
മാതാപിതാക്കളോടുള്ള കടമകളെ ഇസ് ലാം വളരെ ഗൗരവകരമായാണ് കാണുന്നത്. അതില് വീഴ്ച വരുത്തുന്നവര്ക്ക് നാശമാണ് എന്ന് പറഞ്ഞ പ്രവാചകന്, അവരോടുള്ള കടമകള് നിറവേറ്റുന്നത് സ്വര്ഗ പ്രവേശം സാധ്യമാക്കും എന്ന് കൂടി നമ്മെ പഠിപ്പിക്കുന്നു.
മാതാപിതാക്കള്ക്ക് നന്മ ചെയ്യണം എന്ന് മാത്രമല്ല, അവരോടുള്ള സംസാരവും പെരുമാറ്റവും എല്ലാം മാന്യമായ നിലയിലായിരിക്കണമെന്നും ഇസ് ലാം നിഷ് കര്ഷിക്കുന്നു. വിശുദ്ധ ഖുര്ആന് പറയുന്നു: " തന്നെയല്ലാതെ നിങ്ങള് ആരാധിക്കരുതെന്നും മാതാപിതാക്കള്ക്ക് നന്മ ചെയ്യണമെന്നും നിന്റെ രക്ഷിതാവ് വിധിച്ചിരിക്കുന്നു. അവരില് ഒരാളോ അവരില് രണ്ടുപേരും തന്നെയോ നിന്റെയടുക്കല് വെച്ച് വാര്ധക്യം പ്രാപിക്കുകയാണെങ്കില് അവരോടു നീ 'ഛെ' എന്ന് പറയുകയോ, അവരോട് കയര്ക്കുകയോ ചെയ്യരുത്. അവരോടു നീ മാന്യമായ വാക്കു പറയുകയും ചെയ്യുക. കാരുണ്യത്തോടുകൂടി എളിമയുടെ ചിറക് നീ അവരിരുവര്ക്കും താഴ്ത്തിക്കൊടുക്കുക. എന്റെ രക്ഷിതാവെ, ചെറുപ്പത്തില് ഇവര് ഇരുവരും എന്നെ പോറ്റിവളര്ത്തിയതുപോലെ ഇവരോടു നീ കരുണ കാണിക്കണമേ എന്ന് നീ പ്രാര്ത്ഥിക്കുകയും ചെയ്യുക" (17:23,24).
മാതാപിതാക്കള് അന്യമതക്കാര് ആണെങ്കിലും ആദര്ശവിശുദ്ധി കാത്തുസൂക്ഷിച്ചുകൊണ്ട് അവരോടുള്ള കടമകള് നിറവേറ്റണം എന്നും വൃദ്ധരായ മാതാപിതാക്കള്ക്ക് ചെയ്യുന്ന സേവനം ദൈവമാര്ഗത്തിലുള്ള പാലായനത്തേക്കാളും ധര്മസമരത്തേക്കാളും ഉത്തമമാണെന്നും അവരുടെ തൃപ് തിയിലാണ് അല്ലാഹുവിന്റെ തൃപ് തിയെന്നും അവരുടെ കോപത്തിലാണ് അല്ലാഹുവിന്റെ കോപമെന്നും കാരുണ്യത്തിന്റെ മതമായ ഇസ് ലാം വ്യക്തമാക്കുന്നു.
ഒരു മനുഷ്യന് പ്രവാചകവസിധിയില് വന്ന് കൊണ്ട് 'എന്റെ മെച്ചപ്പെട്ട' സഹവാസത്തിന് എറ്റവും അര്ഹന് ആരാണെന്ന് ചോദിച്ചപ്പോള് പ്രവാചകന്റെ (സ്വ.അ.) മറുപടി 'നിന്റെ മാതാവ് എന്നായിരുന്നു. മൂന്നു തവണ ആവര്ത്തിച്ചു ചോദിച്ചപ്പോഴും ഇതായിരുന്നു മറുപടി. നാലാം തവണ ചോദിച്ചപ്പോഴാണ് 'നിന്റെ പിതാവ്' എന്ന് മറുപടി പറഞ്ഞത്.
നൊന്തുപ്രസവിച്ചു വളര്ത്തിയ മാതാവിനോട് കൂടുതല് കടപ്പാടുണ്ടെന്ന് ഇത് വ്യക്തമാക്കുന്നു. പിതാക്കളോട് വെറുപ്പുകാണിക്കുന്നത് നന്ദികേടാണ് എന്നും നബി (സ്വ.അ.) മുന്നറിയിപ്പ് നല്കിയിട്ടുണ്ട്.
വാര്ധക്യം തന്നെയും പിടികൂടുമെന്ന ചിന്തയെങ്കിലുമുള്ളവര് വൃദ്ധരായ മാതാപിതാക്കളെ വെറുക്കില്ല, തീര്ച്ച.
മുസ് ലീം അബൂഹുറയ്റ(റ)യില് നിന്നും നവേദനം. നബി(സ്വ.അ.) പറഞ്ഞു:
"വാര്ധക്യം ബാധിച്ച മാതാപിതാക്കളെയോ അവരില് ഒരാളെയോ ലഭിച്ചിട്ടും സ്വര്ഗം നേടാന് സാധിക്കാത്തവന് നാശം! അവന് നാശാം! അവന് നാശം!".
കടപ്പാട്: അബൂ മുഫീദ്
മാതാപിതാക്കളോടുള്ള കടമകളെ ഇസ് ലാം വളരെ ഗൗരവകരമായാണ് കാണുന്നത്. അതില് വീഴ്ച വരുത്തുന്നവര്ക്ക് നാശമാണ് എന്ന് പറഞ്ഞ പ്രവാചകന്, അവരോടുള്ള കടമകള് നിറവേറ്റുന്നത് സ്വര്ഗ പ്രവേശം സാധ്യമാക്കും എന്ന് കൂടി നമ്മെ പഠിപ്പിക്കുന്നു.
മാതാപിതാക്കള്ക്ക് നന്മ ചെയ്യണം എന്ന് മാത്രമല്ല, അവരോടുള്ള സംസാരവും പെരുമാറ്റവും എല്ലാം മാന്യമായ നിലയിലായിരിക്കണമെന്നും ഇസ് ലാം നിഷ് കര്ഷിക്കുന്നു. വിശുദ്ധ ഖുര്ആന് പറയുന്നു: " തന്നെയല്ലാതെ നിങ്ങള് ആരാധിക്കരുതെന്നും മാതാപിതാക്കള്ക്ക് നന്മ ചെയ്യണമെന്നും നിന്റെ രക്ഷിതാവ് വിധിച്ചിരിക്കുന്നു. അവരില് ഒരാളോ അവരില് രണ്ടുപേരും തന്നെയോ നിന്റെയടുക്കല് വെച്ച് വാര്ധക്യം പ്രാപിക്കുകയാണെങ്കില് അവരോടു നീ 'ഛെ' എന്ന് പറയുകയോ, അവരോട് കയര്ക്കുകയോ ചെയ്യരുത്. അവരോടു നീ മാന്യമായ വാക്കു പറയുകയും ചെയ്യുക. കാരുണ്യത്തോടുകൂടി എളിമയുടെ ചിറക് നീ അവരിരുവര്ക്കും താഴ്ത്തിക്കൊടുക്കുക. എന്റെ രക്ഷിതാവെ, ചെറുപ്പത്തില് ഇവര് ഇരുവരും എന്നെ പോറ്റിവളര്ത്തിയതുപോലെ ഇവരോടു നീ കരുണ കാണിക്കണമേ എന്ന് നീ പ്രാര്ത്ഥിക്കുകയും ചെയ്യുക" (17:23,24).
മാതാപിതാക്കള് അന്യമതക്കാര് ആണെങ്കിലും ആദര്ശവിശുദ്ധി കാത്തുസൂക്ഷിച്ചുകൊണ്ട് അവരോടുള്ള കടമകള് നിറവേറ്റണം എന്നും വൃദ്ധരായ മാതാപിതാക്കള്ക്ക് ചെയ്യുന്ന സേവനം ദൈവമാര്ഗത്തിലുള്ള പാലായനത്തേക്കാളും ധര്മസമരത്തേക്കാളും ഉത്തമമാണെന്നും അവരുടെ തൃപ് തിയിലാണ് അല്ലാഹുവിന്റെ തൃപ് തിയെന്നും അവരുടെ കോപത്തിലാണ് അല്ലാഹുവിന്റെ കോപമെന്നും കാരുണ്യത്തിന്റെ മതമായ ഇസ് ലാം വ്യക്തമാക്കുന്നു.
ഒരു മനുഷ്യന് പ്രവാചകവസിധിയില് വന്ന് കൊണ്ട് 'എന്റെ മെച്ചപ്പെട്ട' സഹവാസത്തിന് എറ്റവും അര്ഹന് ആരാണെന്ന് ചോദിച്ചപ്പോള് പ്രവാചകന്റെ (സ്വ.അ.) മറുപടി 'നിന്റെ മാതാവ് എന്നായിരുന്നു. മൂന്നു തവണ ആവര്ത്തിച്ചു ചോദിച്ചപ്പോഴും ഇതായിരുന്നു മറുപടി. നാലാം തവണ ചോദിച്ചപ്പോഴാണ് 'നിന്റെ പിതാവ്' എന്ന് മറുപടി പറഞ്ഞത്.
നൊന്തുപ്രസവിച്ചു വളര്ത്തിയ മാതാവിനോട് കൂടുതല് കടപ്പാടുണ്ടെന്ന് ഇത് വ്യക്തമാക്കുന്നു. പിതാക്കളോട് വെറുപ്പുകാണിക്കുന്നത് നന്ദികേടാണ് എന്നും നബി (സ്വ.അ.) മുന്നറിയിപ്പ് നല്കിയിട്ടുണ്ട്.
വാര്ധക്യം തന്നെയും പിടികൂടുമെന്ന ചിന്തയെങ്കിലുമുള്ളവര് വൃദ്ധരായ മാതാപിതാക്കളെ വെറുക്കില്ല, തീര്ച്ച.
മുസ് ലീം അബൂഹുറയ്റ(റ)യില് നിന്നും നവേദനം. നബി(സ്വ.അ.) പറഞ്ഞു:
"വാര്ധക്യം ബാധിച്ച മാതാപിതാക്കളെയോ അവരില് ഒരാളെയോ ലഭിച്ചിട്ടും സ്വര്ഗം നേടാന് സാധിക്കാത്തവന് നാശം! അവന് നാശാം! അവന് നാശം!".
കടപ്പാട്: അബൂ മുഫീദ്
07 November, 2007
ജ്യോത്സവും ജ്യോതിശാസ്ത്രവും
ജ്യോതിശാസ്ത്രം ഒരു ശാസ്ത്രമാണ്. എന്നാല് അതുതന്നെയാണ് ജ്യോത്സ്യവും എന്ന വിശ്വാസമാണ് വിദ്യഭാസ സമ്പന്നരായ പലരുടേയും ധാരണ. നമ്മുടെ വിദ്യഭ്യാസത്തില് പത്താംതരംവരെ ജ്യോതിശാസ്ത്ര പഠനത്തിന് വേണ്ടത്ര സ്ഥനമില്ലാത്തതും ഈ ധാരണക്ക് ഒരു പ്രധാന കാരണമാണ്. ഹൈസ്കൂള് പഠനകാലത്ത് ജ്യോതിശാസ്ത്രം പഠിപ്പിക്കുന്നത് അതി കേവലധാരണപോലും ഇല്ലാത്തവരാണ് എന്നതും ഒരു പ്രധാന കാരണമാണ്. ചരിത്രം പഠിച്ചവരാണ് ജ്യോഗ്രഫി പഠിപ്പിക്കുന്നത്!
മറ്റൊന്ന് ഇവയുടെ ക്രമം പറയുന്നതിലാണ്. രണ്ടിലും കാണുന്നത് നവഗ്രഹമാണ്. എന്നാല് ജ്യോത്സ്യത്തിലെ നവഗ്രഹങ്ങളില് സൂര്യന്, ചന്ദ്രന്, രാഹു, കേതു എന്നിവ ഗ്രഹങ്ങളല്ല. ബാക്കി അഞ്ചെണ്ണം മാത്രമെ ഗ്രഹമായിട്ടുള്ളു. സൂര്യന് ഒരു ഗ്രഹമല്ല, നക്ഷത്രമാണെന്ന് രണ്ടാംതരത്തിലെ കുട്ടിക്ക് പോലുമറിയാം. ചന്ദ്രന് ഉപഗ്രഹമാണെന്ന് നാലാംതരം മുതലും പഠിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു. രാഹുവും കേതുവുമാകട്ടെ ഒരു സങ്കല്പവും.
ഹൈസ്കൂള്തലത്തിലെങ്കിലും ഒരു താരതമ്യപഠന് അവസരം കിട്ടുകയാണെങ്കില് കുറെയൊക്കെ മാറ്റങ്ങള് കാണും. യുറാനസും നെപ് ട്യൂണും പ്ലൂട്ടോയും ജ്യോത്സ്യത്തില് കടന്നുവരാത്തത് അക്കാലത്ത് ഇവയെക്കുറിച്ച് ധാരണയില്ലാത്തതുകൊണ്ടാണ്.
ജ്യോതിശാസ്ത്രത്തിന്റെ മറവില് ഉടലെടുത്ത ഏറ്റവും വലിയ തട്ടിപ്പ് ജ്യോത്സ്യം തന്നെ. കൈനോട്ടം, പല്ലിചൊല്ലല്, കിളീജ്യോത്സ്യം, സാമുദ്രികലക്ഷണം,പ്ലാഞ്ചെറ്റ്, അകവും പുറവും നോക്കല്, ശകുനം, മുഹൂര്ത്തം, ഗുളികകാലം, രാഹുകാലം നോക്കല് തുടങ്ങി എണ്ണത്തില് ഒടുങ്ങാത്ത തട്ടിപ്പുകള്ക്കെല്ലാം പിന്നില് ശാസ്ത്രം എന്ന് ചേര്ത്തപ്പോള് വിശ്വാസികളും കൂടി.
അതു കൊണ്ട് തന്നെ ഈ വിശ്വാസം ഉറച്ച ഒരാള്ക്ക് മാറിച്ചിന്തിക്കാന് കഴിയില്ല. പത്തില് പത്ത് പൊരുത്തവും ചേര്ന്ന് കല്യണംകഴിച്ച് ഒരാഴ്ച കഴിഞ്ഞ് ഇണകളില് ഒരാള് മരിച്ചാലും വിശ്വാസിക്ക് വിശ്വാസത്തിലുള്ള വിശ്വാസം മറുകയില്ല. നൂറിലൊന്ന് ഒത്താല് അവന് അത് പാടി നടക്കുകയും ചെയ്യും.
പാരമ്പര്യമായി കിട്ടുന്ന വിശ്വാസം അവന് മുറുകെ പിടിക്കും. തെറ്റണെന്ന് 99 ശതമാനം വിശ്വാസമുണ്ടെങ്കിലും മറ്റുള്ളവര് എന്ത് പറയും എന്ന പേടി അവനെ വേട്ടയാടും. ജ്യോത്സ്യപ്രകാരം ക്രിയകള് ചെയ്തിട്ട് എന്ത് ദോഷം വന്നാലും പ്രശ് നമില്ല ചെയ്യാതെ വല്ലതും സംഭവിച്ചാല് അവന്റെ സമൂഹം അവനെ എന്നും കുറ്റപ്പെടുത്തും. ഈ പേടി അവനെ അന്ധവിശ്വാസങ്ങളിലേക്ക് നയിക്കും. അതുകൊണ്ടാണ് ജ്യോതിശാസ്ത്രത്തിന്റെ ഏറ്റവും ഉയര്ന്ന പഠിതാക്കള്പോലും ഇതിന് കഴുത്ത് നീട്ടിക്കൊടുക്കുന്നത്. മറ്റു ഗ്രഹങ്ങളിലേക്കുള്ള പ്രയാണത്തിലും തേങ്ങ ഉടച്ചും നിര് വിഗ്ന സമാപ്തിക്ക് ഗണിപതിപൂജ നടത്തിയും യാത്രയയ്ക്കും അവ ശാന്തസമുദ്രത്തിന്റെ അഗാധതയില് കൂപ്പ് കുത്തിയാല് അവ ഭൂമിയില് വീണ് നാശമുണ്ടാക്കാത്തത് ആ പ്രതിക്രിയയുടെ ശക്തിയാണ് എന്ന വ്യഖ്യാനിക്കുമ്പോള് നമ്മള് തലയാട്ടുന്നു.
ഇതാണ് നൊസ് ട്രാഡമസ് മുതല് ഉണ്ണികൃഷ്ണപ്പണിക്കര് വരെയുള്ളവരുടെ 99 ശതമാനം പ്രവചനങ്ങളുടെയും കഥ. യാദൃച്ഛികമായി ഏതെങ്കിലുമൊന്ന് ഒത്താല് അത് ഒരു വാര്ത്തയാക്കും, പണിക്കര്, 2006 വരെ വാജ് പേയി ഭരിക്കും എന്നുപറഞ്ഞു. തോറ്റപ്പോള് അത് വാര്ത്തയായില്ല ജയലളിദ പണ്ട് ജയിച്ചത് വല്യ വാര്ത്തയായിരുന്നു. സോണിയയോ, വാജ് പേയിയോ പ്രധാനമന്ത്രിയായിരുന്നെങ്കില് ജ്യോത്സ്യന്മാരുടെ അവകാശവാദംകൊണ്ട് പുറത്തിറങ്ങാന് പറ്റില്ലായിരുന്നു. ഇവര്ക്ക് ആര്ക്കും മന് മോഹന്സിംഗ് പ്രധാനമന്ത്രിയാവും എന്ന് പറയാന് കഴിയാതിരുന്നതും അത് വാര്ത്തായാവാത്തതും ഇതുകൊണ്ട് തന്നെ.
ഇതില് ഏറെ രസകരം രാഹുകാലം നോക്കലാണ്. ദിവസവും ഒന്നരമണിക്കൂര് രാഹുകാലമാണ്. അമൃതം കുടിക്കാന് ബ്രാഹ്മണവേഷത്തില് ഒരസുരന് വന്നു. ആ അസുരനെ വിഷ് ണുചക്രമെറിഞ്ഞ് കൊന്ന് രണ്ട് കഷണമാക്കി. അവ ചേര്ന്ന് പാമ്പായി. തലയുള്ള കഷണം രാഹു, മറ്റേത് കേതു-എന്നാണ് പുരാണത്തില് പറയുന്നത്. ഈ വിശ്വാസമാണ് ഗ്രഹണ സമയത്ത് പുറത്തിറങ്ങരുത്, ഭക്ഷണം കഴിക്കരുത്, ഈ സമയങ്ങളില് യാത്ര പോകരുത് എന്നെല്ലാം പറയുന്നതിനു പിന്നില്.
രണ്ടാംലോക മഹായുദ്ധത്തില് ഹിരോഷമയില് മരിച്ചവരെല്ലാം ഒരേ നക്ഷത്രത്തില് പിറന്നവരായിരുന്നോ? നാഗസാക്കിയില് മരിച്ചവരെല്ലാം ഒരേ ജാതകക്കാരും ബംഗ്ലാദേശില് ചുഴലിക്കാറ്റില് മരണമടഞ്ഞവരെല്ലാം ഒരേ ശാന്തിമുഹൂര്ത്തത്തില് ബന്ധപ്പെട്ട് ഒരേ മെന്സസ് ദിനക്രമം പാലിച്ച് ഒരേ ദിവസം ഇവരുടെ അണ്ഡം പുറത്തു വന്ന് നാഴിക-വിനാഴിക തെറ്റാതെ ഒരേസമയത്ത് യോജിച്ച് പ്രസവിച്ച് വളര്ന്ന് ഒരേ പ്രായമായവരായിരുന്നെങ്കില്, അല്ലെങ്കില് അവര്ക്കെല്ലാം ഒരേ നാളെങ്കിലുമായിരുന്നെങ്കില് നമുക്ക് വിശ്വസിക്കാമായിരുന്നു.
കടപ്പാട്: ബാലകൃഷണന് പുല്പാറ, മലപ്പുറം
മറ്റൊന്ന് ഇവയുടെ ക്രമം പറയുന്നതിലാണ്. രണ്ടിലും കാണുന്നത് നവഗ്രഹമാണ്. എന്നാല് ജ്യോത്സ്യത്തിലെ നവഗ്രഹങ്ങളില് സൂര്യന്, ചന്ദ്രന്, രാഹു, കേതു എന്നിവ ഗ്രഹങ്ങളല്ല. ബാക്കി അഞ്ചെണ്ണം മാത്രമെ ഗ്രഹമായിട്ടുള്ളു. സൂര്യന് ഒരു ഗ്രഹമല്ല, നക്ഷത്രമാണെന്ന് രണ്ടാംതരത്തിലെ കുട്ടിക്ക് പോലുമറിയാം. ചന്ദ്രന് ഉപഗ്രഹമാണെന്ന് നാലാംതരം മുതലും പഠിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു. രാഹുവും കേതുവുമാകട്ടെ ഒരു സങ്കല്പവും.
ഹൈസ്കൂള്തലത്തിലെങ്കിലും ഒരു താരതമ്യപഠന് അവസരം കിട്ടുകയാണെങ്കില് കുറെയൊക്കെ മാറ്റങ്ങള് കാണും. യുറാനസും നെപ് ട്യൂണും പ്ലൂട്ടോയും ജ്യോത്സ്യത്തില് കടന്നുവരാത്തത് അക്കാലത്ത് ഇവയെക്കുറിച്ച് ധാരണയില്ലാത്തതുകൊണ്ടാണ്.
ജ്യോതിശാസ്ത്രത്തിന്റെ മറവില് ഉടലെടുത്ത ഏറ്റവും വലിയ തട്ടിപ്പ് ജ്യോത്സ്യം തന്നെ. കൈനോട്ടം, പല്ലിചൊല്ലല്, കിളീജ്യോത്സ്യം, സാമുദ്രികലക്ഷണം,പ്ലാഞ്ചെറ്റ്, അകവും പുറവും നോക്കല്, ശകുനം, മുഹൂര്ത്തം, ഗുളികകാലം, രാഹുകാലം നോക്കല് തുടങ്ങി എണ്ണത്തില് ഒടുങ്ങാത്ത തട്ടിപ്പുകള്ക്കെല്ലാം പിന്നില് ശാസ്ത്രം എന്ന് ചേര്ത്തപ്പോള് വിശ്വാസികളും കൂടി.
അതു കൊണ്ട് തന്നെ ഈ വിശ്വാസം ഉറച്ച ഒരാള്ക്ക് മാറിച്ചിന്തിക്കാന് കഴിയില്ല. പത്തില് പത്ത് പൊരുത്തവും ചേര്ന്ന് കല്യണംകഴിച്ച് ഒരാഴ്ച കഴിഞ്ഞ് ഇണകളില് ഒരാള് മരിച്ചാലും വിശ്വാസിക്ക് വിശ്വാസത്തിലുള്ള വിശ്വാസം മറുകയില്ല. നൂറിലൊന്ന് ഒത്താല് അവന് അത് പാടി നടക്കുകയും ചെയ്യും.
പാരമ്പര്യമായി കിട്ടുന്ന വിശ്വാസം അവന് മുറുകെ പിടിക്കും. തെറ്റണെന്ന് 99 ശതമാനം വിശ്വാസമുണ്ടെങ്കിലും മറ്റുള്ളവര് എന്ത് പറയും എന്ന പേടി അവനെ വേട്ടയാടും. ജ്യോത്സ്യപ്രകാരം ക്രിയകള് ചെയ്തിട്ട് എന്ത് ദോഷം വന്നാലും പ്രശ് നമില്ല ചെയ്യാതെ വല്ലതും സംഭവിച്ചാല് അവന്റെ സമൂഹം അവനെ എന്നും കുറ്റപ്പെടുത്തും. ഈ പേടി അവനെ അന്ധവിശ്വാസങ്ങളിലേക്ക് നയിക്കും. അതുകൊണ്ടാണ് ജ്യോതിശാസ്ത്രത്തിന്റെ ഏറ്റവും ഉയര്ന്ന പഠിതാക്കള്പോലും ഇതിന് കഴുത്ത് നീട്ടിക്കൊടുക്കുന്നത്. മറ്റു ഗ്രഹങ്ങളിലേക്കുള്ള പ്രയാണത്തിലും തേങ്ങ ഉടച്ചും നിര് വിഗ്ന സമാപ്തിക്ക് ഗണിപതിപൂജ നടത്തിയും യാത്രയയ്ക്കും അവ ശാന്തസമുദ്രത്തിന്റെ അഗാധതയില് കൂപ്പ് കുത്തിയാല് അവ ഭൂമിയില് വീണ് നാശമുണ്ടാക്കാത്തത് ആ പ്രതിക്രിയയുടെ ശക്തിയാണ് എന്ന വ്യഖ്യാനിക്കുമ്പോള് നമ്മള് തലയാട്ടുന്നു.
ഇതാണ് നൊസ് ട്രാഡമസ് മുതല് ഉണ്ണികൃഷ്ണപ്പണിക്കര് വരെയുള്ളവരുടെ 99 ശതമാനം പ്രവചനങ്ങളുടെയും കഥ. യാദൃച്ഛികമായി ഏതെങ്കിലുമൊന്ന് ഒത്താല് അത് ഒരു വാര്ത്തയാക്കും, പണിക്കര്, 2006 വരെ വാജ് പേയി ഭരിക്കും എന്നുപറഞ്ഞു. തോറ്റപ്പോള് അത് വാര്ത്തയായില്ല ജയലളിദ പണ്ട് ജയിച്ചത് വല്യ വാര്ത്തയായിരുന്നു. സോണിയയോ, വാജ് പേയിയോ പ്രധാനമന്ത്രിയായിരുന്നെങ്കില് ജ്യോത്സ്യന്മാരുടെ അവകാശവാദംകൊണ്ട് പുറത്തിറങ്ങാന് പറ്റില്ലായിരുന്നു. ഇവര്ക്ക് ആര്ക്കും മന് മോഹന്സിംഗ് പ്രധാനമന്ത്രിയാവും എന്ന് പറയാന് കഴിയാതിരുന്നതും അത് വാര്ത്തായാവാത്തതും ഇതുകൊണ്ട് തന്നെ.
ഇതില് ഏറെ രസകരം രാഹുകാലം നോക്കലാണ്. ദിവസവും ഒന്നരമണിക്കൂര് രാഹുകാലമാണ്. അമൃതം കുടിക്കാന് ബ്രാഹ്മണവേഷത്തില് ഒരസുരന് വന്നു. ആ അസുരനെ വിഷ് ണുചക്രമെറിഞ്ഞ് കൊന്ന് രണ്ട് കഷണമാക്കി. അവ ചേര്ന്ന് പാമ്പായി. തലയുള്ള കഷണം രാഹു, മറ്റേത് കേതു-എന്നാണ് പുരാണത്തില് പറയുന്നത്. ഈ വിശ്വാസമാണ് ഗ്രഹണ സമയത്ത് പുറത്തിറങ്ങരുത്, ഭക്ഷണം കഴിക്കരുത്, ഈ സമയങ്ങളില് യാത്ര പോകരുത് എന്നെല്ലാം പറയുന്നതിനു പിന്നില്.
രണ്ടാംലോക മഹായുദ്ധത്തില് ഹിരോഷമയില് മരിച്ചവരെല്ലാം ഒരേ നക്ഷത്രത്തില് പിറന്നവരായിരുന്നോ? നാഗസാക്കിയില് മരിച്ചവരെല്ലാം ഒരേ ജാതകക്കാരും ബംഗ്ലാദേശില് ചുഴലിക്കാറ്റില് മരണമടഞ്ഞവരെല്ലാം ഒരേ ശാന്തിമുഹൂര്ത്തത്തില് ബന്ധപ്പെട്ട് ഒരേ മെന്സസ് ദിനക്രമം പാലിച്ച് ഒരേ ദിവസം ഇവരുടെ അണ്ഡം പുറത്തു വന്ന് നാഴിക-വിനാഴിക തെറ്റാതെ ഒരേസമയത്ത് യോജിച്ച് പ്രസവിച്ച് വളര്ന്ന് ഒരേ പ്രായമായവരായിരുന്നെങ്കില്, അല്ലെങ്കില് അവര്ക്കെല്ലാം ഒരേ നാളെങ്കിലുമായിരുന്നെങ്കില് നമുക്ക് വിശ്വസിക്കാമായിരുന്നു.
കടപ്പാട്: ബാലകൃഷണന് പുല്പാറ, മലപ്പുറം
06 November, 2007
പലിശ എന്ന വിനാശം
"പലിശ തിന്നുന്നവനെയും അത് തീറ്റുന്നവനെയും അതിന്റെ ഇരു സാക്ഷികളെയും അതിന്റെ എഴുത്തുകാരെയും നബി(സ്വ.അ.) ശപിച്ചിരിക്കുന്നു. അവരെല്ലാം സമമാണെന്നും അവിടുന്ന് പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. [മുസ് ലീം തിര്മിദി]
പലിശ പുതിയൊരു ചൂഷണ മാര്ഗമല്ല. പണ്ടേ അതുണ്ട്. എന്നാല് വര്ത്തമാന കാലലോകം പലിശയുടെ നീരാളിപ്പിടിത്തത്തില് ഞെരിഞ്ഞമര്ന്നുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. അതിഭീകരമായ ഒരു ഭീഷണിയാണതിന്ന്; വ്യക്തികള്ക്കും രാജ്യങ്ങള്ക്കുമെല്ലാം. അതിന്റെ കെണിയില് പെട്ടവര് അതില്നിന്നും രക്ഷനേടാന് കഴിയാതെ കുടുങ്ങിക്കിടക്കുന്നു.
ഇസ് ലാം പലിശയെ നിഷിദ്ധമാക്കിയ മതമാണ്. വിനാശകരമായ ഏഴു മഹാപാപങ്ങളില് ഒന്നായി നബി(സ്വ.അ.) പലിശയെ എണ്ണിയിട്ടുണ്ട്. ബുദ്ധിമുട്ടുന്നവന്റെ ദയനീയാവസ്ഥയെ ചൂഷണം ചെയ്ത് തടിച്ചു കൊഴുക്കുന്നവരാണ് പലിശക്കാര്.
"പലിശ തിന്നുന്നവര് പിശാച് ബാധ നിമിത്തം മറിഞ്ഞുവീഴുന്നവന് എഴുന്നേല്ക്കുന്നത് പോലെയല്ലാതെ എഴുന്നേല്ക്കുകയില്ല. കച്ചവടവും പലിശ പോലെത്തന്നെയാണ് എന്ന് അവര് പറഞ്ഞതിന്റെ ഫലമത്രെ അത്. എന്നാല് കച്ചവടം അല്ലാഹു അനുവദിക്കുകയും പലിശ നിഷിദ്ധമാക്കുകയുമാണ് ചെയ്തിട്ടുള്ളത്. അതിനാല് അല്ലാഹുവിന്റെ ഉപദേശം വന്നുകിട്ടിയിട്ട് (അതനുസരിച്ച്) വല്ലവനും (പലിശയില് നിന്ന്) വിരമിച്ചാല് അവന് മുമ്പ് വാങ്ങിയത് അവന്നുള്ളത് തന്നെ. അവന്റെ കാര്യം അല്ലാഹുവിന്റെ തീരുമാനത്തിന്ന് വിധേയമായിരിക്കുകയും ചെയ്യും. ഇനി ആരെങ്കിലും (പലിശയിടപാടുകളിലേക്ക് തന്നെ) മടങ്ങുകയാണെങ്കില് അവരത്രെ നരകാവകാശികള്. അവരതില് നിത്യവാസികളായിരിക്കും" (2:275).
'മുതല് മുടക്കി ആദായം എടുക്കലാണ് പലിശ. അത് തെറ്റാണെങ്കില് കച്ചവടവും തെറ്റല്ലേ? അതും ആദായമെടുക്കല് തന്നെയാണല്ലോ. എന്നിരിക്കെ പലിശവാങ്ങല് തെറ്റും കച്ചവടം ചെയ്യല് തെറ്റില്ലാത്തതുമാകുന്നതെങ്ങനെ?' എന്നൊക്കെയുള്ള ചോദ്യങ്ങള് അന്നും ഇന്നും പലിശക്കാരില് നിന്ന് ഉയര്ന്നിട്ടുണ്ട്, ഉയരുന്നുണ്ട്.പലിശ വാങ്ങുക എന്ന അക്രമത്തിനു പുറമെ അതിനെ ന്യായീകരിക്കുക എന്ന അക്രമമാണീ ചോദ്യങ്ങള് എന്നാല് അല്ലാഹു വ്യക്തമാക്കി: 'കച്ചവടം അല്ലാഹു അനുവദിക്കുകയും പലിശ നിഷിദ്ധമാക്കുകയുമാണ് ചെയ്തിട്ടുള്ളത്.
പലിശ നിഷിദ്ധമാക്കിക്കൊണ്ടുള്ള കല്പന വരുന്നതിനു മുമ്പ് നടത്തിയിട്ടുള്ള പലിശയിടപാടുകളില് നിശ്ചയ പ്രകാരം ബാക്കി കിട്ടാനുള്ളതൊന്നും മേലില് വസൂലാക്കരുതെന്നും അത് മുഴുവന് ഉപേക്ഷിക്കുക തന്നെ വേണമെന്നും ഖുര്ആന് കല് പിക്കുന്നു. ഇസ് ലാമിലേക്ക് കടന്നു വരുന്ന വ്യക്തികളും അന്നുവരെ പലിശ വാങ്ങുന്നവരായിരുന്നുവെങ്കില് ശേഷം കിട്ടാനുള്ളത് വര്ജിക്കേണ്ടതാണ്.
"സത്യവിശ്വാസികളേ, നിങ്ങള് അല്ലാഹുവെ സൂക്ഷിക്കുകയും, പലിശവകയില് ബാക്കി കിട്ടാനുള്ളത് വിട്ടുകളയുകയും ചെയ്യേണ്ടതാണ്. നിങ്ങള് (യഥാര്ത്ഥ) വിശ്വാസികളാണെങ്കില്. നിങ്ങള് അങ്ങനെ ചെയ്യുന്നില്ലെങ്കില് അല്ലാഹുവിന്റെയും റസൂലിന്റെയും പക്ഷത്തു നിന്ന് (നിങ്ങള്ക്കെതിരിലുള്ള) സമര പ്രഖ്യാപനത്തെപ്പറ്റി അറിഞ്ഞുകൊള്ളുക. നിങ്ങള് പശ്ചാത്തപിച്ചു മടങ്ങുകയാണെങ്കില് നിങ്ങളുടെ മൂലധനം നിങ്ങള്ക്കു തന്നെ കിട്ടുന്നതാണ്. നിങ്ങള് അക്രമം ചെയ്യരുത്. നിങ്ങള് അക്രമിക്കപ്പെടുകയും അരുത്" (2:278).
"സത്യവിശ്വാസികളേ, നിങ്ങള് ഇരട്ടിയിരട്ടിയായി പലിശ തിന്നാതിരിക്കുകയും അല്ലാഹുവെ സൂക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുക. നിങ്ങള് വിജയികളായേക്കാം" (3:130).
"അല്ലാഹു പലിശയെ ക്ഷയിപ്പിക്കുകയും ദാനധര്മങ്ങളെ പോഷിപ്പികുകയും ചെയ്യും. യാതൊരു നന്ദികെട്ട ദുര്വൃത്തനെയും അല്ലാഹു ഇഷടപ്പെടുന്നതല്ല" (2:276).
സുഖത്തോടും സംതൃപ്തിയോടുമുള്ള ജീവിതം, സമൂഹത്തില് മാന്യതയും അന്തസ്സും ഉണ്ടായിരിക്കുക, ജനങ്ങളുടെ സ്നേഹാദരവുകള് ലഭിക്കുക മുതലായ കാര്യങ്ങളൊക്കെ ധനം മൂലം ഇഹലോകത്തില് ലഭിക്കാനിടയുള്ള നേട്ടങ്ങളാണ്. പലിശക്കാര്ക്കാകട്ടെ ഇതൊന്നും ലഭിക്കാനിടയില്ല. ധനം വര്ധിക്കുന്തോറും പിശുക്കും ആര്ത്തിയും സമാധാനക്കുറവും വര്ധിക്കും. ഒപ്പം ജനങ്ങളുടെ വെറുപ്പും ശത്രുതയും കൂടിക്കൊണ്ടുമിരിക്കും. പരലോകത്തിലാകട്ടെ പലിശാക്കാര്ക്ക് ആ ധനം കൊണ്ട് യാതൊരു ഉപകാരവും ലഭിക്കുകയില്ല. നല്ല കാര്യങ്ങളില് ചെലവഴിച്ചാലും അത് നിഷദ്ധമായ സമ്പാദ്യം കൊണ്ടായതിനാല് അതിന് പുണ്യം ലഭിക്കില്ല. നിഷിദ്ധമായ ധനം കൊണ്ട് ചെയ്യുന്ന കാര്യങ്ങള് ദോഷകരമായി ഭവിക്കുകയും ചെയ്യും.
എന്നാല് ധര്മിഷ്ഠന്റെ ചെലവഴിക്കല് അല്ലാഹുവിങ്കല് വമ്പിച്ച പ്രതിഫലം ലഭിക്കുന്ന ഒരു പുണ്യകര്മമായിരിക്കും അവന്റെ ധര്മങ്ങളെ അല്ലാഹു വളര്ത്തി വലുതാക്കും. ധനം കുറഞ്ഞുപോയാലും ഉള്ളതില് സംതൃപ്തിയും സമാധാനവും അവനുണ്ടായിരിക്കും. ജനങ്ങള്ക്കാകട്ടെ അയാളോട് സ്നേഹവും ബഹുമാനവും വര്ധിച്ചുകൊണ്ടേയിരിക്കുകയും ചെയ്യും. വിശുദ്ധ ഖുര് ആന് പറയുന്നു:
"പറയുക: നല്ലതും ദുഷിച്ചതും സമമാവുകയില്ല - ദുഷിച്ചതിന്റെ ആധിക്യം നിന്നെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തിയാലും ശരി" (5:103).
"ആരെങ്കിലും ഒരു നല്ല കാര്യം ചെയ്തുവെച്ചാല് അതില് അവന് നാം നന്മ വര്ധിപ്പിച്ചുകൊടുക്കുന്നതാണ്" (42:23).
പലിശ പുതിയൊരു ചൂഷണ മാര്ഗമല്ല. പണ്ടേ അതുണ്ട്. എന്നാല് വര്ത്തമാന കാലലോകം പലിശയുടെ നീരാളിപ്പിടിത്തത്തില് ഞെരിഞ്ഞമര്ന്നുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. അതിഭീകരമായ ഒരു ഭീഷണിയാണതിന്ന്; വ്യക്തികള്ക്കും രാജ്യങ്ങള്ക്കുമെല്ലാം. അതിന്റെ കെണിയില് പെട്ടവര് അതില്നിന്നും രക്ഷനേടാന് കഴിയാതെ കുടുങ്ങിക്കിടക്കുന്നു.
ഇസ് ലാം പലിശയെ നിഷിദ്ധമാക്കിയ മതമാണ്. വിനാശകരമായ ഏഴു മഹാപാപങ്ങളില് ഒന്നായി നബി(സ്വ.അ.) പലിശയെ എണ്ണിയിട്ടുണ്ട്. ബുദ്ധിമുട്ടുന്നവന്റെ ദയനീയാവസ്ഥയെ ചൂഷണം ചെയ്ത് തടിച്ചു കൊഴുക്കുന്നവരാണ് പലിശക്കാര്.
"പലിശ തിന്നുന്നവര് പിശാച് ബാധ നിമിത്തം മറിഞ്ഞുവീഴുന്നവന് എഴുന്നേല്ക്കുന്നത് പോലെയല്ലാതെ എഴുന്നേല്ക്കുകയില്ല. കച്ചവടവും പലിശ പോലെത്തന്നെയാണ് എന്ന് അവര് പറഞ്ഞതിന്റെ ഫലമത്രെ അത്. എന്നാല് കച്ചവടം അല്ലാഹു അനുവദിക്കുകയും പലിശ നിഷിദ്ധമാക്കുകയുമാണ് ചെയ്തിട്ടുള്ളത്. അതിനാല് അല്ലാഹുവിന്റെ ഉപദേശം വന്നുകിട്ടിയിട്ട് (അതനുസരിച്ച്) വല്ലവനും (പലിശയില് നിന്ന്) വിരമിച്ചാല് അവന് മുമ്പ് വാങ്ങിയത് അവന്നുള്ളത് തന്നെ. അവന്റെ കാര്യം അല്ലാഹുവിന്റെ തീരുമാനത്തിന്ന് വിധേയമായിരിക്കുകയും ചെയ്യും. ഇനി ആരെങ്കിലും (പലിശയിടപാടുകളിലേക്ക് തന്നെ) മടങ്ങുകയാണെങ്കില് അവരത്രെ നരകാവകാശികള്. അവരതില് നിത്യവാസികളായിരിക്കും" (2:275).
'മുതല് മുടക്കി ആദായം എടുക്കലാണ് പലിശ. അത് തെറ്റാണെങ്കില് കച്ചവടവും തെറ്റല്ലേ? അതും ആദായമെടുക്കല് തന്നെയാണല്ലോ. എന്നിരിക്കെ പലിശവാങ്ങല് തെറ്റും കച്ചവടം ചെയ്യല് തെറ്റില്ലാത്തതുമാകുന്നതെങ്ങനെ?' എന്നൊക്കെയുള്ള ചോദ്യങ്ങള് അന്നും ഇന്നും പലിശക്കാരില് നിന്ന് ഉയര്ന്നിട്ടുണ്ട്, ഉയരുന്നുണ്ട്.പലിശ വാങ്ങുക എന്ന അക്രമത്തിനു പുറമെ അതിനെ ന്യായീകരിക്കുക എന്ന അക്രമമാണീ ചോദ്യങ്ങള് എന്നാല് അല്ലാഹു വ്യക്തമാക്കി: 'കച്ചവടം അല്ലാഹു അനുവദിക്കുകയും പലിശ നിഷിദ്ധമാക്കുകയുമാണ് ചെയ്തിട്ടുള്ളത്.
പലിശ നിഷിദ്ധമാക്കിക്കൊണ്ടുള്ള കല്പന വരുന്നതിനു മുമ്പ് നടത്തിയിട്ടുള്ള പലിശയിടപാടുകളില് നിശ്ചയ പ്രകാരം ബാക്കി കിട്ടാനുള്ളതൊന്നും മേലില് വസൂലാക്കരുതെന്നും അത് മുഴുവന് ഉപേക്ഷിക്കുക തന്നെ വേണമെന്നും ഖുര്ആന് കല് പിക്കുന്നു. ഇസ് ലാമിലേക്ക് കടന്നു വരുന്ന വ്യക്തികളും അന്നുവരെ പലിശ വാങ്ങുന്നവരായിരുന്നുവെങ്കില് ശേഷം കിട്ടാനുള്ളത് വര്ജിക്കേണ്ടതാണ്.
"സത്യവിശ്വാസികളേ, നിങ്ങള് അല്ലാഹുവെ സൂക്ഷിക്കുകയും, പലിശവകയില് ബാക്കി കിട്ടാനുള്ളത് വിട്ടുകളയുകയും ചെയ്യേണ്ടതാണ്. നിങ്ങള് (യഥാര്ത്ഥ) വിശ്വാസികളാണെങ്കില്. നിങ്ങള് അങ്ങനെ ചെയ്യുന്നില്ലെങ്കില് അല്ലാഹുവിന്റെയും റസൂലിന്റെയും പക്ഷത്തു നിന്ന് (നിങ്ങള്ക്കെതിരിലുള്ള) സമര പ്രഖ്യാപനത്തെപ്പറ്റി അറിഞ്ഞുകൊള്ളുക. നിങ്ങള് പശ്ചാത്തപിച്ചു മടങ്ങുകയാണെങ്കില് നിങ്ങളുടെ മൂലധനം നിങ്ങള്ക്കു തന്നെ കിട്ടുന്നതാണ്. നിങ്ങള് അക്രമം ചെയ്യരുത്. നിങ്ങള് അക്രമിക്കപ്പെടുകയും അരുത്" (2:278).
"സത്യവിശ്വാസികളേ, നിങ്ങള് ഇരട്ടിയിരട്ടിയായി പലിശ തിന്നാതിരിക്കുകയും അല്ലാഹുവെ സൂക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുക. നിങ്ങള് വിജയികളായേക്കാം" (3:130).
"അല്ലാഹു പലിശയെ ക്ഷയിപ്പിക്കുകയും ദാനധര്മങ്ങളെ പോഷിപ്പികുകയും ചെയ്യും. യാതൊരു നന്ദികെട്ട ദുര്വൃത്തനെയും അല്ലാഹു ഇഷടപ്പെടുന്നതല്ല" (2:276).
സുഖത്തോടും സംതൃപ്തിയോടുമുള്ള ജീവിതം, സമൂഹത്തില് മാന്യതയും അന്തസ്സും ഉണ്ടായിരിക്കുക, ജനങ്ങളുടെ സ്നേഹാദരവുകള് ലഭിക്കുക മുതലായ കാര്യങ്ങളൊക്കെ ധനം മൂലം ഇഹലോകത്തില് ലഭിക്കാനിടയുള്ള നേട്ടങ്ങളാണ്. പലിശക്കാര്ക്കാകട്ടെ ഇതൊന്നും ലഭിക്കാനിടയില്ല. ധനം വര്ധിക്കുന്തോറും പിശുക്കും ആര്ത്തിയും സമാധാനക്കുറവും വര്ധിക്കും. ഒപ്പം ജനങ്ങളുടെ വെറുപ്പും ശത്രുതയും കൂടിക്കൊണ്ടുമിരിക്കും. പരലോകത്തിലാകട്ടെ പലിശാക്കാര്ക്ക് ആ ധനം കൊണ്ട് യാതൊരു ഉപകാരവും ലഭിക്കുകയില്ല. നല്ല കാര്യങ്ങളില് ചെലവഴിച്ചാലും അത് നിഷദ്ധമായ സമ്പാദ്യം കൊണ്ടായതിനാല് അതിന് പുണ്യം ലഭിക്കില്ല. നിഷിദ്ധമായ ധനം കൊണ്ട് ചെയ്യുന്ന കാര്യങ്ങള് ദോഷകരമായി ഭവിക്കുകയും ചെയ്യും.
എന്നാല് ധര്മിഷ്ഠന്റെ ചെലവഴിക്കല് അല്ലാഹുവിങ്കല് വമ്പിച്ച പ്രതിഫലം ലഭിക്കുന്ന ഒരു പുണ്യകര്മമായിരിക്കും അവന്റെ ധര്മങ്ങളെ അല്ലാഹു വളര്ത്തി വലുതാക്കും. ധനം കുറഞ്ഞുപോയാലും ഉള്ളതില് സംതൃപ്തിയും സമാധാനവും അവനുണ്ടായിരിക്കും. ജനങ്ങള്ക്കാകട്ടെ അയാളോട് സ്നേഹവും ബഹുമാനവും വര്ധിച്ചുകൊണ്ടേയിരിക്കുകയും ചെയ്യും. വിശുദ്ധ ഖുര് ആന് പറയുന്നു:
"പറയുക: നല്ലതും ദുഷിച്ചതും സമമാവുകയില്ല - ദുഷിച്ചതിന്റെ ആധിക്യം നിന്നെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തിയാലും ശരി" (5:103).
"ആരെങ്കിലും ഒരു നല്ല കാര്യം ചെയ്തുവെച്ചാല് അതില് അവന് നാം നന്മ വര്ധിപ്പിച്ചുകൊടുക്കുന്നതാണ്" (42:23).
04 November, 2007
നിങ്ങള് ഈ ഗ്രന്ഥം വായിച്ചിട്ടുണ്ടോ
ആദ്യം ആട്ടിടയനും പിന്നെ കച്ചവടക്കാരനുമായിരുന്ന ഒരു മനുഷ്യന് അയാള്ക്ക് എഴുത്തും വായനയും സിദ്ധിച്ചിട്ടില്ല. നാല്പത് വയസ്സുവരെ യാതൊരു സാഹിത്യാഭിരുചിയും അദ്ദേഹം പ്രകടിപ്പിച്ചിട്ടില്ല. അദ്ദേഹം നാല്പത് വയസ്സായപ്പോള് സുന്ദരമായ പദങ്ങള് പറയുന്നു. ഗദ്യവും പദ്യവുമല്ലാത്ത ശൈലിയില് ആരെയും വിസ്മയിപ്പിക്കുന്ന സന്ദേശങ്ങള് മൊഴിയുന്നു. അതുവരെ നിയമഗ്രന്ഥങ്ങള് കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത അദ്ദേഹത്തിന്റെ മൊഴികളില് അതുല്ല്യമായ നിയമനിര്ദേശങ്ങളുണ്ട്. വേദം പഠിച്ചിട്ടില്ലാത്ത അദ്ദേഹത്തിന്റെ പദങ്ങളില് ധാര്മിക നിയമങ്ങളുണ്ട്. ചരിത്രം മനസ്സിലാക്കിയിട്ടില്ലാത്ത അദ്ദേഹത്തിന്റെ വാക്കുകളില് മുന്കാല ചരിത്രങ്ങളുണ്ട്.
നമ്മെളെന്തു മനസ്സിലാക്കണം. ഈ ഗ്രന്ഥം അദ്ദേഹത്തിന്റെ സൃഷ്ടിയാണോ? അതല്ല സാഹിത്യവും ശാസ്ത്രവും നിയമവും ചരിത്രവുമെല്ലാം അറിയുന്ന മറ്റാരോ എഴുതി കൊടുത്തതാണെന്നോ. ഗ്രന്ഥവുമായി നമ്മുടെ മുമ്പില് പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ട വ്യക്തി പറയുന്നു: ഇത് ഞാനെഴുതിയതല്ല; എല്ലാവിധ വിജ്ഞാനീയങ്ങളിലും അസാധ്യമായ ജ്ഞാനമുള്ള ഒരുവന് എനിക്ക് തന്നതാണ്.
ആ മനുഷ്യന് ഇതുവരെ കളവ് പറഞ്ഞതായി ആരും കേട്ടിട്ടില്ല. പിന്നെ നമുക്ക് ഈ പദങ്ങള് വിശ്വസിച്ചുകൂടെ? നമ്മുടെയെല്ലാം അന്തരംഗം മന്ത്രിക്കുന്നു 'തീര്ച്ചയായും നമുക്ക് അദ്ദേഹത്തിന്റെ പദങ്ങള് വിശ്വസിക്കാം'. ഇനി നമുക്ക് ചോദിക്കാം. ഏതാണീ ഗ്രന്ഥം? ആരാണ് അത് ലോകത്തനു മുമ്പില് അവതരിപ്പിച്ചത്? അത് ആരുടേതാണെന്നാണ് അദ്ദേഹം പറഞ്ഞത്?
ആ ഗ്രന്ഥം ഖുര്ആനാകുന്നു. മുഹമ്മദ് നബി (സ്വ. അ.) യാണ് അത് ലോകത്തിനുമുമ്പില് ഓതികേള്പ്പിച്ചത്. അത് അവതരിപ്പിച്ചത് സര്വ്വ ശക്തനായ സര്വ്വലോക സ്രഷ്ടാവാകുന്നു.
ഖുര്ആന് ദൈവിക ഗ്രന്ഥമാണെന്ന അവകാശവാദത്തിന് എന്താണ് തെളിവ്?
വേദഗ്രന്ഥം
ഇന്നു നിലനില്ക്കുന്ന ഗ്രന്ഥങ്ങളില് ഖുര്ആന് മാത്രമാണ് സ്വയം ദൈവിക ഗ്രന്ഥമെന്ന് അവകാശപ്പെടുന്നത്. ഖുര്ആന് സ്വയം പരിചയപ്പെടുത്തുന്നത് ഇങ്ങനെയാണ്:
"നിശ്ചയം ഇത് ലോകരക്ഷിതാവ് അവതരിപ്പിച്ചതു തന്നെ. വിശ്വസ്താത്മാവ് നിന്റെ ഹൃദയത്തില് അതുംകൊണ്ട് ഇറങ്ങിയിരിക്കുന്നു. നീ താക്കീത് നല്കുന്നവരുടെ കൂടെയാവുന്നതിനുവേണ്ടി (ഖുര്ആന് 26:192-194).
അവതരിപ്പിക്കപ്പെട്ട രൂപത്തില് ഇന്നും നിലനില്ക്കുന്ന ഏകവേദഗ്രന്ഥം ഖുര്ആനാണ്. തുകല്, കല്ല്, എല്ല് തുടങ്ങിയ വസ്തുക്കളിന്മേല് മുഹമ്മദി (സ്വ.അ.) ന്റെ കാലത്തുതന്നെ അത് പൂര്ണ്ണമായി എഴുതിവെച്ചിരിക്കുന്നു. രണ്ടു ചട്ടകള്ക്കുള്ളില് അവ ക്രോഡീകരിക്കപ്പെട്ടത് ഒന്നാം ഖലീഫ അബൂബക്കറി (റ.അ.) ന്റെ കാലത്താണ്. മൂന്നാം ഖലീഫ ഉസ്മാന് (റ.അ.) അതിന്റെ കോപ്പികളെടുത്ത് ഇസ് ലാമിക രാഷ് ട്രത്തിന്റെ പ്രവിശ്യാ തലസ്ഥാനങ്ങളിലേക്കെല്ലാം എത്തിച്ചു കൊടുത്തു. അതിന്റെ കോപ്പികള് ഇന്നും ലഭ്യമാണ്. ഖുര്ആന് അതിന്റെ ഒറിജനല് രൂപത്തില് തന്നെ ലോകവസാനം വരെ നില്നില്ക്കും തീര്ച്ച. അങ്ങിനെ നില നിര്ത്തുമെന്ന സര്വ്വ ശക്തന്റെ പ്രഖ്യാപനം കാണുക:
"തീര്ച്ചയായും നാമാണ് ആ ഉത്ബോധനം അവതരിപ്പിച്ചത് തീര്ച്ചയായും നാം അതിനെ കാത്തുസൂക്ഷിക്കുന്നതുമാണ് (ഖുര്ആന് 15:9).
വൈരുദ്ധ്യങ്ങളില്ല
വളരെ ബൃഹത്തും വിപുലവുമായ വിഷയങ്ങളാണ് ഖുര്ആന് കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നത്. സുദീര്ഘമായ ഇരുപത്തിമൂന്നു വര്ഷങ്ങള്ക്കിടയില് വിഭിന്നങ്ങളായ പരിത:സ്മികളില് വെച്ചാണ് ഖുര്ആന് അവതരിപ്പിക്കപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരുന്നത്. എന്നിട്ടും അതില് വൈരുദ്ധ്യങ്ങളൊന്നും തന്നെയില്ല. ഖുര്ആന് ദൈവിക ഗ്രന്ഥമാണെന്നതിനുള്ള മതിയായ തെളിവാണിത്. ഇക്കാര്യം ഖുര്ആന് തന്നെ വ്യക്തമാക്കുന്നുണ്ട്:
"അവര് ഖുര്ആനിനെപറ്റി ചിന്തിക്കുന്നില്ലേ? അത് അല്ലാഹുവല്ലാത്തവരുടെ പക്കല് നിന്നുള്ളതായിരുന്നുവെങ്കില് അവരതില് ധാരാളം വൈരുദ്ധ്യം കണ്ടെത്തുമായിരുന്നു. (ഖുര്ആന് 4:52).
ധാര്മിക നിയമങ്ങള്
ഖുര്ആനിലുള്ള ധാര്മിക നിയമങ്ങള് ഏതൊരു സമൂഹത്തിലും പ്രയോഗിക്കുവാന് പറ്റുന്നതും അതു വിഭാവനം ചെയ്യുന്ന സന്മാര്ഗിക സംവിധാനം കിടയറ്റതുമാണ്. വ്യക്തിജീവിതത്തിലോ കുടുംബജീവിതത്തിലോ സാമൂഹികജീവിതത്തിലോ രഷ് ട്രീയ ജീവിതത്തിലോ ഏതിലായിരുന്നാലും ഖുര് ആന് മുന്നോട്ടുവെക്കുന്ന വിധിവിലക്കുകള് അനുസരിക്കുന്നത് നന്മക്കും പുരോഗതിക്കും മാത്രമേ നിമിത്തമാകൂ. സൂക്ഷ്മജ്ഞര്ക്ക് മാര്ഗദര്ശനമാകുന്ന ഗ്രന്ഥമായിട്ടാണ് ഖുര്ആന് സ്വയം പരിചയപ്പെടുത്തുന്നത്.
'ഇതാണ് ഗ്രന്ഥം അതില് സംശയമേതുമില്ല. സൂക്ഷ്മത പാലിക്കുന്നവര്ക്ക് നേര്വഴി കാണിക്കുന്നതത്രേ അത് (വി.ഖു. 4:82).
പ്രായോഗികത
ഖുര്ആനിന്റെ അവതരണത്തിന് മുമ്പും പിമ്പുമുണ്ടായിരുന്ന അറേബ്യന് സമൂഹത്തെക്കുറിച്ച് പഠിച്ചാല് തന്നെ ഖുര്ആന് എത്രത്തോളം പ്രായോഗികമാണെന്നും അത് സൃഷ്ട്ടിച്ച വിപ്ലവം എത്രത്തോളം മഹത്തരമാണെന്നും നമുക്ക് മനസ്സിലാവും. രാഷ് ട്രീയവും സൈനികവുമായി അസംഘടിതരായിരുന്ന. കൃഷിസൗകര്യങ്ങളൊന്നുമില്ലാത്തതിനാല് കാര്ഷികമായി പിന്നോക്കം നിന്നിരുന്ന്. വിദ്യാഭ്യാസരംഗത്ത് വട്ടപൂജ്യമായിരുന്ന. ചികില്സാരംഗത്ത് ഒന്നുമില്ലായിരുന്ന, അന്ധവിശ്വാസങ്ങള് സൃഷ്ടിച്ച അധമത്വം പേറികൊണ്ടിരുന്ന, മദ്യത്തിലും, മദിരാക്ഷിയിലും മയങ്ങിക്കിടന്നിരുന്ന. ഗോത്ര മഹിമയുടെ പേരില് ചോരക്കളം തന്നെ പടക്കാന് തയ്യാറായ ഒരു സമൂഹം ഇതാണ് ഖുര്ആനിനു മുമ്പുള്ള അറേബ്യയുടെ ചരിത്രം. ഖുര്ആനിന്റെ അവതരണത്തിനു ശേഷമുള്ള അറേബ്യയുടെ ചരിത്രം. ഖുര്ആനിന്റെ അവതരണത്തിനു ശേഷമുള്ള അറേബ്യയുടെ ചരിത്രം ഇതില്നിന്നും വ്യത്യസ്തമാണ്. സംസകാരങ്ങളെ വെല്ലുന്ന ഒരു പുതിയ സംസകാരത്തിന്റെ വാഹകരെയാണ് നമുക്ക് അവിടെ കാണാന് കഴിയുന്നത്. ശാസ് ത്ര സങ്കേതിക രംഗങ്ങളില് അന്നത്തെ അതികായന്മാരായ ഗ്രീക്കുകാരേക്കാള് ആ രംഗത്ത് ഉയര്ന്നുനില്കാനവര്ക്ക് കഴിഞ്ഞു. അലക്സാണ്ട്രീയേക്കാള് വലിയ സാംസകാരിക കേന്ദ്രമായി അറേബ്യയെ മാറ്റിയെടുക്കാനവര്ക്കു സാധിച്ചു. നൂറ്റാണ്ടുകളുടെ രഷ് ട്രീയ നായകത്വമുണ്ടായിരുന്ന റോമിനേയും പേര്ഷ്യയേയും അവര് വിറപ്പിച്ചു. ഗോത്ര കലഹങ്ങങ്ങളില് തമ്മില് തല്ലി തകര്ന്നിരുന്ന അവര് ഐക്യത്തിന്റെ പതാക വാഹകരായി മാറി. ധര്മവും അധര്മവും എന്താണെന്നറിയാതിരുന്ന അവര് ധാര്മിക തത്വങ്ങളുടെ പ്രചാരകരായി മാറി. ഇതായിരുന്നു ഖുര്ആന് സ്രഷ് ടിച്ച മഹത്തായ വിപ്ലവം. സാംസ്കാരിക രംഗത്ത് വട്ടപൂജ്യമായിരുന്ന ഒരു ജനതയെ വെറും ഇരുപത്തിമൂന്ന് വര്ഷങ്ങള്ക്കോണ്ട് സംസ്കാരത്തിന്റെ പരമോനത ശീര്ഷത്തിലെത്തിക്കാന് കഴിഞ്ഞ് ഖുര്ആനിന് തുല്യമായി ലോകത്തെ പരിവര്ത്തിപ്പിക്കാന് സാധിച്ച മറ്റൊരു ഗ്രന്ഥം മാനവ ചരിത്രത്തിലെവിടെയെങ്കിലുമുണ്ടായിട്ടുണ്ടോ?
ഇല്ലെയെന്നാണുത്തരം. ഖുര്ആനിനേക്കാള് പ്രായോഗികമായ മറ്റൊരു ഗ്രന്ഥവുമില്ലെന്നാണ് വാസ് തവം.
സാഹിത്യം
കേള്ക്കുന്നവന്റെ ബുദ്ധിക്ക് തൃപ്തിയും മനസ്സിന് സമാധാനവും ലഭ്യമാവുന്നതോടൊപ്പം അവന്റെ ഹൃദയത്തില് മാറ്റങ്ങള് സൃഷ് ടിക്കുക കൂടി ചെയ്യുന്നതാണ് യഥാര്ത്ത സാഹിത്യം. ഈ അര്ഥത്തില് ഖുര്ആന് ഒരു കുറ്റമറ്റ സാഹിത്യ കൃതിയാണെന്ന് പറയാം. ഖുര്ആന് എത്രത്തോളം മനുഷ്യമനസ്സുകളെ സ്വാധീനിച്ചിരുന്നുവെന്നതിന് ഒരു ഉദാഹരണം: മുഹമ്മദ് (സ്വ. അ.) ഒരിക്കല് കഅബയുടെ സമീപം വെച്ച് ഖുര്ആന് ഓതുകയാണ്. ശ്രോതാക്കളില് മുസ് ലീമുകളും അമുസ് ലീമുകളുംമെല്ലാം ഉണ്ട് സൂറത്തുന്നജ് മിലെ സാഷ് ടാഗത്തിന്റെ സൂക്തം ഓതികൊണ്ടിരിക്കെ അല്ലാഹുവിന്റെ കല്പന പ്രകാരം നബി(സ്വ.അ.) സാഷ് ടാംഗം നമിച്ചു. അപ്പോള് അബൂജഹല് എന്ന അഹങ്കാരി ഒഴികെ മറ്റെല്ലാവരും-മുസ് ലീകളും അമുസ് ലീകളുംമെല്ലാം - സാഷ് ടാംഗം നമിച്ചുപോയി. അതാണ് ഖുര്ആനിന്റെ സ്വാധീന ശക്തി. കഠിന വിരോധികള് പോലും അതിന്റെ കല് പന അനുസരിച്ചു തല് കുനിക്കുന്ന അവസ്ഥയുണ്ടാവുക! മനുഷ്യ മനസ്സിന്റെ സ്വാധീനിക്കുവാന് ദിവ്യവചനങ്ങള്ക്കുള്ള കഴിവ്.
പ്രവചനങ്ങള്
ഖുര്ആന് നടത്തിയ പ്രവചനങ്ങളെല്ലാം അക്ഷരംപ്രതി പുലര്ന്നിട്ടുണ്ട്. ഒരു ഉദാഹരണം. മുഹമ്മദി(സ്വ.അ.)ന്റെ കാലത്ത്. അറേബ്യന് അര്ദ്ധദ്വീപിന്റെ ചില ഭാഗങ്ങളില് റോമക്കാരും പേര്ഷ്യക്കാരും തമ്മില് ആധിപത്യത്തിനു വേണ്ടിയുള്ള പോരാട്ടം നടക്കുകയായിരുന്നു. ഹിജ്റ അഞ്ചാം വര്ഷത്തില് നടന്ന അതിഘോരമായ യുദ്ധത്തില് റോമക്കാര് പരാജയപ്പെട്ടു. ഇനിയൊരു തിരിച്ചുവരവ് അസാധ്യമാണെന്ന് തോന്നിപ്പിക്കുമാറ് അതിദയനീയമായിരുന്നു തോല്വി. ഈ അവസരത്തില് ഖുര്ആന് ഇങ്ങിനെ പ്രവചിച്ചു.
"അടുത്ത നാട്ടില്വെച്ച് റോമക്കാര് തോല് പ്പിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. തങ്ങളുടെ പരാചയത്തിനുശേഷം ഏതാനും വര്ഷങ്ങള്ക്കുള്ളില് തന്നെ അവര് വിജയം നേടുന്നതാണ്. (30:2-4).
ഈ പ്രവചനം തെറ്റിയില്ല. ആറു വര്ഷങ്ങള് തികയുന്നതിനുമുമ്പ് റോമക്കാര് പേര്ഷ്യകാരെ പരാജയപ്പെടുത്തി. ഇങ്ങനെ എത്രയെത്ര പ്രവചനങ്ങള്!. ഖുര്ആനിന്റെ പൂര്ത്തീകരിക്കപ്പെട്ട പ്രവചനങ്ങള് അത് സര്വകാലജ്ഞാനിയായ പടച്ചതംമ്പുരാന്റേതാണെന്ന വസ്തുത വെളിപ്പെടുത്തുന്നു.
ശാസ് ത്രീയത
വാനശാസ് ത്രത്തിലോ ഭൂമിശാസ് ത്രത്തിലോ സമുദ്രശാസ് ത്രത്തിലോ ഒന്നും അടിസ്ഥാന ജ്ഞാനം പോലുമില്ലാതിരുന്ന കാലത്ത് അവതരിപ്പിക്കപ്പെട്ട ഖുര്ആനിലെ വചനങ്ങള് പ്രസ് തുത ശസ്ത്ര ശാഖയിലെ പുതിയ കണ്ടുപിടുത്തങ്ങളുമായി പൂര്ണ്ണമായും യോജിക്കുന്നുവെന്ന വസ്തുത അത് ദൈവിക ഗ്രന്ഥമാണെന്ന് ഒരിക്കല്കൂടി വ്യക്തമാക്കുന്നു.
ഭ്രൂണ പരിണാമത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ഖുര്ആനിക പരാമര്ശങ്ങള് ഉദാഹരണമായെടുക്കുക. താഴെ പറയുന്ന വസ്തുതകള് ശ്രദ്ധിക്കുക.
സ്രവിക്കപ്പെടുന്ന ശുക്ലത്തിലെ ലക്ഷക്കണക്കിന് ബീജങ്ങളില് ഒരെണ്ണം മാത്രമാണ് അണഡവുമായി ചേര്ന്ന് ഭൂണമായി തീരുന്നത് ഇന്ന് നമുക്കറിയാം. മൈക്രോസ് കോപ്പിന്റെ കണ്ടുപിടുത്തത്തിന് മുമ്പ് ശുക്ലസ്രാവം മൊത്തമായി ഘനീബവിച്ചാണ് കുഞ്ഞുണ്ടാകുന്നതെന്നായിരുന്നു പൊതുവായ വിശ്വാസം. എന്നാല് ശുക്ല സ്രാവത്തിലെ ചെറിയ ഒരു അംശത്തില് നിന്നാണ് മനുഷ്യ സൃഷ് ടിയുടെ പ്രാരംഭമെന്ന വസ് തുത പതിനാലു നൂറ്റാണ്ടുകള്ക്ക് മുമ്പ് അവതരിച്ച ഖുര്ആന് സൂക് തങ്ങള് വ്യക്തമാക്കിയിട്ടുണ്ട്. "അവന് സ്രവിക്കപ്പെടുന്ന ശുക്ലത്തില് നിന്നുള്ള ഒരുകണമായിരുന്നില്ലേ? (വി.ഖു. 75:37) പുരുഷബീജം അണ്ഡവുമായി കൂടിച്ചേരുമ്പോഴാണ് ഭൂണം ഉണ്ടാവുന്നതെന്ന് നമുക്കറിയാം. എന്നാല് പുര്ഷ ബീജത്തിനകത്ത് ഒരു കൊച്ചുകുഞ്ഞ് ഒളിഞ്ഞിരിപ്പുണ്ടെന്നും അമ്മയുടെ ഗര്ഭാശയം ആ കുഞ്ഞിന് വളരാനുള്ള ഇടമൊരുക്കുക മാത്രമേ ചെയ്യുന്നുള്ളൂവെന്നുമായിരുന്നു പതിനെട്ടാം നൂറ്റാണ്ടു വരെ നിലനിന്നിരുന്ന വിശ്വാസം. ഇതില്നിന്ന് വിത്യസ് തമായി കൂടിച്ചേര്ന്നുണ്ടായ ബീജത്തില്നിന്നാണ് മനുഷ്യസൃഷ് ടി നടക്കുന്നതെന്നാണ് ഖുര്ആന് വ്യക്തമാക്കുന്നത്. "കൂടിച്ചേര്ന്നുണ്ടായ ഒരു ബീജത്തില്നിന്ന് തീര്ച്ചയായും നാം മനുഷ്യനെ സൃഷ് ടിച്ചിരിക്കുന്നു". (വി.ഖു. 78:2).
ഭൂണത്തിന്റെ വിത്യസ്ത ഘട്ടങ്ങളെക്കുറിക്കുന്ന ഖുര്ആന് വാക്യത്തിന്റെ സാരം ഇങ്ങനെയാണ്.
"തീര്ച്ചയായും മനുഷ്യനെ നാം കളിമണ്ണിന്റെ സത്തയില്നിന്ന് സൃഷ് ടിച്ചിരിക്കുന്നു. പിന്നീട് ഒരു ബീജമായി കൊണ്ട് അവനെ നാം ഭദ്രമായ ഒരു സ്ഥനത്തുവെച്ചു. പിന്നീട് ആ ബീജത്തെ നാം "അലഖ"യായി രൂപപ്പെടുത്തി. എന്നിട്ട് ആ "അലഖ"യെ "മുദ്അ"യായി രൂപപ്പെടുത്തി. എന്നിട്ട് ആ "മുദ്അ"യെ അസ്ഥികൂടമായി രൂപപ്പെടുത്തി. എന്നിട്ട് ആ അസ്ഥികൂടത്തെ മാംസം കൊണ്ട് പൊതിഞ്ഞു. പിന്നീട് മറ്റൊരു സൃഷ് ടിയായി നാം അവനെ വളര്ത്തിയെടുത്തു. അപ്പോള് ഏറ്റവുംനല്ല സൃഷ് ടി കര്ത്താവായ അല്ലാഹു അനുഗ്രപൂര്ണനായിരിക്കുന്നു. (വി.ഖു. 23:12-14).
ഭ്രൂണത്തിന്റെ ഘട്ടങ്ങളായി ഖുര്ആനില് വിവരിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന എല്ലാ അവസ്ഥകളും മനുഷ്യഭ്രൂണത്തിന്റെ വളര്ച്ചയില് കഴിഞ്ഞുപോകുന്നുവെന്നാണ് ആധുനിക പഠനങ്ങള് വ്യക് തമാക്കുന്നത്.
1. അലഖ്
ഈ പദത്തിന് എന്തെങ്കിലും ഒട്ടിപ്പിടിക്കുകയോ പറ്റിച്ചേരുകയോ ചെയ്യുന്നത് എന്നാണ് അര്ത്ഥം. ഗര്ഭാശയത്തിലെ ഭൂണത്തിന്റെ ആദ്യത്തെ അവസ്ഥയെ കുറിക്കുന്ന പദമാണിത്. ബീജസങ്കലനം നടന്ന് ഏഴാമത്തെ ദിവസം ഭൂണം ഗര്ഭാശയത്തിന്റെ ആന്തരപാളിയായ എന്ട്രേമെട്രിയത്തില് പറ്റിപ്പിടിക്കും. ഇങ്ങനെ പറ്റിപ്പിടിച്ച് വളരാനാരംഭിക്കുന്ന ഭ്രൂണത്തെ കണ്ടാല് പറ്റിപ്പിടിച്ച ഒരു അട്ടയാണെന്ന് തോന്നും. അലഖ എന്ന പദത്തിന് നീരട്ടയെന്നും അര്ത്ഥമുണ്ട്. (പറ്റിപ്പിടിക്കുന്ന നീരട്ടയുടെ സ്വഭാവത്തില്നിന്നാണ് ഈ പേര് ലഭിച്ചിരിക്കുന്നത്) ഭ്രൂണത്തിന്റെ ആദ്യാവസ്ഥയെ കുറിക്കാന് ഖുര്ആന് ഉഭയോഗിച്ച പദം (അലഖ) കൃത്യമാണെന്നര്ത്ഥം
2. മുദ്അ
"ചവച്ചരക്കപ്പെട്ടത്" എന്നാണ് ഈ പദത്തിനര്ത്ഥം. ഇരുപത്തിയേഴു ദിവസം പ്രായമായ ഭ്രൂണത്തെ കണ്ടാല് അത് ചവച്ചു തുപ്പിയ ഒരു മാംസക്കഷ് ണമാണെന്നേ തോന്നൂ. ചവച്ചുതുപ്പിയതുപോലെ പല്ലടയാളങ്ങള് പോലും അതിന്മേല് ഉണ്ടായിരിക്കും. "അലഖ"യില്നിന്നും "മുദ്അ" യായി രൂപപ്പെടുത്തിയെന്ന ഖുര്ആനിക പരാമര്ശം സത്യസന്തമാണെന്ന വസ് തുത ഇവിടെ അനാവൃതമാകുന്നു.
3. അസ്ഥി.
ചവച്ചരക്കപ്പെട്ട മാംസപിണഡം പോലെ തോന്നിച്ചിരുന്ന ഭ്രൂണത്തില് നിന്ന് അഞ്ച് ആഴ്ച് പ്രായമായാല് അസ്ഥികള് രൂപപ്പെടാനാരംഭിക്കും. "മുദ്അ"യില് നിന്ന് അസ്ഥികൂടം രൂപപ്പെടുത്തിയെന്ന ഖുര്ആന് വചനം എത്ര ശരി.
4. പേശികള്
അസ്ഥികള് രൂപപ്പെട്ട് അതില് മാംസപേശികള് പൊതിയുന്നതോടെയാണ് രൂപം തെളിഞ്ഞ ശിശുവായിതീരുന്നത്. "എന്നിട്ട് അസ്ഥികൂടത്തെ മാംസംകൊണ്ട് പൊതിഞ്ഞു. പിന്നീട് മറ്റൊരു സൃഷ് ടിയായി നാം അവനെ വളര്ത്തിയെടുത്തു" വെന്ന ഖുര്ആനിക പരാമര്ശത്തിന്റെ സത്യത ഇവിടെ നമുക്ക് ബോധ്യമാവുന്നു.
ഭ്രൂണത്തിന്റെ വളര്ച്ച നടക്കുന്നത് ഗര്ഭാശത്തിനകത്ത് വെച്ചാണല്ലോ. മൂന്ന് ആവരണങ്ങളാണ് അമ്മയുടെ വയറിനുള്ളത്. ഒന്ന് അടിവയറിന്റെ ഭിത്തി. രണ്ട്, ഗര്ഭാശയ ഭിത്തി. മൂന്ന്, ഗര്ഭാശയത്തിനകത്തെ ആംനിയോണ് കോറിയോണ് പാട. ഭൂണത്തെ വെളിച്ചത്തില് നിന്ന് സംരക്ഷിക്കുകയെന്ന മര്മപ്രധാനമായ ധര്മം നിര്വഹിക്കുന്ന ഈ ആവരണങ്ങളെ ഇരുട്ടുകള് എന്ന് വിളിക്കുന്നതില് യാതൊരു അസാംഗത്യവുമില്ല. മൂന്ന് ഇരുട്ടുകള്ക്കകത്തുവെച്ചാണ് ഭ്രൂണവളര്ച്ച നടക്കുന്നതെന്ന വസ് തുത ഖുര് ആന് വ്യക്തമാക്കിയിട്ടുണ്ട്. നിങ്ങളുടെ മാതാക്കളുടെ വയറുകളില് മൂന്ന് തരം ഇരുട്ടുകള്ക്കുള്ളിലായി സൃഷ് ടിയുടെ ഒരു ഘട്ടത്തിനു ശേഷം മറ്റൊരു ഘട്ടമായി കൊണ്ട് നിങ്ങളെ അവന് സൃഷ് ടിക്കുന്നു. (വി.ഖു 39:6) ഇതുപോലെ തന്നെ ഭൂമിയേയുമെല്ലാം കുറിച്ച് ഒട്ടനവധി ഖുര്ആനിക പ്രസ്താവനകളുണ്ട്. ആധുനിക ശാസ്ത്രീയനിഗമനങ്ങള് ഈ പ്രസ്താവനകള് നൂറു ശതമാനം സത്യസന്ധമാണെന്നതിന് സാക്ഷ്യം നില്ക്കുന്നു. ഇത് വ്യക്തമാക്കുന്നതെന്താണ്? ത്രിലോക ജ്ഞാനിയായ സര്വ്വ ശക്തനാണ് വിശുദ്ധ ഖുര്ആന് അവതരിപ്പിച്ചതെന്ന യഥാര്ഥ്യമല്ലാതെ മറ്റൊന്നുമല്ല.
വെല്ലുവിളി
അറബി സാഹിത്യത്തിലെ അതികായകന്മാരായിരുന്ന ആളുകളുടെ ഇടയിലേക്കാണ് ഖുര്ആന് അവതരിപ്പിക്കപ്പെട്ടത്. കവികളില് പലരും ഇസ് ലാമിന്റെ ശത്രുപക്ഷത്തായിരുന്നു. ഖുര്ആനിന്റെ ദിവ്യത്വത്തില് സംശയം പ്രകടിപ്പിച്ചവരോട് അത് ഒരു വെല്ലുവിളി നടത്തി. അതിങ്ങനെയാണ്. "നമ്മുടെ ദാസന് നാം അവതരിപ്പിച്ചു കൊടുത്തതിനെപ്പറ്റി നിങ്ങള് സംശയാലുക്കളാണെങ്കില് അതിന്റേതുപോലെയുള്ള ഒരു അധ്യായമെങ്കിലും നിങ്ങള് കൊണ്ടുവരിക. അല്ലാഹുവിനു പുറമെ നിങ്ങള്ക്കുള്ള സഹായികളേയും വിളിച്ചുകൊള്ളൂക. നിങ്ങള് സത്യവാന്മാണെങ്കില്" (ഖുര്ആന് 2:23).
ഖുര്ആനിലെ ചെറിയൊരു അധ്യായത്തിനു തുല്ല്യമായ ഒരു അധ്യായം കൊണ്ടുവന്ന് അതിന്റെ വെല്ലുവിളിക്ക് മറുപടി നല്കാന് അന്നത്തെ സാഹിത്യ തമ്പുരാക്കന്മാര്ക്കൊന്നും കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല. ഇന്നും ആ വെല്ലുവിളി നില്നില്ക്കുന്നു. ഖുര്ആനിലെ ചൈതന്യവത്തും ആശയ സമ്പുഷ് ടവും ജ്ഞാന നിബിഡവുമായ ഒരധ്യായത്തിന് തുല്ല്യമായ ഒരു രചന കൊണ്ടുവരാന് ആര്ക്കെങ്കിലും സാധിക്കുമോയെന്ന വെല്ലുവിളി. അതിന് ഉത്തരം നല്കാന് മനുഷ്യര്ക്ക് കഴിയില്ലെന്ന് ഇന്ന് നമുക്കറിയാം. മനുഷ്യന്റെ അറിവിനും കഴിവിനും പരിമിതികളുണ്ടെന്ന വസ് തുതയുടെ വെളിച്ചത്തില് ത്രികാല ജ്ഞാനിയായ തമ്പുരാന് മാത്രമേ ഖുര്ആനിനു തുല്ല്യമായ ഒരു രചന അവതരിപ്പിക്കാന് കഴിയൂവെന്ന് നാം മനസ്സിലാക്കുന്നു. സ്ഥലകാലങ്ങള്ക്ക് അതീതനായവനു മത്രമേ ഖുര്ആനിലുള്ളതിന് തുല്ല്യമായ ഒരു അദ്ധ്യായം പോലും കൊണ്ടുവരാനാകൂ. തീര്ച്ച!
സുഹൃത്തേ,
താങ്കള് ഖുര്ആന് വായിച്ചുവൊ? ഖുര്ആനിന്റെ സാഹിത്യ ഭംഗിയും ആശയ ഗാംഭീര്യവും മനസ്സിലാക്കണമെങ്കില് അറബിഭാഷയിലൂടെ തന്നെ അത് മനസ്സിലാക്കണം. എങ്കിലും അത് പഠിപ്പിക്കുന്ന ആദര്ശങ്ങളേയും പ്രദാനം ചെയ്യുന്ന സാന്മാര്ഗിക സംവിധാനത്തേയും കുറിച്ചു മനസ്സിലാക്കുവാന് ഖുര്ആന് പരിഭാഷകളില്നിന്നു സാധിക്കും. ഒരുവിധം എല്ലാ ഭാഷകളിലും ഖുര്ആന് പരിഭാഷകളുണ്ട്. നിങ്ങള്ക്ക് അത് വായിക്കാന് അവസരം ലഭിച്ചിട്ടില്ലെങ്കില് ഇന്നുതന്നെ അതിനു തയാറാവുക സര്വ്വശക്തന് നമ്മുടെ മോചനത്തിനുവേണ്ടി അവതരിപ്പിച്ച ഗ്രന്ഥവുമായി അടുക്കുവാന് ശ്രമിക്കുക. ഖുര്ആന് പഠിക്കുക, പിന്പറ്റുക പടച്ചതംമ്പുരാന് നമ്മെ അനുഗ്രഹിക്കട്ടെ. ആമീന്.
കടപ്പാട്: എം. എം. അക് ബര്
നമ്മെളെന്തു മനസ്സിലാക്കണം. ഈ ഗ്രന്ഥം അദ്ദേഹത്തിന്റെ സൃഷ്ടിയാണോ? അതല്ല സാഹിത്യവും ശാസ്ത്രവും നിയമവും ചരിത്രവുമെല്ലാം അറിയുന്ന മറ്റാരോ എഴുതി കൊടുത്തതാണെന്നോ. ഗ്രന്ഥവുമായി നമ്മുടെ മുമ്പില് പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ട വ്യക്തി പറയുന്നു: ഇത് ഞാനെഴുതിയതല്ല; എല്ലാവിധ വിജ്ഞാനീയങ്ങളിലും അസാധ്യമായ ജ്ഞാനമുള്ള ഒരുവന് എനിക്ക് തന്നതാണ്.
ആ മനുഷ്യന് ഇതുവരെ കളവ് പറഞ്ഞതായി ആരും കേട്ടിട്ടില്ല. പിന്നെ നമുക്ക് ഈ പദങ്ങള് വിശ്വസിച്ചുകൂടെ? നമ്മുടെയെല്ലാം അന്തരംഗം മന്ത്രിക്കുന്നു 'തീര്ച്ചയായും നമുക്ക് അദ്ദേഹത്തിന്റെ പദങ്ങള് വിശ്വസിക്കാം'. ഇനി നമുക്ക് ചോദിക്കാം. ഏതാണീ ഗ്രന്ഥം? ആരാണ് അത് ലോകത്തനു മുമ്പില് അവതരിപ്പിച്ചത്? അത് ആരുടേതാണെന്നാണ് അദ്ദേഹം പറഞ്ഞത്?
ആ ഗ്രന്ഥം ഖുര്ആനാകുന്നു. മുഹമ്മദ് നബി (സ്വ. അ.) യാണ് അത് ലോകത്തിനുമുമ്പില് ഓതികേള്പ്പിച്ചത്. അത് അവതരിപ്പിച്ചത് സര്വ്വ ശക്തനായ സര്വ്വലോക സ്രഷ്ടാവാകുന്നു.
ഖുര്ആന് ദൈവിക ഗ്രന്ഥമാണെന്ന അവകാശവാദത്തിന് എന്താണ് തെളിവ്?
വേദഗ്രന്ഥം
ഇന്നു നിലനില്ക്കുന്ന ഗ്രന്ഥങ്ങളില് ഖുര്ആന് മാത്രമാണ് സ്വയം ദൈവിക ഗ്രന്ഥമെന്ന് അവകാശപ്പെടുന്നത്. ഖുര്ആന് സ്വയം പരിചയപ്പെടുത്തുന്നത് ഇങ്ങനെയാണ്:
"നിശ്ചയം ഇത് ലോകരക്ഷിതാവ് അവതരിപ്പിച്ചതു തന്നെ. വിശ്വസ്താത്മാവ് നിന്റെ ഹൃദയത്തില് അതുംകൊണ്ട് ഇറങ്ങിയിരിക്കുന്നു. നീ താക്കീത് നല്കുന്നവരുടെ കൂടെയാവുന്നതിനുവേണ്ടി (ഖുര്ആന് 26:192-194).
അവതരിപ്പിക്കപ്പെട്ട രൂപത്തില് ഇന്നും നിലനില്ക്കുന്ന ഏകവേദഗ്രന്ഥം ഖുര്ആനാണ്. തുകല്, കല്ല്, എല്ല് തുടങ്ങിയ വസ്തുക്കളിന്മേല് മുഹമ്മദി (സ്വ.അ.) ന്റെ കാലത്തുതന്നെ അത് പൂര്ണ്ണമായി എഴുതിവെച്ചിരിക്കുന്നു. രണ്ടു ചട്ടകള്ക്കുള്ളില് അവ ക്രോഡീകരിക്കപ്പെട്ടത് ഒന്നാം ഖലീഫ അബൂബക്കറി (റ.അ.) ന്റെ കാലത്താണ്. മൂന്നാം ഖലീഫ ഉസ്മാന് (റ.അ.) അതിന്റെ കോപ്പികളെടുത്ത് ഇസ് ലാമിക രാഷ് ട്രത്തിന്റെ പ്രവിശ്യാ തലസ്ഥാനങ്ങളിലേക്കെല്ലാം എത്തിച്ചു കൊടുത്തു. അതിന്റെ കോപ്പികള് ഇന്നും ലഭ്യമാണ്. ഖുര്ആന് അതിന്റെ ഒറിജനല് രൂപത്തില് തന്നെ ലോകവസാനം വരെ നില്നില്ക്കും തീര്ച്ച. അങ്ങിനെ നില നിര്ത്തുമെന്ന സര്വ്വ ശക്തന്റെ പ്രഖ്യാപനം കാണുക:
"തീര്ച്ചയായും നാമാണ് ആ ഉത്ബോധനം അവതരിപ്പിച്ചത് തീര്ച്ചയായും നാം അതിനെ കാത്തുസൂക്ഷിക്കുന്നതുമാണ് (ഖുര്ആന് 15:9).
വൈരുദ്ധ്യങ്ങളില്ല
വളരെ ബൃഹത്തും വിപുലവുമായ വിഷയങ്ങളാണ് ഖുര്ആന് കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നത്. സുദീര്ഘമായ ഇരുപത്തിമൂന്നു വര്ഷങ്ങള്ക്കിടയില് വിഭിന്നങ്ങളായ പരിത:സ്മികളില് വെച്ചാണ് ഖുര്ആന് അവതരിപ്പിക്കപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരുന്നത്. എന്നിട്ടും അതില് വൈരുദ്ധ്യങ്ങളൊന്നും തന്നെയില്ല. ഖുര്ആന് ദൈവിക ഗ്രന്ഥമാണെന്നതിനുള്ള മതിയായ തെളിവാണിത്. ഇക്കാര്യം ഖുര്ആന് തന്നെ വ്യക്തമാക്കുന്നുണ്ട്:
"അവര് ഖുര്ആനിനെപറ്റി ചിന്തിക്കുന്നില്ലേ? അത് അല്ലാഹുവല്ലാത്തവരുടെ പക്കല് നിന്നുള്ളതായിരുന്നുവെങ്കില് അവരതില് ധാരാളം വൈരുദ്ധ്യം കണ്ടെത്തുമായിരുന്നു. (ഖുര്ആന് 4:52).
ധാര്മിക നിയമങ്ങള്
ഖുര്ആനിലുള്ള ധാര്മിക നിയമങ്ങള് ഏതൊരു സമൂഹത്തിലും പ്രയോഗിക്കുവാന് പറ്റുന്നതും അതു വിഭാവനം ചെയ്യുന്ന സന്മാര്ഗിക സംവിധാനം കിടയറ്റതുമാണ്. വ്യക്തിജീവിതത്തിലോ കുടുംബജീവിതത്തിലോ സാമൂഹികജീവിതത്തിലോ രഷ് ട്രീയ ജീവിതത്തിലോ ഏതിലായിരുന്നാലും ഖുര് ആന് മുന്നോട്ടുവെക്കുന്ന വിധിവിലക്കുകള് അനുസരിക്കുന്നത് നന്മക്കും പുരോഗതിക്കും മാത്രമേ നിമിത്തമാകൂ. സൂക്ഷ്മജ്ഞര്ക്ക് മാര്ഗദര്ശനമാകുന്ന ഗ്രന്ഥമായിട്ടാണ് ഖുര്ആന് സ്വയം പരിചയപ്പെടുത്തുന്നത്.
'ഇതാണ് ഗ്രന്ഥം അതില് സംശയമേതുമില്ല. സൂക്ഷ്മത പാലിക്കുന്നവര്ക്ക് നേര്വഴി കാണിക്കുന്നതത്രേ അത് (വി.ഖു. 4:82).
പ്രായോഗികത
ഖുര്ആനിന്റെ അവതരണത്തിന് മുമ്പും പിമ്പുമുണ്ടായിരുന്ന അറേബ്യന് സമൂഹത്തെക്കുറിച്ച് പഠിച്ചാല് തന്നെ ഖുര്ആന് എത്രത്തോളം പ്രായോഗികമാണെന്നും അത് സൃഷ്ട്ടിച്ച വിപ്ലവം എത്രത്തോളം മഹത്തരമാണെന്നും നമുക്ക് മനസ്സിലാവും. രാഷ് ട്രീയവും സൈനികവുമായി അസംഘടിതരായിരുന്ന. കൃഷിസൗകര്യങ്ങളൊന്നുമില്ലാത്തതിനാല് കാര്ഷികമായി പിന്നോക്കം നിന്നിരുന്ന്. വിദ്യാഭ്യാസരംഗത്ത് വട്ടപൂജ്യമായിരുന്ന. ചികില്സാരംഗത്ത് ഒന്നുമില്ലായിരുന്ന, അന്ധവിശ്വാസങ്ങള് സൃഷ്ടിച്ച അധമത്വം പേറികൊണ്ടിരുന്ന, മദ്യത്തിലും, മദിരാക്ഷിയിലും മയങ്ങിക്കിടന്നിരുന്ന. ഗോത്ര മഹിമയുടെ പേരില് ചോരക്കളം തന്നെ പടക്കാന് തയ്യാറായ ഒരു സമൂഹം ഇതാണ് ഖുര്ആനിനു മുമ്പുള്ള അറേബ്യയുടെ ചരിത്രം. ഖുര്ആനിന്റെ അവതരണത്തിനു ശേഷമുള്ള അറേബ്യയുടെ ചരിത്രം. ഖുര്ആനിന്റെ അവതരണത്തിനു ശേഷമുള്ള അറേബ്യയുടെ ചരിത്രം ഇതില്നിന്നും വ്യത്യസ്തമാണ്. സംസകാരങ്ങളെ വെല്ലുന്ന ഒരു പുതിയ സംസകാരത്തിന്റെ വാഹകരെയാണ് നമുക്ക് അവിടെ കാണാന് കഴിയുന്നത്. ശാസ് ത്ര സങ്കേതിക രംഗങ്ങളില് അന്നത്തെ അതികായന്മാരായ ഗ്രീക്കുകാരേക്കാള് ആ രംഗത്ത് ഉയര്ന്നുനില്കാനവര്ക്ക് കഴിഞ്ഞു. അലക്സാണ്ട്രീയേക്കാള് വലിയ സാംസകാരിക കേന്ദ്രമായി അറേബ്യയെ മാറ്റിയെടുക്കാനവര്ക്കു സാധിച്ചു. നൂറ്റാണ്ടുകളുടെ രഷ് ട്രീയ നായകത്വമുണ്ടായിരുന്ന റോമിനേയും പേര്ഷ്യയേയും അവര് വിറപ്പിച്ചു. ഗോത്ര കലഹങ്ങങ്ങളില് തമ്മില് തല്ലി തകര്ന്നിരുന്ന അവര് ഐക്യത്തിന്റെ പതാക വാഹകരായി മാറി. ധര്മവും അധര്മവും എന്താണെന്നറിയാതിരുന്ന അവര് ധാര്മിക തത്വങ്ങളുടെ പ്രചാരകരായി മാറി. ഇതായിരുന്നു ഖുര്ആന് സ്രഷ് ടിച്ച മഹത്തായ വിപ്ലവം. സാംസ്കാരിക രംഗത്ത് വട്ടപൂജ്യമായിരുന്ന ഒരു ജനതയെ വെറും ഇരുപത്തിമൂന്ന് വര്ഷങ്ങള്ക്കോണ്ട് സംസ്കാരത്തിന്റെ പരമോനത ശീര്ഷത്തിലെത്തിക്കാന് കഴിഞ്ഞ് ഖുര്ആനിന് തുല്യമായി ലോകത്തെ പരിവര്ത്തിപ്പിക്കാന് സാധിച്ച മറ്റൊരു ഗ്രന്ഥം മാനവ ചരിത്രത്തിലെവിടെയെങ്കിലുമുണ്ടായിട്ടുണ്ടോ?
ഇല്ലെയെന്നാണുത്തരം. ഖുര്ആനിനേക്കാള് പ്രായോഗികമായ മറ്റൊരു ഗ്രന്ഥവുമില്ലെന്നാണ് വാസ് തവം.
സാഹിത്യം
കേള്ക്കുന്നവന്റെ ബുദ്ധിക്ക് തൃപ്തിയും മനസ്സിന് സമാധാനവും ലഭ്യമാവുന്നതോടൊപ്പം അവന്റെ ഹൃദയത്തില് മാറ്റങ്ങള് സൃഷ് ടിക്കുക കൂടി ചെയ്യുന്നതാണ് യഥാര്ത്ത സാഹിത്യം. ഈ അര്ഥത്തില് ഖുര്ആന് ഒരു കുറ്റമറ്റ സാഹിത്യ കൃതിയാണെന്ന് പറയാം. ഖുര്ആന് എത്രത്തോളം മനുഷ്യമനസ്സുകളെ സ്വാധീനിച്ചിരുന്നുവെന്നതിന് ഒരു ഉദാഹരണം: മുഹമ്മദ് (സ്വ. അ.) ഒരിക്കല് കഅബയുടെ സമീപം വെച്ച് ഖുര്ആന് ഓതുകയാണ്. ശ്രോതാക്കളില് മുസ് ലീമുകളും അമുസ് ലീമുകളുംമെല്ലാം ഉണ്ട് സൂറത്തുന്നജ് മിലെ സാഷ് ടാഗത്തിന്റെ സൂക്തം ഓതികൊണ്ടിരിക്കെ അല്ലാഹുവിന്റെ കല്പന പ്രകാരം നബി(സ്വ.അ.) സാഷ് ടാംഗം നമിച്ചു. അപ്പോള് അബൂജഹല് എന്ന അഹങ്കാരി ഒഴികെ മറ്റെല്ലാവരും-മുസ് ലീകളും അമുസ് ലീകളുംമെല്ലാം - സാഷ് ടാംഗം നമിച്ചുപോയി. അതാണ് ഖുര്ആനിന്റെ സ്വാധീന ശക്തി. കഠിന വിരോധികള് പോലും അതിന്റെ കല് പന അനുസരിച്ചു തല് കുനിക്കുന്ന അവസ്ഥയുണ്ടാവുക! മനുഷ്യ മനസ്സിന്റെ സ്വാധീനിക്കുവാന് ദിവ്യവചനങ്ങള്ക്കുള്ള കഴിവ്.
പ്രവചനങ്ങള്
ഖുര്ആന് നടത്തിയ പ്രവചനങ്ങളെല്ലാം അക്ഷരംപ്രതി പുലര്ന്നിട്ടുണ്ട്. ഒരു ഉദാഹരണം. മുഹമ്മദി(സ്വ.അ.)ന്റെ കാലത്ത്. അറേബ്യന് അര്ദ്ധദ്വീപിന്റെ ചില ഭാഗങ്ങളില് റോമക്കാരും പേര്ഷ്യക്കാരും തമ്മില് ആധിപത്യത്തിനു വേണ്ടിയുള്ള പോരാട്ടം നടക്കുകയായിരുന്നു. ഹിജ്റ അഞ്ചാം വര്ഷത്തില് നടന്ന അതിഘോരമായ യുദ്ധത്തില് റോമക്കാര് പരാജയപ്പെട്ടു. ഇനിയൊരു തിരിച്ചുവരവ് അസാധ്യമാണെന്ന് തോന്നിപ്പിക്കുമാറ് അതിദയനീയമായിരുന്നു തോല്വി. ഈ അവസരത്തില് ഖുര്ആന് ഇങ്ങിനെ പ്രവചിച്ചു.
"അടുത്ത നാട്ടില്വെച്ച് റോമക്കാര് തോല് പ്പിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. തങ്ങളുടെ പരാചയത്തിനുശേഷം ഏതാനും വര്ഷങ്ങള്ക്കുള്ളില് തന്നെ അവര് വിജയം നേടുന്നതാണ്. (30:2-4).
ഈ പ്രവചനം തെറ്റിയില്ല. ആറു വര്ഷങ്ങള് തികയുന്നതിനുമുമ്പ് റോമക്കാര് പേര്ഷ്യകാരെ പരാജയപ്പെടുത്തി. ഇങ്ങനെ എത്രയെത്ര പ്രവചനങ്ങള്!. ഖുര്ആനിന്റെ പൂര്ത്തീകരിക്കപ്പെട്ട പ്രവചനങ്ങള് അത് സര്വകാലജ്ഞാനിയായ പടച്ചതംമ്പുരാന്റേതാണെന്ന വസ്തുത വെളിപ്പെടുത്തുന്നു.
ശാസ് ത്രീയത
വാനശാസ് ത്രത്തിലോ ഭൂമിശാസ് ത്രത്തിലോ സമുദ്രശാസ് ത്രത്തിലോ ഒന്നും അടിസ്ഥാന ജ്ഞാനം പോലുമില്ലാതിരുന്ന കാലത്ത് അവതരിപ്പിക്കപ്പെട്ട ഖുര്ആനിലെ വചനങ്ങള് പ്രസ് തുത ശസ്ത്ര ശാഖയിലെ പുതിയ കണ്ടുപിടുത്തങ്ങളുമായി പൂര്ണ്ണമായും യോജിക്കുന്നുവെന്ന വസ്തുത അത് ദൈവിക ഗ്രന്ഥമാണെന്ന് ഒരിക്കല്കൂടി വ്യക്തമാക്കുന്നു.
ഭ്രൂണ പരിണാമത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ഖുര്ആനിക പരാമര്ശങ്ങള് ഉദാഹരണമായെടുക്കുക. താഴെ പറയുന്ന വസ്തുതകള് ശ്രദ്ധിക്കുക.
സ്രവിക്കപ്പെടുന്ന ശുക്ലത്തിലെ ലക്ഷക്കണക്കിന് ബീജങ്ങളില് ഒരെണ്ണം മാത്രമാണ് അണഡവുമായി ചേര്ന്ന് ഭൂണമായി തീരുന്നത് ഇന്ന് നമുക്കറിയാം. മൈക്രോസ് കോപ്പിന്റെ കണ്ടുപിടുത്തത്തിന് മുമ്പ് ശുക്ലസ്രാവം മൊത്തമായി ഘനീബവിച്ചാണ് കുഞ്ഞുണ്ടാകുന്നതെന്നായിരുന്നു പൊതുവായ വിശ്വാസം. എന്നാല് ശുക്ല സ്രാവത്തിലെ ചെറിയ ഒരു അംശത്തില് നിന്നാണ് മനുഷ്യ സൃഷ് ടിയുടെ പ്രാരംഭമെന്ന വസ് തുത പതിനാലു നൂറ്റാണ്ടുകള്ക്ക് മുമ്പ് അവതരിച്ച ഖുര്ആന് സൂക് തങ്ങള് വ്യക്തമാക്കിയിട്ടുണ്ട്. "അവന് സ്രവിക്കപ്പെടുന്ന ശുക്ലത്തില് നിന്നുള്ള ഒരുകണമായിരുന്നില്ലേ? (വി.ഖു. 75:37) പുരുഷബീജം അണ്ഡവുമായി കൂടിച്ചേരുമ്പോഴാണ് ഭൂണം ഉണ്ടാവുന്നതെന്ന് നമുക്കറിയാം. എന്നാല് പുര്ഷ ബീജത്തിനകത്ത് ഒരു കൊച്ചുകുഞ്ഞ് ഒളിഞ്ഞിരിപ്പുണ്ടെന്നും അമ്മയുടെ ഗര്ഭാശയം ആ കുഞ്ഞിന് വളരാനുള്ള ഇടമൊരുക്കുക മാത്രമേ ചെയ്യുന്നുള്ളൂവെന്നുമായിരുന്നു പതിനെട്ടാം നൂറ്റാണ്ടു വരെ നിലനിന്നിരുന്ന വിശ്വാസം. ഇതില്നിന്ന് വിത്യസ് തമായി കൂടിച്ചേര്ന്നുണ്ടായ ബീജത്തില്നിന്നാണ് മനുഷ്യസൃഷ് ടി നടക്കുന്നതെന്നാണ് ഖുര്ആന് വ്യക്തമാക്കുന്നത്. "കൂടിച്ചേര്ന്നുണ്ടായ ഒരു ബീജത്തില്നിന്ന് തീര്ച്ചയായും നാം മനുഷ്യനെ സൃഷ് ടിച്ചിരിക്കുന്നു". (വി.ഖു. 78:2).
ഭൂണത്തിന്റെ വിത്യസ്ത ഘട്ടങ്ങളെക്കുറിക്കുന്ന ഖുര്ആന് വാക്യത്തിന്റെ സാരം ഇങ്ങനെയാണ്.
"തീര്ച്ചയായും മനുഷ്യനെ നാം കളിമണ്ണിന്റെ സത്തയില്നിന്ന് സൃഷ് ടിച്ചിരിക്കുന്നു. പിന്നീട് ഒരു ബീജമായി കൊണ്ട് അവനെ നാം ഭദ്രമായ ഒരു സ്ഥനത്തുവെച്ചു. പിന്നീട് ആ ബീജത്തെ നാം "അലഖ"യായി രൂപപ്പെടുത്തി. എന്നിട്ട് ആ "അലഖ"യെ "മുദ്അ"യായി രൂപപ്പെടുത്തി. എന്നിട്ട് ആ "മുദ്അ"യെ അസ്ഥികൂടമായി രൂപപ്പെടുത്തി. എന്നിട്ട് ആ അസ്ഥികൂടത്തെ മാംസം കൊണ്ട് പൊതിഞ്ഞു. പിന്നീട് മറ്റൊരു സൃഷ് ടിയായി നാം അവനെ വളര്ത്തിയെടുത്തു. അപ്പോള് ഏറ്റവുംനല്ല സൃഷ് ടി കര്ത്താവായ അല്ലാഹു അനുഗ്രപൂര്ണനായിരിക്കുന്നു. (വി.ഖു. 23:12-14).
ഭ്രൂണത്തിന്റെ ഘട്ടങ്ങളായി ഖുര്ആനില് വിവരിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന എല്ലാ അവസ്ഥകളും മനുഷ്യഭ്രൂണത്തിന്റെ വളര്ച്ചയില് കഴിഞ്ഞുപോകുന്നുവെന്നാണ് ആധുനിക പഠനങ്ങള് വ്യക് തമാക്കുന്നത്.
1. അലഖ്
ഈ പദത്തിന് എന്തെങ്കിലും ഒട്ടിപ്പിടിക്കുകയോ പറ്റിച്ചേരുകയോ ചെയ്യുന്നത് എന്നാണ് അര്ത്ഥം. ഗര്ഭാശയത്തിലെ ഭൂണത്തിന്റെ ആദ്യത്തെ അവസ്ഥയെ കുറിക്കുന്ന പദമാണിത്. ബീജസങ്കലനം നടന്ന് ഏഴാമത്തെ ദിവസം ഭൂണം ഗര്ഭാശയത്തിന്റെ ആന്തരപാളിയായ എന്ട്രേമെട്രിയത്തില് പറ്റിപ്പിടിക്കും. ഇങ്ങനെ പറ്റിപ്പിടിച്ച് വളരാനാരംഭിക്കുന്ന ഭ്രൂണത്തെ കണ്ടാല് പറ്റിപ്പിടിച്ച ഒരു അട്ടയാണെന്ന് തോന്നും. അലഖ എന്ന പദത്തിന് നീരട്ടയെന്നും അര്ത്ഥമുണ്ട്. (പറ്റിപ്പിടിക്കുന്ന നീരട്ടയുടെ സ്വഭാവത്തില്നിന്നാണ് ഈ പേര് ലഭിച്ചിരിക്കുന്നത്) ഭ്രൂണത്തിന്റെ ആദ്യാവസ്ഥയെ കുറിക്കാന് ഖുര്ആന് ഉഭയോഗിച്ച പദം (അലഖ) കൃത്യമാണെന്നര്ത്ഥം
2. മുദ്അ
"ചവച്ചരക്കപ്പെട്ടത്" എന്നാണ് ഈ പദത്തിനര്ത്ഥം. ഇരുപത്തിയേഴു ദിവസം പ്രായമായ ഭ്രൂണത്തെ കണ്ടാല് അത് ചവച്ചു തുപ്പിയ ഒരു മാംസക്കഷ് ണമാണെന്നേ തോന്നൂ. ചവച്ചുതുപ്പിയതുപോലെ പല്ലടയാളങ്ങള് പോലും അതിന്മേല് ഉണ്ടായിരിക്കും. "അലഖ"യില്നിന്നും "മുദ്അ" യായി രൂപപ്പെടുത്തിയെന്ന ഖുര്ആനിക പരാമര്ശം സത്യസന്തമാണെന്ന വസ് തുത ഇവിടെ അനാവൃതമാകുന്നു.
3. അസ്ഥി.
ചവച്ചരക്കപ്പെട്ട മാംസപിണഡം പോലെ തോന്നിച്ചിരുന്ന ഭ്രൂണത്തില് നിന്ന് അഞ്ച് ആഴ്ച് പ്രായമായാല് അസ്ഥികള് രൂപപ്പെടാനാരംഭിക്കും. "മുദ്അ"യില് നിന്ന് അസ്ഥികൂടം രൂപപ്പെടുത്തിയെന്ന ഖുര്ആന് വചനം എത്ര ശരി.
4. പേശികള്
അസ്ഥികള് രൂപപ്പെട്ട് അതില് മാംസപേശികള് പൊതിയുന്നതോടെയാണ് രൂപം തെളിഞ്ഞ ശിശുവായിതീരുന്നത്. "എന്നിട്ട് അസ്ഥികൂടത്തെ മാംസംകൊണ്ട് പൊതിഞ്ഞു. പിന്നീട് മറ്റൊരു സൃഷ് ടിയായി നാം അവനെ വളര്ത്തിയെടുത്തു" വെന്ന ഖുര്ആനിക പരാമര്ശത്തിന്റെ സത്യത ഇവിടെ നമുക്ക് ബോധ്യമാവുന്നു.
ഭ്രൂണത്തിന്റെ വളര്ച്ച നടക്കുന്നത് ഗര്ഭാശത്തിനകത്ത് വെച്ചാണല്ലോ. മൂന്ന് ആവരണങ്ങളാണ് അമ്മയുടെ വയറിനുള്ളത്. ഒന്ന് അടിവയറിന്റെ ഭിത്തി. രണ്ട്, ഗര്ഭാശയ ഭിത്തി. മൂന്ന്, ഗര്ഭാശയത്തിനകത്തെ ആംനിയോണ് കോറിയോണ് പാട. ഭൂണത്തെ വെളിച്ചത്തില് നിന്ന് സംരക്ഷിക്കുകയെന്ന മര്മപ്രധാനമായ ധര്മം നിര്വഹിക്കുന്ന ഈ ആവരണങ്ങളെ ഇരുട്ടുകള് എന്ന് വിളിക്കുന്നതില് യാതൊരു അസാംഗത്യവുമില്ല. മൂന്ന് ഇരുട്ടുകള്ക്കകത്തുവെച്ചാണ് ഭ്രൂണവളര്ച്ച നടക്കുന്നതെന്ന വസ് തുത ഖുര് ആന് വ്യക്തമാക്കിയിട്ടുണ്ട്. നിങ്ങളുടെ മാതാക്കളുടെ വയറുകളില് മൂന്ന് തരം ഇരുട്ടുകള്ക്കുള്ളിലായി സൃഷ് ടിയുടെ ഒരു ഘട്ടത്തിനു ശേഷം മറ്റൊരു ഘട്ടമായി കൊണ്ട് നിങ്ങളെ അവന് സൃഷ് ടിക്കുന്നു. (വി.ഖു 39:6) ഇതുപോലെ തന്നെ ഭൂമിയേയുമെല്ലാം കുറിച്ച് ഒട്ടനവധി ഖുര്ആനിക പ്രസ്താവനകളുണ്ട്. ആധുനിക ശാസ്ത്രീയനിഗമനങ്ങള് ഈ പ്രസ്താവനകള് നൂറു ശതമാനം സത്യസന്ധമാണെന്നതിന് സാക്ഷ്യം നില്ക്കുന്നു. ഇത് വ്യക്തമാക്കുന്നതെന്താണ്? ത്രിലോക ജ്ഞാനിയായ സര്വ്വ ശക്തനാണ് വിശുദ്ധ ഖുര്ആന് അവതരിപ്പിച്ചതെന്ന യഥാര്ഥ്യമല്ലാതെ മറ്റൊന്നുമല്ല.
വെല്ലുവിളി
അറബി സാഹിത്യത്തിലെ അതികായകന്മാരായിരുന്ന ആളുകളുടെ ഇടയിലേക്കാണ് ഖുര്ആന് അവതരിപ്പിക്കപ്പെട്ടത്. കവികളില് പലരും ഇസ് ലാമിന്റെ ശത്രുപക്ഷത്തായിരുന്നു. ഖുര്ആനിന്റെ ദിവ്യത്വത്തില് സംശയം പ്രകടിപ്പിച്ചവരോട് അത് ഒരു വെല്ലുവിളി നടത്തി. അതിങ്ങനെയാണ്. "നമ്മുടെ ദാസന് നാം അവതരിപ്പിച്ചു കൊടുത്തതിനെപ്പറ്റി നിങ്ങള് സംശയാലുക്കളാണെങ്കില് അതിന്റേതുപോലെയുള്ള ഒരു അധ്യായമെങ്കിലും നിങ്ങള് കൊണ്ടുവരിക. അല്ലാഹുവിനു പുറമെ നിങ്ങള്ക്കുള്ള സഹായികളേയും വിളിച്ചുകൊള്ളൂക. നിങ്ങള് സത്യവാന്മാണെങ്കില്" (ഖുര്ആന് 2:23).
ഖുര്ആനിലെ ചെറിയൊരു അധ്യായത്തിനു തുല്ല്യമായ ഒരു അധ്യായം കൊണ്ടുവന്ന് അതിന്റെ വെല്ലുവിളിക്ക് മറുപടി നല്കാന് അന്നത്തെ സാഹിത്യ തമ്പുരാക്കന്മാര്ക്കൊന്നും കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല. ഇന്നും ആ വെല്ലുവിളി നില്നില്ക്കുന്നു. ഖുര്ആനിലെ ചൈതന്യവത്തും ആശയ സമ്പുഷ് ടവും ജ്ഞാന നിബിഡവുമായ ഒരധ്യായത്തിന് തുല്ല്യമായ ഒരു രചന കൊണ്ടുവരാന് ആര്ക്കെങ്കിലും സാധിക്കുമോയെന്ന വെല്ലുവിളി. അതിന് ഉത്തരം നല്കാന് മനുഷ്യര്ക്ക് കഴിയില്ലെന്ന് ഇന്ന് നമുക്കറിയാം. മനുഷ്യന്റെ അറിവിനും കഴിവിനും പരിമിതികളുണ്ടെന്ന വസ് തുതയുടെ വെളിച്ചത്തില് ത്രികാല ജ്ഞാനിയായ തമ്പുരാന് മാത്രമേ ഖുര്ആനിനു തുല്ല്യമായ ഒരു രചന അവതരിപ്പിക്കാന് കഴിയൂവെന്ന് നാം മനസ്സിലാക്കുന്നു. സ്ഥലകാലങ്ങള്ക്ക് അതീതനായവനു മത്രമേ ഖുര്ആനിലുള്ളതിന് തുല്ല്യമായ ഒരു അദ്ധ്യായം പോലും കൊണ്ടുവരാനാകൂ. തീര്ച്ച!
സുഹൃത്തേ,
താങ്കള് ഖുര്ആന് വായിച്ചുവൊ? ഖുര്ആനിന്റെ സാഹിത്യ ഭംഗിയും ആശയ ഗാംഭീര്യവും മനസ്സിലാക്കണമെങ്കില് അറബിഭാഷയിലൂടെ തന്നെ അത് മനസ്സിലാക്കണം. എങ്കിലും അത് പഠിപ്പിക്കുന്ന ആദര്ശങ്ങളേയും പ്രദാനം ചെയ്യുന്ന സാന്മാര്ഗിക സംവിധാനത്തേയും കുറിച്ചു മനസ്സിലാക്കുവാന് ഖുര്ആന് പരിഭാഷകളില്നിന്നു സാധിക്കും. ഒരുവിധം എല്ലാ ഭാഷകളിലും ഖുര്ആന് പരിഭാഷകളുണ്ട്. നിങ്ങള്ക്ക് അത് വായിക്കാന് അവസരം ലഭിച്ചിട്ടില്ലെങ്കില് ഇന്നുതന്നെ അതിനു തയാറാവുക സര്വ്വശക്തന് നമ്മുടെ മോചനത്തിനുവേണ്ടി അവതരിപ്പിച്ച ഗ്രന്ഥവുമായി അടുക്കുവാന് ശ്രമിക്കുക. ഖുര്ആന് പഠിക്കുക, പിന്പറ്റുക പടച്ചതംമ്പുരാന് നമ്മെ അനുഗ്രഹിക്കട്ടെ. ആമീന്.
കടപ്പാട്: എം. എം. അക് ബര്
03 November, 2007
ഞാനും കൊതിക്കാറുണ്ടെന്നും.... ഈ ഗാനം എത്ര സുന്ദരം...
തിരികെ ഞാന് വരുമെന്ന
വാര്ത്ത കേള്ക്കാനായി
ഗ്രാമം കൊതിക്കാറുണ്ടെന്നും...
തിരികെ മടങ്ങുവാന് തീരത്തടുക്കുവാന്
ഞാനും കൊതിക്കാറുണ്ടെന്നും...
വിടുവായന്തവളകള് പതിവായിക്കരയുന്ന
നടവരമ്പോര്മ്മയില് കണ്ടു...
വെയിലേറ്റുവാടുന്ന ചെറുമികള് തേടുന്ന
തണലും തണുപ്പും ഞാന് കണ്ടു.
ഒരുവട്ടിപ്പൂവുമായ് അകലത്തെയമ്പിളി
തിരുവോണത്തോണിയൂന്നുമ്പോള്...,
തിരപുല്കും നാടെന്നെ തിരികെവിളിക്കുന്നു
ഇളനീരിന് മധുരക്കിനാവായ്...
തുഴപോയ തോണിയില് തകരുന്ന
നെഞ്ചിലെ തുടികൊട്ടും പാട്ടായി ഞാനും...
മനമുരുകിപ്പാടുന്ന പാട്ടില് മരുപ്പക്ഷി
പിടയുന്ന ചിറകൊച്ച കേട്ടു...
തിരികെ ഞാന് വരുമെന്ന
വാര്ത്തകേള്ക്കാനായി
ഗ്രാമം കൊതിക്കാറുണ്ടെന്നും...
തിരികെ മടങ്ങുവാര് തീരത്തടുക്കുവാന്
ഞാനും കൊതിക്കാറുണ്ടന്നും....
14 October, 2007
മുസ് ലീകളും പെരുന്നാളും
പെരുന്നാളില് മുസ് ലീകളുടെ നാവുകള് തക് ബീര് ചൊല്ലുന്നതു പോലെ അവരുടെ ഹൃദയങ്ങള്കൂടി തക് ബീര് ചൊല്ലിയിരുന്നെങ്കില് ചരിത്രത്തെ അവര്ക്ക് മാറ്റിത്തിരുത്താന് സാധിക്കുമായിരുന്നു;
പെരുന്നാള് നമസ്കാരത്തിന് ഒന്നിച്ചു നില്ക്കുന്നതുപോലെ എപ്പോഴും അവര് ഒന്നിച്ചു നിന്നിരുന്നുവെങ്കില് ശത്രുസേനകളെ അവര് പരാജയപ്പെറ്റുത്തുമായിരുന്നു;
പരസ് പരം കൈ കൊടുക്കുന്നതുപോലെ അവര് മന്സ്സുകള്കൂടി പരസ് പരം നല്കിയിരുന്നുവെങ്കില് അനൈക്യത്തിന്റെ പ്രേരകങ്ങളെ തകര്ത്തെറിയാന് കഴിയുമായിരുന്നു;
ചുണ്ടുകള് പുഞ്ചിരുക്കുന്നതുപോലെ അവരുടെ മനസ്സുകള് കൂടി ചിരിതൂകിയിരുന്നെങ്കില് അവര് ആകാശത്തെ മാലാഖമാര്ക്കൊപ്പമെത്തുമായിരുന്നു;
കാലികളെ ബലിയറുക്കുന്നതുപോലെ അവര് തങ്ങളുടെ അഹന്തകളെക്കൂടി ബലിയരുത്തിരുന്നെങ്കില് എന്നും അവര്ക്ക് പെരുന്നാളാകുമായിരുന്നു;
മേത്തരം വസ്ത്രങ്ങള് ധരിക്കുന്നതുപോലെ ഉത്കൃഷ്ടസ്വഭാവങ്ങള് കൂടി അവര് അണിഞ്ഞിരുന്നെങ്കില് ഭൂമുഖത്തെ ഏറ്റവും മനോഹരമായ ജനത അവരായിത്തീരുമായിരുന്നു.
കടപ്പാട്: ഡോ. മുസ് ത്വഫസ്സിവാഈ
പെരുന്നാള് നമസ്കാരത്തിന് ഒന്നിച്ചു നില്ക്കുന്നതുപോലെ എപ്പോഴും അവര് ഒന്നിച്ചു നിന്നിരുന്നുവെങ്കില് ശത്രുസേനകളെ അവര് പരാജയപ്പെറ്റുത്തുമായിരുന്നു;
പരസ് പരം കൈ കൊടുക്കുന്നതുപോലെ അവര് മന്സ്സുകള്കൂടി പരസ് പരം നല്കിയിരുന്നുവെങ്കില് അനൈക്യത്തിന്റെ പ്രേരകങ്ങളെ തകര്ത്തെറിയാന് കഴിയുമായിരുന്നു;
ചുണ്ടുകള് പുഞ്ചിരുക്കുന്നതുപോലെ അവരുടെ മനസ്സുകള് കൂടി ചിരിതൂകിയിരുന്നെങ്കില് അവര് ആകാശത്തെ മാലാഖമാര്ക്കൊപ്പമെത്തുമായിരുന്നു;
കാലികളെ ബലിയറുക്കുന്നതുപോലെ അവര് തങ്ങളുടെ അഹന്തകളെക്കൂടി ബലിയരുത്തിരുന്നെങ്കില് എന്നും അവര്ക്ക് പെരുന്നാളാകുമായിരുന്നു;
മേത്തരം വസ്ത്രങ്ങള് ധരിക്കുന്നതുപോലെ ഉത്കൃഷ്ടസ്വഭാവങ്ങള് കൂടി അവര് അണിഞ്ഞിരുന്നെങ്കില് ഭൂമുഖത്തെ ഏറ്റവും മനോഹരമായ ജനത അവരായിത്തീരുമായിരുന്നു.
കടപ്പാട്: ഡോ. മുസ് ത്വഫസ്സിവാഈ
ശാസ്ത്രീയമായി ഖുര്ആന് പഠിക്കുന്നതിനു ബന്ധപ്പെടുക:
ഇമെയില്: UnderstandQuraan@yahoo.ie
04 October, 2007
ഇതും ഒരു ഗള്ഫുകാരന്
വര്ണ്ണച്ചിറകുള്ള സ്വപനങ്ങളും പേറി
വര്ണ്ണാഭമാം ഗള്ഫില് പിറന്നിങ്ങുന്നവന്
നാട്ടിലെ തന് കുടുംബാംഗങ്ങളെ പോറ്റാന്
നാടും വീടുമുപേക്ഷിച്ചു പോന്നവന്.
ഒരു നല്ല ജോലിയ്ക്കായ് കാത്തിരിയ്കും നേരം
ഉരുകുന്നു മാനസം താന്പോലുമറിയാതെ
പൊരിയുന്ന വെയിലത്ത് തളര്ന്നു വീഴുന്നേരം
കുളിരേകിടുന്നു തന് വീടിന്റെയോര്മ്മകള്.
കിട്ടുന്ന സമ്പാദ്യം നാട്ടിലയച്ചിട്ട്
ഒട്ടിയ വയറുമായ് കഴിയുന്ന പലദിനം
തന് കുടുംബത്തിന്റെ ആവശ്യമൊക്കെയും
സന്തോഷമോടെ നിറവേറ്റാന് ശ്രമിയ്ക്കുന്നു.
അന്യന്റെ ദു:ഖങ്ങള് നേര്ക്കുനേര് കാണവേ
തന് ദു:ഖങ്ങള് വിസ്മരിച്ചീടുന്നു
അവധിക്കു നാട്ടില് പോകാനൊരുങ്ങവേ
ഇതിലേറെ സന്തോഷം ഇനി വേറെയില്ല.
നാട്ടിലെ ബന്ധുമിത്രങ്ങളെ കാണവേ
വിസ്മരിച്ചീടുന്നു ഗള്ഫിലെ ദുരിതങ്ങള്.
ദു:ഖങ്ങളൊക്കെയും ഉള്ളിലൊതുക്കിക്കൊ-
ണ്ടേവര്ക്കും സന്തോഷമേകാന് ശ്രമിയ്ക്കുന്നു.
അവധി കഴിഞ്ഞുടന് ഗള്ഫില് തിരിച്ചെത്തി
വീണ്ടും ചുമക്കുന്നു ദുരിതമാം ഭാണ്ഡം.
വര്ഷങ്ങളൊത്തിരിയിതുപോലെ പിന്നിട്ടാല്
ബന്ധുക്കളൊന്നായി കരേറിടും നിശ്ചയം.
ആരോഗ്യമൊക്കെ ക്ഷയിയ്ക്കുന്ന മാത്രയില്
വിടചൊല്ലീടുന്നവന് ഗള്ഫിനോടെന്നേയ്ക്കും
ഗള്ഫിലെ സമ്പാദ്യമെല്ലാം നിലയ്കുകില്
പിന്നാര്ക്കും വേണമീ എക്സ്-ഗള്ഫുകാരനെ.
വര്ണ്ണച്ചിറകുള്ള സ്വപ്നങ്ങളൊക്കെയും
കണ്ണീര് സുമങ്ങളായി ആരോരുമറിയാതെ.
ഈ കവിത എന്റെ സ്വയം സൃഷ്ടിയല്ല എന്റെ കൂട്ടുകാരന്റെ കൂട്ടുകാരന്റേതാണ്
വരമൊഴിയിലേക്കു പകര്ത്തി ടൈപ്പു ചെയ്തു എന്നു മാത്രം.
അദ്ദേഹത്തിന്റെ പേരു: പോള്സണ് തൈക്കാട്ടില്വര്ണ്ണാഭമാം ഗള്ഫില് പിറന്നിങ്ങുന്നവന്
നാട്ടിലെ തന് കുടുംബാംഗങ്ങളെ പോറ്റാന്
നാടും വീടുമുപേക്ഷിച്ചു പോന്നവന്.
ഒരു നല്ല ജോലിയ്ക്കായ് കാത്തിരിയ്കും നേരം
ഉരുകുന്നു മാനസം താന്പോലുമറിയാതെ
പൊരിയുന്ന വെയിലത്ത് തളര്ന്നു വീഴുന്നേരം
കുളിരേകിടുന്നു തന് വീടിന്റെയോര്മ്മകള്.
കിട്ടുന്ന സമ്പാദ്യം നാട്ടിലയച്ചിട്ട്
ഒട്ടിയ വയറുമായ് കഴിയുന്ന പലദിനം
തന് കുടുംബത്തിന്റെ ആവശ്യമൊക്കെയും
സന്തോഷമോടെ നിറവേറ്റാന് ശ്രമിയ്ക്കുന്നു.
അന്യന്റെ ദു:ഖങ്ങള് നേര്ക്കുനേര് കാണവേ
തന് ദു:ഖങ്ങള് വിസ്മരിച്ചീടുന്നു
അവധിക്കു നാട്ടില് പോകാനൊരുങ്ങവേ
ഇതിലേറെ സന്തോഷം ഇനി വേറെയില്ല.
നാട്ടിലെ ബന്ധുമിത്രങ്ങളെ കാണവേ
വിസ്മരിച്ചീടുന്നു ഗള്ഫിലെ ദുരിതങ്ങള്.
ദു:ഖങ്ങളൊക്കെയും ഉള്ളിലൊതുക്കിക്കൊ-
ണ്ടേവര്ക്കും സന്തോഷമേകാന് ശ്രമിയ്ക്കുന്നു.
അവധി കഴിഞ്ഞുടന് ഗള്ഫില് തിരിച്ചെത്തി
വീണ്ടും ചുമക്കുന്നു ദുരിതമാം ഭാണ്ഡം.
വര്ഷങ്ങളൊത്തിരിയിതുപോലെ പിന്നിട്ടാല്
ബന്ധുക്കളൊന്നായി കരേറിടും നിശ്ചയം.
ആരോഗ്യമൊക്കെ ക്ഷയിയ്ക്കുന്ന മാത്രയില്
വിടചൊല്ലീടുന്നവന് ഗള്ഫിനോടെന്നേയ്ക്കും
ഗള്ഫിലെ സമ്പാദ്യമെല്ലാം നിലയ്കുകില്
പിന്നാര്ക്കും വേണമീ എക്സ്-ഗള്ഫുകാരനെ.
വര്ണ്ണച്ചിറകുള്ള സ്വപ്നങ്ങളൊക്കെയും
കണ്ണീര് സുമങ്ങളായി ആരോരുമറിയാതെ.
ഈ കവിത എന്റെ സ്വയം സൃഷ്ടിയല്ല എന്റെ കൂട്ടുകാരന്റെ കൂട്ടുകാരന്റേതാണ്
വരമൊഴിയിലേക്കു പകര്ത്തി ടൈപ്പു ചെയ്തു എന്നു മാത്രം.
അഭിപ്രായങ്ങളും നിര്ദ്ദേശങ്ങളും താഴെ കൊടുത്തിരിക്കുന്ന മെയിലില് അയക്കാന് അപേക്ഷ
E-Mail: paulson@daviesgroupuae.com
02 October, 2007
ഗാന്ധിജയന്തിയായിട്ടും ഈ ബ്ലോഗില് ആരും നമ്മുടെ രാഷ്ട്രപിതാവിനെ കുറിച്ച് ഓര്ക്കാതെയും എഴുതാതെയും കണ്ടപ്പോള് എനിക്കു തോന്നിയ ഒരു ചെറിയ കാര്യം
GandhijiFreeindia > Biographies > Freedom Fighters > Gandhiji
Introduction Gandhiji’s life was dedicated to the ideals of Truth, Non-violence and Love. 'The Bhagavad Gita is my mother,' he once said; and the name of Sri Rama was his shield. He was the architect of India's freedom and one of the greatest men of this century.
Author - G.V.Narayan Murti
GandhijiA traveler, who came from Europe to India about thirty-five years ago, was asked: ‘What do you wish to see in India?’ His reply was: 'The Himalayas, The Taj Mahal and Mahatma Gandhi.' It was neither wealth nor power that made Gandhiji so famous. He became famous for certain good quality that he possessed. He always practiced what he taught. He did not do evil to any body; and also, he did not even consider the evil doer as wicked. He wished him well; and wished all well; he wished well to everything, and at all times. He looked upon all with love, and worked all through life to put an end to hatred and to spread love. From ancient times such a man of love has been called a 'Mahatma 'in India.
Truthful and Religious Parents'Gandhi' is a family name. The Gandhi’s had been merchants for many years. They lived in a town called Porbandar. It now belongs to Gujarat State. The town had stone walls around it. As the stones shone in the sun, the town was known as 'Shwetapuri' (the White City).Uttamchand Gandhi was the grandfather of Gandhiji. He was the Diwan or the Prime Minister or the Rana (ruler) of Porbandar. His son Karamchand Gandhi was Gandhiji 's father. Gandhiji's full name was Mohan- das Karamchand Gandhi. He was born on October 2, 1869.Karamchand Gandhi was the Diwan of Porbandar State for some time, and later became the Diwan of Raikot State. Like his father, he too was an honest and a courageous man. His wife's name was Putlibai. Mohandas Karamchand Gandhi was their youngest son. Karamchand Gandhi was a very practical man. Gandhiji describes his father in his autobiography as follows: 'My father was a lover of his clan, truthful, brave and generous. ' Often there used to be readings from the Ramayana and the Mahabharatha in his house. There used to be religious dis- cussions also among Jain, Parsi and Muslim scholars. Young Gandhi listened to all this with attention.Putlibai was in the habit of visiting temples every day. She used to take Gandhi also with her. She used to keep stern vows and fasts. Religious practices were her very life breath. Her influence on the son was great. Many years later, Gandhiji, recollecting his early years, said, 'If there is any purity in me, it is all due to my mother.' The son imbibed from his mother the qualities of service, sacrifice and affection for others.
Gandhi as a StudentYoung Gandhi had his primary education up to the seventh year at Porbandar. Then his education continued at Rajkot. Gandhi was a very shy boy. He never found fault with elders. He was very obedient.Once an Inspector of Schools visited the school. The teacher dictated some English words. Gandhi had miss-spelt the word 'Kettle'. The teacher noticed this, and made signs to the boy to correct it by copying from his neighbor. But Gandhi did not do so. He also felt that the same teacher, who had taught him that copying was bad, was not right in prompting him to do so. Still, the respect he had for his teacher did not grow less.At that time, Gandhi had occasion to see two plays. They were 'Shravana Pitribhakti' and 'Harishchandra'. These two plays left a deep impression on his mind. The devotion of Shravana to his aged parents was a model in itself. Harishchandra suffered great misery for the sake of truth. Gandhi began to consider if he could not also live like them.On the plastic mind of the young, example and company act as powerful forces. When Gandhi joined the High school in his thirteenth year, he fell into evil company. But he soon realized his folly and returned to the right path.Sheik Mehtab, a classmate of Gandhi, was a strong boy. He always excelled all the boys in games and sports. Gandhi came to believe that, in order to expel the English rulers from our country, it was necessary that one should become strong like Sheik by eating meat. This false belief took deep root in his mind. He tried to eat meat in secret. He found it distasteful. In the same way, he smoked cigarettes. He also stole a piece of gold to pay his brother's debts. He felt sad because he had not the freedom to act as he wished. In a moment of despair, he tried to kill himself, by swallow- ing Matura seeds (an effective poison). But he lost courage and could not do so. At last he felt sorry for his conduct. He confessed his guilt in a letter and, with trembling hands, handed it to his father. The father did not say even a word, and simply shed tears of sorrow. This melted Gandhi's heart. He touchingly refers to this incident in his autobiography: 'Those pearl-drops of love cleansed my heart, and washed my sin away.'Gandhi was only an ordinary boy both in the Primary School and in the High School. No special qualities were seen in him. At school he never took part in any games. He would not even freely mix with his companions. The fear that somebody would make fun of him always filled his mind.
The Great Force of Religion
Gandhi was married to Kastur Ba in his thirteenth year. Kastur Ba was also a girl of the same age. It was a case of child- marriage, and child-marriage was accustom of those days. It was a marriage of two persons, who did not understand anything about it. The immediate result of this was that a year's studies were spoiled. By the time Gandhi's High School education ended, a child was born, and died, and another was born. A boy of fifteen or sixteen years had already become a father. By that time Gandhi's father also had passed away.A Gujarati poem, by Shyamlal Bhat, that Gandhi read in deep impression on his mind. The lines were:For a bowl of water give a goodly meal;For a kindly greeting bow thou down with zeal;For simple penny pay thou back with gold;If thy life were rescued, life does not withhold.Thus the words and actions of the wise regard;Every little service tenfold they reward.But the truly noble know all men as one,And return with gladness good for evil done.This became the ideal of Gandhi's life. He understood that revenge was not true religion. He understood what the 'Religion of Humanity' was. He understood the great force of religion.
In England
After completing his High School studies, Gandhi joined the Samaldas College, Bhavnagar and continued his studies for some time. One day, a Swamiji who came to Gandhi's house remarked: "Why don't you send this boy to England for studies? The family can regain its honor." This appealed to Gandhi. He had a great desire to study medical science; but his brother was not in favor of it. Further, in those days it was supposed to be, against religion to cross the sea. His mother too did not consent. Her fear was that her son might take to liquor and meat eating. At last, Gandhi gave his word to his mother that he would not do anything immoral, and got her consent. His brother agreed to bear the burden of the expenses, though he was not a rich man. It was finally decided that Gandhi should go to England and study Law to become a Barrister. Gandhi was only nineteen years old then. He was to leave for England on September 4, 1888. The elders of his caste learnt this. They opposed his journey. But Gandhi disobeyed them and left. The elders declared that Gandhi was an outcaste. Gandhi had learnt from some elders about life in London as also about manners to be observed in English society. Friends had told him that it was difficult to live without drinking wine and eating meat, in a cold country like England. But Gandhi tried hard to keep his promise to his mother. He went in search of vegetarian hotels, and was content to eat whatever food he got there. Every day he had to walk a long distance from his residence to the hotel. But he never felt it a hardship. In the end, he decided to cook his food himself. Gandhi also tried to practice English gentlemen's ways and manners and to learn to speak French, dancing and the art of public speaking. His expenses increased. Neither could he learn any of them. And then the realization came to him that his brother was struggling hard to send him money. Then he gave up all needless expenses, and began to live a simple life. His studies became his sole aim. Gandhi developed great intimacy with an English family. He pretended to be an unmarried man. He used to be quite free with the two-grownup daughters of the family. It looked as if the friendship would go beyond the proper limits. It was a testing time for Gandhiji. At that hour, he remembered the promise he had made to his mother. It saved him from a moral fall. He felt repentant, and wrote a letter of apology to the lady of the house, confessing that he was a married man and the father of a child. Gandhi stayed in England for two years and eight months. He obtained the degree of Barrister-at-Law. Without staying even for a day more, he started on the return journey to India, on June 12, 1891. During his stay in England, Gandhi tried some experiments in vegetarian diet. He came to the conclusion that a human being should not eat non-vegetarian food for any reason. He got acquainted with some great persons of the day, like Dadabhai Nairobi and Dr. Beasant. But there was no indication at all that some day Gandhi would become a great man. For the first time Gandhi read the Bhagavad Gita, in the company of two English Theosophist friends. Together they studied 'The Song Celestial' (the English translation of the Gita) by Sir Edwin Arnold. This roused Gandhi's interest in the Holy Books of the Hindu religion; and his interest grew with time. The teaching of the Gita was a source of spiritual strength to Gandhi.
What Next?A great sorrow awaited Gandhi on his return to India. His mother had passed away while he was in England. But his brother had not informed him of this. In England, Gandhiji had dreamed of telling his mother how he had struggled hard to keep his promise to her and of her joy when she listened to his story. But Gandhi was denied this pleasure.Now, Gandhi was an young man of twenty- two. His son Harilal was a boy of four. Gandhi began the practice of law with great zeal in Bombay. But he lacked the courage to plead a case in the court. He could not conduct the very first case. He was deeply disappointed in the profession. He could not get any suitable work. At last he returned to Rajkot. His brother too was disappointed.At this time, there arose a hope that the eldest brother Lakshmidas might become the Diwan of Porbandar State. But he had incurred the anger of the British Political Agent. Gandhi had met that Political Agent when he was in London. Lakshmidas naturally expected that his brother would recommend his case. Though Gandhi was unwilling he called on the Political Agent and pleaded the case. He was warned that it was improper to make such a plea. Still Gandhi continued to plead for his brother. This put out the Agent, and he ordered his servant to show Gandhi the door. Gandhi felt greatly ashamed. But he was helpless. He felt distressed at his pitiable condition. This bitter event led to a total change in his way of life.
The Call from South AfricaSome Gujarati merchants had trade relations with South Africa. One of them, a relative of a merchant called Dada AbdullaSheth, was a friend of Gandhi's brother, He asked Gandhi's brother if Gandhi would be willing to go to South Africa to assist his relative's English Lawyer in a lawsuit pending before a court. The work would take a year. All expenses would be borne by the merchant and, in addition, Gandhi would get one hundred and five pounds as fees. This seemed a good opportunity to Gandhi, as he was not only disappointed in the profession, but had also been put to shame by the English Political Agent. He obtained his brother's consent and set sail to South Africa in April 1893. He was only twenty-four years old.
'Do you have self respect?’ Two or three days had passed after Gandhi's arrival in Durban, in Natal State. Gandhi was wearing a turban on his head when he went to the court. The judge, noticing it, ordered him to remove it. All Indians, except the Muslims, who habitually wore a turban, had to remove it as a mark of respect to the court. Gandhi refused to remove it and went out of the court. This was the first insult that he had to suffer in South Africa.After a week Gandhi had to make journey by train. He had bought a first class ticket. The train reached Maritzburg station. It was a bitter cold night. An officer of the railway came to Gandhi and asked him to vacate his seat for a white man, and to move to the van on the train. Gandhi refused. The railway officials, with the help of the police, had his things, thrown out. He was also removed from the carriage by force. The train left. Gandhi sat alone on the platform in the dark station and brooded over the insult he had suffered. In India a white officer put him to shame; should such a thing happen here too! The cup of sorrow was full. The next day, he continued the journey. It had to be done partly by horse coach and partly by train. Only Europeans were permitted to sit inside the carriage. Gandhi could not sit with them. He sat outside by the side of the coachman. Some time later, he was ordered to sit on the footboard. Gandhi could not bear it. He refused to carry out the order. The supervisor of the carriage, a European, attacked Gandhi and began to thrash him. Gandhi suffered the blows but did not at all move from where he sat. At last, the passengers intervened and checked the supervisor.Thus Gandhi was subject to untold shame. But when he learnt that such a shame was the fate of all Indian settlers, he was a transformed man.Indians had begun to settle in South Africa in 1860. Many of them were laborers in the sugar cane, tea and coffee plantation's belonging to Englishmen.In the eyes of the white Europeans all Indians were 'coolies'; the merchants were 'coolie merchants'; Barrister Gandhi was a 'coolie Barrister'. All were put to shame by being called 'Girmitias' and 'Samy'. (Girmitia is an ugly form of 'permit', and 'Samy' the ugly form of 'Swamy'.) In Natal no Indian was allowed to move about after 9 at night. In Orange Free State, no Indian could acquire property; he could neither be an agriculturist or a tradesman. In Trans- vaal, he had no right to own land; in addition to this, he had to pay a settlement tax of three pounds. All Indians had to live in dirty areas. Once Gandhi himself was knocked down by police patrol-guards, for being out after 9 at night. In short, Indians were not considered as human beings. The South African Indian problem was thus a problem of life and death for a hundred thousand people. It was a problem of life and death for a hundred thousand people. It was a problem of life and death for a hundred thousand people. It was a problem of self- respect. All Indians suffered the shame mutely.
Barrister Gandhi Leader of the fight for self-respectGandhi was successful in bringing about a compromise in the lawsuit of Abdulla Sheth. His work in South Africa was over.The time to return to India had come. A meeting was arranged to bid him farewell. Those who had assembled discussed a news item, which had appeared in the papers that day, under the title 'The Indian Franchise'. Finally they decided to request Gandhi to stay in South Africa for some time more, to help them. Gandhi agreed. The assembly to bid farewell to Gandhi was converted into an action committee to fight for citizenship rights of the Indian settlers of South Africa. This laid the foundation for Gandhi's stay in South Africa. Thus the seed of the fight for the rights of Indian brethren was sown.Gandhi started an organization and called it 'The Natal Indian Congress'. It was to carry on the struggle of the Indians. He also started a newspaper. It was called 'The Indian Opinion'. The paper became an organ to give information about the struggle.It created unity and a sense of self-respect among the Indian settlers. Gandhi once visited India and attended the session of the Indian National Congress; he spoke about the hardships of the South African Indians, and got the Congress to pass a resolution supporting the struggle.While in India, Gandhi made some speeches about the South African question. They were misreported in the press. The white men of South Africa who read the report became angry with Gandhi. They were waiting for Gandhi's return. As soon as he left the ship, they attacked him. His life was in danger. They kept shouting 'Hang Gandhi'. They also threw brickbats and rotten eggs at him. At that critical time, the wife of a European police officer courageously entered the fray, and led Gandhi to a place of safety.Gandhi was determined in his struggle. He united the Indian settlers and carried on the struggle. At that time, the Zulus, the natives of South Africa, rose in rebellion against the British. Gandhi suspended the struggle, formed a Red Cross Corps, and served the wounded soldiers. This was a great service. The British Government appreciated it, and awarded him the 'Kaiser-i- Hind' medal.
The Birth of 'Satyagraha'Towards the end of 1907, the Government of South Africa tightened its laws against the Asian settlers in South Africa. It was called the 'Asiatic Act'. It lay down that all men and women of Asian origin above the age of eight years should get their names registered. In addition to this, the Government recognized only Christian marriages as legal. The result of this was that a Hindu couple or a Muslim couple who were married according to Hindu and Muslim religious rites were no longer considered as legally wedded husband and wife. Further, there was restriction on movement from one province to another.Gandhi advised his men not to honor and obey the Registration Law. This led to a fierce struggle. Gandhi called it 'Satyagraha' ; it was the use of 'Soul-Force' or 'Love- Force' against 'Brute-Force' or violence. He trained men, women and children as volunteers to offer Satyagraha. He called his band a 'Peace Brigade'. It had to enter Transval from Natal. This was the civil dis- obedience that he planned. It continued for six months. All the Satyagrahis including Gandhi were arrested and put into prison. At last, the Government of South Africa came to an honorable settlement with Gandhi. The citizenship rights of Indians were recognized. Thus Gandhi was the champion of the self-respect of the Indians in South Africa.Satyagraha, this new way of struggle in South Africa, began a new chapter in the political history of the world, Politics is generally understood to permit cheating, killing and violence. Its policy is that the end justifies the means. But Gandhi taught the principle that both the end and the means must be equally pure and moral. He himself put that principle into practice. He showed that if this is to be possible, love or nonviolence alone is the way to it.
'Mahatma Gandhi'Gandhi now became a world-renowned person. He was considered by many famous persons in the West as an incarnation of Jesus Christ. This was for his nonviolent struggle - Satyagraha. He stayed in South Africa for 22 years. When he finally returned to India, he was welcomed and honored by the millions of his countrymen as 'Mahatma Gandhiji'.
'Sarvodaya' Gandhiji formed an Ashram near Ahmedabad. It was called 'Satyagraha Ashram'. The way of life that he practiced there was known as 'Sarvodaya' - the well being of all. It was the way of life that he practiced in South Africa. In South Africa, he had started two institutions -the Phoenix Settlement and the Tolstoy Farm. The aim of these Ashrams was plain living and high thinking. He believed that by such a way of life the well being of all men could be secured. 'A tooth for a tooth and an eye for an eye’ was not true religion, that is, revenge was not religion. His desire was that the individual should lead a truthful, religious and loving life. Man should strive to establish truth, piety and love in human society. It was Gandhiji's belief that the power of goodness that comes from such a life could transform the worst power on earth.
Gandhiji -The Leader of IndiaThe people of India were also carrying on a struggle for freedom from the British rule. The Indian National Congress was striving for it. In 1919, British soldiers had acted in a brutal manner against an innocent and unarmed assembly of people, who had gathered for a meeting at Jalian- wala Bagh in Punjab. There were walls around with only a small passage to go out of the Bagh. The soldiers fired on the assembly, and killed and wounded many people mercilessly.
Lokamanya Tilak, the great Indian national leader, passed away at that time. The nation was looking for an able leader. The Mahatma, the hero of the Satyagraha struggle in South Africa, had attracted the attention of many Indians. Thus leadership courted him naturally. There was great charm in his words. His conduct was flaw- less and crystal clear. He filled the nation with a new spirit. Under his leadership the weakest man, woman and child, as well as innocent riots, were ready for a nonviolent fight. They were ready to sacrifice their all. Self-sacrifice and service became the religion of the nation.The Indian National Congress carried on five major struggles for freedom, during three decades, under the leadership of Gandhiji. In 1920-22, it was called 'The Non-Cooperation Movement'. Government schools and colleges, courts and Legislatures were all boycotted. Gandhiji himself was arrested, and was sentenced to six years imprisonment. His trial in the court at that time drew the attention of the entire civilized world.In 1922, there was Hindu-Muslim disturbances in Bombay. Many were injured and killed on account of religious madness. Gandhiji was shocked to the core, He called his son Devadas and advised him: "Go and tell Hindus and Muslims, wherever they may be fighting, that this hatred is bad. It does not matter even if they kill you. I would be happy to sacrifice my son for the cause of Hindu-Muslim amity."The Salt Satyagraha of 1930-31 became world-famous. It was known as the 'Dandi March'. Manufacturing salt from sea- water was the monopoly of the Government. By breaking the Salt Law Gandhiji desired to show that the Indians were a free nation. On March 12, he went on foot with seventy-nine trusted disciples, from his Ashram at Sabarmati to Dandi, a 0sea- side place 241 miles away. Staff in hand he walked about 10 to 15 miles each day. The determination of the 62-year-old 'young man' was wonderful. He was like one in quest of Truth. His action shook the foundations of the British Empire. The courage and the spirit of self-sacrifice with which he filled the hearts of millions of Indians were amazing. There was Civil Disobedience or non-violent breaking of the law throughout the country. Cities, towns and villages were all scenes of Satyagraha. Heroism was the order of the day. The British Government put Gandhiji in prison again.In 1932, when Gandhi was behind the bars, an extraordinary event took place. In the name of political reforms, the British Government planned to cut away millions of Indians called 'untouchables' from the Hindu Society. Their principle was to 'Divide and Rule'. In 1924, Gandhiji had fasted for 21 days to bring about Hindu- Muslim unity. He had been saying that un touchability was a shame to Hindu Society. Hinduism should be purged of that guilt. When he saw what the Government was doing, he became unhappy, and decided to fast unto death. There was great commotion in the entire country. The Government realized its folly and gave up the plan. There was an awakening among the people. Government temples, wells and public places were declared open to the untouchables. Gandhiji called the untouchables - 'Harijans' (men dear to God). He started three periodicals 'Harijan Sevak', 'Harijan-Bandhu' and 'Harijan'-all devoted to the service of the Harijans. He took a vow not to re-enter his Ashrarn at Sabarmati until untouchability became a thing of the past in India. He settled down at Sevagram,(near Wardha) a new Ashram, which he started there.In 1941, the Satyagraha struggle took a different shape. It was called the 'Symbolic Satyagraha', and was different from the previous mass Satyagrahas. Only the individuals, whom Gandhiji selected or permitted, had to offer Satyagraha. This change was made because Gandhiji, the Truth-seeker, knew that the past mass Satyagrahas had not been entirely free from violence. Thus he conducted this experiment to make Satyagraha free & from violence as far as humanly possible.In 1942, there came the final struggle for freedom. The call was 'Britishers, Quit India'. For this struggle, Gandhiji gave the inspiring message, 'Do or Die'. Gandhiji expected that the struggle would be purely non-violent. It did not happen that way. Out there was great national upsurge for freedom. Thousands were put into prison. They faced the lath and the bullet, and gave up their lives. A whole nation rose up against an alien empire. It took all the suffering on itself cheerfully, without a word of demur or hatred or ill will. The way India got her freedom is unique in the history of the world. And all the glory of this unique struggle goes to the great leader Gandhiji.
Ordeal by FireOn August 15, 1947, India became a free country. But it was divided into two independent States - India that is Bharat and Pakistan. Gandhiji was totally opposed to this division of the country. Though the country was divided, the Hindu-Muslim riots did not cease. They increased. Lakhs of people were rendered homeless. Many lost their near and dear ones, and became orphans, In Noakhali and Thippera of East Bengal, the killings of Hindus and the shameful acts committed on women were a blot on humanity. It looked as if man had become a demon. For half a century Gandhi had tried to put into action the principles of love and nonviolence in his personal life and in public life; now it seemed to him that those principles had totally failed. Naked violence ruled every where. In that fearful situation, Gandhiji tried to test his great principles. He decided to go to those areas, as a messenger of peace. Political madness and religious unreason had reached the height of cruelty. He decided to bring about peace between the Hindus and the Muslims. Though he was seventy-seven years old, he walked from village to village. He brought hope and courage to the suffering, unhappy people. He addressed prayer meetings. He advised both the Hindus and the Muslims. It was a noble mission of compassion. It shines as a noble proof of the heights of divinity to which frail man can soar.Peace returned to the unfortunate area. The people of both the communities had realized the shame of their senseless acts. Gandhiji returned to Delhi. He was staying at the Birla House.It was Friday, January 30. 1948. Gandhiji used to hold prayer meetings every evening at 5-30. Prayer was his sole strength. That evening too he was on his way to the prayer meeting A man called Nathuram Vinayak Godse had come to think that Gandhiji was partial to the Muslims and that he would be saving Hinduism by killing him. As Gandhiji was walking to the prayer meeting Godse bowed to him in respect, and then fired three bullets at point blank range.Gandhiji, the embodiment of the eternal message of the Gita, was no more.The tragedy sent tremors the world over. A great and noble spirit that showed the path of piety to man, disappear from the world- stage; all who had a heart to feel shed tears of sorrow.
Gandhiji's LegacyThe Swaraj or Freedom that Gandhiji dreamed was not merely of a political character. It was to be a means to create a new man, who would strive to create a new society, a new civilization and a new culture. He called the new social order 'Ramraj' - 'the Kingdom of God on Earth'. Love would be the sole law there. All would be dutiful. There would be no distinction of caste, religion and community. No one would be treated as untouchables. All would be equal in the eyes of religion, All would live by the sweat of their brow. The intellectual worker and the manual worker would be equals; neither could claim superiority. There would be no intoxicating drinks. Women would be honored. Every one would be ready to give up his life for the good of his country. Gandhiji called such a state of society 'Sarvodaya (The Prosperity of All).To realize Sarvodaya, man has to live with fellow men, with other living beings and nature in understanding and harmony.Service to the lowly and the lost in society was Gandhiji's first step towards Sarvodaya.Gandhiji taught that knowledge and wealth devoid of religion and morals led to the fall of men. He died as a martyr in the cause of true religion.A leader's responsibilities are high. He has to examine himself severely time and again, to convince himself that he is fit to lead others. He has to bear all the moral responsibility for all that his followers do. If he feels unable to do so, he has to retire from the field of action. Through self- criticism and self-confidence, he has to work to lead this imperfect world in the way of perfection. This is the deathless message that Gandhiji has left us.Single-minded devotion to the God of Truth and prayer are lights that Gandhiji has bequeathed to us. He could not remain without prayer even for a single day. 'Silent prayer is my greatest strength' - he used to say.'Raghupathi Raghava Rajaram, Pathitha Pavana Seetharam.'Whenever we hear this prayer Gandhiji's memory becomes alive. His soul will be present there unseen, and blesses all. It is the task of religion to purify the fallen; it is the power of goodness in man. What does it matter what name we give it? Let us all is blessed with goodness. This is the perennial message that Gandhiji has left to mankind.As a boy Gandhiji was afraid of ghosts and devils. A good nurse, Rambha by name, taught him to repeat the name of Shri Rama to get over this fear. It brought him hope and courage. He chanted it day in and day out. It is significant that, when the assassin shot at him and his body slumped to find eternal rest in the lap of Mother Earth, the last words he uttered were 'Rama', 'Rama'.Mahatma Gandhiji, called 'Bapu' by his loving countrymen, will ever be remembered as a saint and a great leader of men.
Ordeal by FireOn August 15, 1947, India became a free country. But it was divided into two independent States - India that is Bharat and Pakistan. Gandhiji was totally opposed to this division of the country. Though the country was divided, the Hindu-Muslim riots did not cease. They increased. Lakhs of people were rendered homeless. Many lost their near and dear ones, and became orphans, In Noakhali and Thippera of East Bengal, the killings of Hindus and the shameful acts committed on women were a blot on humanity. It looked as if man had become a demon. For half a century Gandhi had tried to put into action the principles of love and nonviolence in his personal life and in public life; now it seemed to him that those principles had totally failed. Naked violence ruled every where. In that fearful situation, Gandhiji tried to test his great principles. He decided to go to those areas, as a messenger of peace. Political madness and religious unreason had reached the height of cruelty. He decided to bring about peace between the Hindus and the Muslims. Though he was seventy-seven years old, he walked from village to village. He brought hope and courage to the suffering, unhappy people. He addressed prayer meetings. He advised both the Hindus and the Muslims. It was a noble mission of compassion. It shines as a noble proof of the heights of divinity to which frail man can soar.Peace returned to the unfortunate area. The people of both the communities had realized the shame of their senseless acts. Gandhiji returned to Delhi. He was staying at the Birla House.It was Friday, January 30. 1948. Gandhiji used to hold prayer meetings every evening at 5-30. Prayer was his sole strength. That evening too he was on his way to the prayer meeting A man called Nathuram Vinayak Godse had come to think that Gandhiji was partial to the Muslims and that he would be saving Hinduism by killing him. As Gandhiji was walking to the prayer meeting Godse bowed to him in respect, and then fired three bullets at point blank range.Gandhiji, the embodiment of the eternal message of the Gita, was no more.The tragedy sent tremors the world over. A great and noble spirit that showed the path of piety to man, disappear from the world- stage; all who had a heart to feel shed tears of sorrow.
Subscribe to:
Posts (Atom)
